੪੪੮
ਧ੍ਯਾਇ ੮o
ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਬੋਲੇ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਅਬ ਮੈਂ ਸੁਦਾਮਾ ਕੀ ਕਥਾ ਕਹਿਤਾ ਹੂੰ ਕਿ ਜੈਸੇ ਵੁਹ ਪ੍ਰਭੁ ਕੇ ਪਾਸ ਗਿਯਾ ਔਰ ਉਸਕਾ ਦਰਿੱਦ੍ਰ ਕਟਾ ਸੋ ਤੁਮ ਮਨ ਦੇ ਸੁਨੋ ਦੱਖ੍ਯਣ ਦਿਸ਼ਾ ਕੀ ਓਰ ਹੈ ਏਕ ਦ੍ਰਾਵੜ ਦੇਸ਼, ਤਹਾਂ ਵਿੱਪ੍ਰ ਔਰ ਬਣਿਕ ਬਸਤੇ ਥੇ ਨਰੇਸ, ਜਿਸਕੇ ਰਾਜ੍ਯ ਮੇਂ ਘਰ ਘਰ ਹੋਤਾ ਥਾ ਭਜਨ ਸਿਮਰਣ ਔਰ ਹਰਿ ਕਾ ਧ੍ਯਾਨ ਪੁਨਿ ਸਬ ਕਰਕੇ ਥੇ ਤਪ, ਯੱਗਯ, ਧਰਮ, ਦਾਨ, ਔਰ ਸਾਧੁ ਸੰਤ ਗਉੂ ਬ੍ਰਾਹਮਣ, ਕਾ ਸਨਮਾਨ॥
ਚੌ: ਐਸੇ ਵੇ ਸਬਹੀ ਤਹਿ ਠੌਰ॥ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਕਛੁ ਨ ਜਾਨੈਂ ਔਰ
ਤਿਸੀ ਦੇਸ਼ ਮੇਂ ਸੁਦਾਮਾ ਨਾਮ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਕਾ ਗੁਰੁ ਭਾਈ ਅਤਿ ਦੀਨ ਤਨ ਖ੍ਯੀਨ ਮਹਾਂ ਦਰਿੰਦ੍ਰੀ ਐਸਾ ਕਿ ਜਿਸਕੇ ਘਰ ਪੈ ਨ ਘਾਸ, ਨ ਖਾਨੇ ਕੋ ਕੁਛ ਪਾਸ ਰਹਿਤਾ ਥਾ ਏਕ ਦਿਨ ਸੁਦਾਮਾ ਕੀ ਇਸਤ੍ਰੀ ਦਰਿੱਦ੍ਰ ਸੇ ਅਤਿ ਘਬਰਾਇ ਮਹਾਂਦੁਖ ਪਾਇ ਪਤਿ ਕੇ ਨਿਕਟ ਜਾਇ ਭਯ ਖਾਇ ਡਰਤੀ ਕਾਂਪਤੀ ਬੋਲੀ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਅਬ ਇਸ ਦਰਿੱਦ੍ਰ ਕੇ ਹਾਥਸੇ ਮਹਾਂ ਦੁਖ ਪਾਤੇ ਹੈਂ ਜੋ ਆਪ ਇਸੇ ਖੋਯਾ ਚਾਹੀਏ ਤੋਂ ਮੈਂ ਏਕ ਉਪਾਇ ਬਤਾਊਂ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਬੋਲਾ ਸੋਕ੍ਯਾ ਕਹਾ ਤੁਮਾਰੇ ਪਰਮ ਮਿੱਤ੍ਰ ਤ੍ਰਿਲੋਕੀ ਨਾਥ ਦ੍ਵਾਰਕਾ ਬਾਸ਼ੀ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਆਨੰਦ ਕੰਦ ਹੈਂ ਜੋ ਉਨਕੇ ਪਾਸ ਜਾਓ ਤੋ ਯਿਹ ਜਾਇ ਕਿਯੋਂਕਿ ਵੇ ਅਰਥ, ਧਰਮ, ਕਾਮ ਮੋਖ੍ਯ ਕੇ ਦਾਤਾ ਹੈਂ ਮਹਾਰਾਜ ਜਬ ਬ੍ਰਾਹਮਣੀ ਨੇ ਐਸਾ ਸਮਝਾਇ ਕਰ ਕਹਾ ਤਬ ਸੁਦਾਮਾ ਬੋਲਾ ਕਿ ਪ੍ਰਿਯੇ ਬਿਨ ਦੀਏ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਭੀ ਕਿਸੀ ਕੋ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਦੇਤੇ ਮੈਂ ਭਲੀ ਭਾਂਤਸੇ
