੪੬੨
ਧ੍ਯਾਇ ੮੨
ਚੌ: ਪ੍ਰਭੁ ਆਧੀਨ ਸਕਲ ਜਗ ਆਇ॥ ਕਿਤ ਦੁਖ
ਕਰੋਂ ਦੇਖ ਜਗ ਭਾਇ॥
ਮਹਾਰਾਜ ਇਤਨਾ ਕਹਿ ਬਹਿਨ ਕੋ ਸਮਝਾਇ ਬੁਝਾਇ ਵਸੁਦੇਵ ਜੀ ਵਹਾਂ ਗਏ ਜਹਾਂ ਸਬ ਰਾਜਾ ਉਗ੍ਰਸੈਨ ਕੀ ਸਭਾ ਮੇਂ ਬੈਠੇ ਥੇ ਔਰ ਰਾਜਾ ਦਰਯੋਧਨ ਆਦਿ ਬੜੇ ਬੜੇ ਨ੍ਰਿਪ ਔਰ ਪਾਂਡਵ ਉਗ੍ਰਸੈਨ ਕੀ ਬਡਾਈ ਕਰਤੇ ਥੇ ਕਿ ਰਾਜਾ ਤੁਮ ਬੜੇ ਭਾਗੀ ਹੋ ਜੋ ਸਦਾ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਕਾ ਦਰਸ਼ਨ ਪਾਤੇ ਹੋ ਔਰ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕਾ ਪਾਪ ਗਵਾਤੇ ਹੋ ਜਿਨੇਂ ਸ਼ਿਵ ਬਿਰੰਚ ਆਦਿ ਸਬ ਦੇਵਤਾ ਖੋਜਤੇ ਫਿਰਤੇ ਹੈਂ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਤੁਮਾਰੀ ਸਦਾ ਰੱਖ੍ਯਾ ਕਰੇਂ ਜਿਨਕਾ ਭੇਵ ਯੋਗੀ ਯਤੀ ਮੁਨਿ ਰਿਖਿ ਨ ਪਾਵੇਂ ਸੋ ਹਰਿ ਤੁਮਾਰੀ ਆਗ੍ਯਾ ਲੇਨੇ ਆਵੈਂ ਜੋਹੈਂ ਸਬ ਜਗ ਕੇ ਈਸ ਵੇਈ ਤੁਮੇਂ ਨਿਵਾਤੇ ਹੈਂ ਸੀਸ॥
ਇਤਨੀ ਕਥਾ ਕਹਿ ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਬੋਲੇ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਐਸੇ ਸਬ ਰਾਜਾ ਆਇ ਆਇ ਰਾਜਾ ਉਗ੍ਰਸੈਨ ਕੀ ਪ੍ਰਸੰਸਾ ਕਰਤੇ ਥੇ ਔਰ ਵੇ ਯਥਾ ਯੋਗ੍ਯ ਸਬ ਕਾਸਮਾਧਾਨ ਇਸਮੇਂ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਬਲਰਾਮ ਜੀ ਕਾ ਆਨਾ ਸੁਨ ਨੰਦ ਉਪਨੰਦ ਭੀ ਸੁਕਟੰਬ ਔ ਸਬ ਗੋਪੀ ਗੋਪ ਗ੍ਵਾਲ ਬਾਲ ਸਮੇਤ ਆਨ ਪਹੁੰਚੇ ਸ਼ਨਾਨ ਦਾਨ ਸੇ ਸੁਚਿਤ ਹੋ ਨੰਦ ਜੀ ਵਹਾਂ ਗਏ ਜਹਾਂ ਪੁੱਤ੍ਰ ਸਹਿਤ ਵਸੁ ਦੇਵ ਦੇਵਕੀ ਵਿਰਾਜਤੇ ਥੇ ਇਨੇਂ ਦੇਖਤੇ ਹੀ ਵਸੁਦੇਵ ਜੀ ਉਠ ਕਰ ਮਿਲੇ ਔਰ ਦੋਨੋਂ ਨੇ ਪਰਸਪਰ ਪ੍ਰੇਮਕਰ ਐਸੇ ਸੁਖ ਮਾਨਾ ਕਿ ਜੈਸੇ ਕੋਈ ਗਈ ਬਸਤੁਪਾਇ ਸੁਖ ਮਾਨੇ ਆਗੇ ਵਸੁਦੇਵ ਜੀ
