ਧ੍ਯਾਇ ੭੯
੪੪੭
ਇਸ ਸੇ ਯਿਹ ਭਾਰਤ ਕੀ ਆਗ ਕਿਸੀ ਰੀਤ ਸੇ ਅਬ ਨ ਬੁਝੇਗੀ ਤੁਮ ਇਸਕਾ ਕੁਛ ਉਪਾਇ ਮਤ ਕਰੋ, ਮਹਾਰਾਜ ਇਤਨਾ ਬਚਨ ਪ੍ਰਭੁ ਕੇ ਮੁਖ ਸੇ ਨਿਕਲਤੇ ਹੀ ਬਲਰਾਮ ਜੀ ਕੁਰਖ੍ਯੇਤ੍ਰ ਸੇ ਚਲ ਦ੍ਵਾਰਕਾ ਪੁਰੀ ਮੇਂ ਆਏ ਔਰ ਰਾਜਾ ਉਗ੍ਰਸੈਨ ਸੂਰਸੈਨ ਸੇ ਭੇਂਟ ਕਰ ਹਾਥ ਜੋੜ ਕਹਿਨੇ ਲਗੇ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਆਪ ਕੇ ਪੁੰਨ ਪ੍ਰਤਾਪ ਸੇ ਸਬ ਤੀਰਥ ਯਾਤ੍ਰਾ ਤੋ ਕਰ ਆਏ ਪਰ ਏਕ ਅਪਰਾਧ ਹਮ ਸੇ ਹੂਆ ਰਾਜਾ ਉਗ੍ਰਸੈਨ ਬੋਲੇ ਸੋ ਕ੍ਯਾ ਬਲਰਾਮ ਜੀ ਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਨੈ ਮਿਖਾਰਰਾਇ ਜਾਇ ਹਮਨੇ ਸੂਤ ਕੋ ਮਾਰਾ ਤਿਸ ਕੀ ਹੱਤ੍ਯਾ ਹਮੇਂ ਲਗੀ ਅਬ ਆਪ ਕੀ ਆਗ੍ਯਾ ਹੋਇ ਤੋਂ ਪੁਨਿ ਨੈ ਮਖਾਰਰਾਇ ਜਾਇ ਯੱਗ੍ਯ ਕੇ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰ ਤੀਰਥ ਨ੍ਹਾਇ ਹਤ੍ਯਾ ਕਾ ਪਾਪ ਮਿਟਾਇ ਆਵੈਂ ਪੀਛੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਭੋਜਨ ਕਰਵਾਇ ਜਾਤਿ ਕੋ ਜ੍ਯਾਵੈਂ ਜਿਸ ਸੇ ਯੁੱਗ ਮੇਂ ਯਸ਼ ਪਾਵੈ ਰਾਜਾ ਉਗ੍ਰਸੈਨ ਬੋਲੇ ਹੱਛਾ ਆਪ ਹੋ ਆਈਏ, ਮਹਾਰਾਜ ਰਾਜਾ ਕੀ ਆਗ੍ਯਾ ਪਾਇ ਬਲਰਾਮ ਜੀ ਕਿਤਨੇ ਇਕ ਯਦੁਬੰਸੀਯੋਂ ਕੋ ਸਾਥ ਲੇ ਨਿਮਖ ਖ੍ਯੇਤ੍ਰ ਸੇ ਜਾਇ ਸ਼ਨਾਨ ਦਾਨ ਕਰ ਸ਼ੁੱਧ ਹੋ ਆਏ ਪੁਨਿ ਪਰੋਹਿਤ ਕੋ ਬੁਲਾਇ ਹੋਮ ਕਰਵਾਇ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਜਿਮਾਇ ਜਾਤ ਕੋ ਖਿਲਾਇ ਲੋਕ ਰੀਤਿ ਕਰ ਪਵਿੱਤ੍ਰ ਹੂਏ, ਇਤਨੀ ਕਥਾ ਕਹਿ ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਬੋਲੇ ਮਹਾਰਾਜ॥
ਚੌ: ਜੋ ਯਿਹ ਚਰਿਤ ਸਨੇ ਮਨ ਲਾਇ॥ ਤਾਕੋ ਸਬਹੀ ਪਾਪਨ ਸਾਇ
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਲਾਲ ਕ੍ਰਿਤੇ ਪ੍ਰੇਮ ਸਾਗਰੇ ਬਲਰਾਮ ਤੀਰਥ
ਕਰਣੰ ਨਾਮੈਕੋ ਨਾ ਸੀਤਿਤਮੋ ਅਧ੍ਯਾਇ ੭੯
