੪੬੮
ਧ੍ਯਾਇ ੮੪
ਯੱਗਯ ਕੀ ਸਾਮਾਮੰਗਾਇ ਉਪਸਥਿਤਕੀ ਔਰ ਰਿਖੀਯੋਂ ਮੁਨੀਯੋਂ ਸੇਕਹਾ ਕਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰ ਯੱਗ੍ਯ ਕਾ ਆਰੰਭ ਕੀਜੇ, ਮਹਾਰਾਜ ਬਸੁਦੇਵ ਜੀ ਕੇ ਮੁਖਸੇ ਇਤਨਾ ਬਚਨ ਨਿਕਲਦੇ ਹੀ ਸਭ ਬ੍ਰਾਹਮਣੋਂ ਤੋਂ ਨੇਯੱਗ੍ਯ ਕਾ ਸਥਾਨ ਬਨਾਇ ਸੰਵਾਰਾ ਇਸ ਬੀਚ ਇਸਤ੍ਰੀਯੋਂ ਸਮੇਤ ਬਸੁਦੇਵ ਜੀ ਵੇਦੀ ਮੇਂ ਜਾ ਬੈਠੇ ਸਬ ਰਾਜਾ ਔ ਯਾਦੁਵ ਯੱਗ੍ਯ ਕੀ ਟਹਿਲ ਮੇਂ ਆ ਉਪਸਥਿਤ ਹੂਏ, ਇਤਨੀ ਕਥਾ ਸੁਨਾਇ ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਨੇ ਰਾਜਾ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਜਿਸ ਸਮਯ ਬਸੁਦੇਵ ਜੀ ਬੇਦੀ ਮੇਂ ਜਾ ਬੈਠੇ ਉਸ ਕਾਲ ਵੇਦ ਕੀ ਬਿਧਿ ਸੇ ਮੁਨੀਯੋਂ ਨੇਯੱਗ੍ਯ ਕਾਆਰੰਭਕੀਯਾਔ ਲਗੇ ਵੇਦ ਮੰਤ੍ਰ ਪੜ੍ਹ ਪੜ੍ਹ ਅਹੁਤੀ ਦੇਨੇ ਔ ਦੇਵਤਾ ਸਦੇਹ ਆਇ ਆਇ ਭਾਗ ਲੇਨੇ ਮਹਾਰਾਜ ਜਿਸ ਕਾਲ ਯੱਗ੍ਯ ਹੋਨੇ ਲਗਾ ਉਸ ਕਾਲ ਉਧਰ ਕਿੰਨਰ ਗੰਧ੍ਰਬ ਭੇਰ ਦੁੰਦਭੀ ਬਜਾਇ ਬਜਾਇ ਗੁਣ ਗਾਤੇ ਥੇ ਚਾਰਣ ਬੰਦੀਜਨ ਯਸ਼ ਬਖਾਨਤੇ ਥੇ ਉਰਬਸੀ ਆਦਿ ਅਪਸਰਾ ਨਾਚਤੀ ਥੀਂ ਔ ਦੇਵਤਾ ਅਪਨੇ ਅਪਨੇ ਵਿਮਾਨੋਂ ਮੇਂ ਬੈਠੇ ਫੂਲ ਬਰਖਾਵਤੇ ਥੇ ਔ ਇਧਰ ਸਬ ਮੰਗਲੀ ਲੋਗ ਗਾਇ ਬਜਾਇ ਮੰਗਲਾਚਾਰ ਕਰਤੇ ਥੇ ਔਰ ਯਾਚਿਕ ਜੈ ਜੈਕਾਰ ਇਸ ਮੇਂ ਯੱਗ੍ਯ ਪੂਰਨ ਹੂਆ ਔ ਬਸੁਦੇਵ ਜੀ ਨੇ ਪੂਰਣਾਹੁਤੀ ਦੇ ਬਾਹਮਣੋਂ ਕੋ ਪਾਵੰਬਰ ਹਿਰਾਇ ਅਲੰਕ੍ਰਿਤ ਕਰ ਰਤਨ ਧਨ ਬਹੁਤਸਾਦੀਆ ਔ ਉਨ੍ਹੋਂ ਨੇ ਵੇਦ ਮੰਤ੍ਰ ਪੜ੍ਹ ਪੜ੍ਹ ਅਸੀਰਬਾਦ ਦੀਆ ਆਗੇ ਸਬ ਦੇਸ਼ ਦੇਸ਼ ਕੇ ਨਰੇਸੋਂ ਕੋ ਭੀ ਬਸੁਦੇਵ ਜੀ ਨੇ ਪਹਿਰਾਇ ਔਰ ਜਿਮਾਯਾ ਪੁਨਿ ਉਨੇਂ ਯੁੱਗ੍ਯ ਕੀ ਭੇਟ ਕਰਕਰ
