੪੮੦
ਧ੍ਯਾਇ ੮੭
ਬਚੇ ਤੁਮ ਸਬ ਕੇ ਕਰਤਾ ਹੋ ਸਬ ਜੀਵ ਤੁਮਹੀਂ ਸੇ ਉਤਪਤਿ ਹੋ ਤੁਮਹੀਂ ਮੇਂ ਸਮਾਤੇ ਹੈਂ ਐਸੇ ਕਿ ਜੈਸੇ ਪਿਥਵੀ ਮੇਂ ਅਨੇਕ ਵਸਤੁ ਹੋ ਪੁਨਿ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਮੇਂ ਮਿਲ ਜਾਾਤੀਹੈਂ ਕੋਈ ਕਿਸੀ ਦੇਵਤਾ ਕੀ ਪੂਜਾ ਉਸਤਤਿ ਕਰੇ ਪਰ ਵੁਹ ਤੁਮਾਰੀਹੀ ਪੁਜਾ ਉਸਤਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ ਐਸੇ ਕੋਈ ਕੰਚਨਕੇ ਅਨੇਕ ਆਭਰਣ ਬਨਾਇ ਅਨੇਕ ਨਾਮ ਧਰੇ ਪਰ ਵੁਹ ਕੰਚਨ ਹੀ ਹੈ ਤਿਸੀ ਭਾਂਤਿਤੁਮਾਰੇਅਨੇਕ ਰੁਪ ਹੈਂ ਔਰ ਗ੍ਯਾਨ ਕਰ ਦੇਖੀਏ ਤੋਂ ਕੋਈ ਕੁਛਨਹੀਂ ਜਿਧਰ ਦੇਖੀਏ ਕਿਧਰ ਤੁਮਹੀਂ ਤੁਮ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟਿ ਪੜਤੇ ਹੋ ਨਾਥਤੁਮਾਰੀ ਮਾਯਾ ਅਪਰ ਅਪਾਰ ਹੈ ਯਹੀ ਸੱਤਯ, ਰਜ, ਤਮ, ਤੀਨ ਗੁਣ ਹੋ ਤੀਨ ਸ੍ਵਰੂਪ ਧਾਰਣ ਕਰ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟਿ ਕੋ ਉਪਜਾਇ ਪਾਲਨ ਨਾਸ ਕਰਤੀ ਹੈਂ ਇਸਕਾ ਭੇਵ ਕਿਸੀ ਨੇ ਨ ਪਾਯਾ ਨ ਕੋਈ ਪਾਵੈਗਾ ਇਸਸੇ ਜੀਵ ਕੋ ਉਚਿਤ ਯੇਹਹੈ ਕਿਸਬ ਬਾਸਨਾ ਛੋੜ ਤੁਮਾਰਾ ਧ੍ਯਾਨ ਕਰੇ ਇਸੀਮੇਂਇਸਕਾ ਕਲ੍ਯਾਣ ਹੈ,ਮਹਾਰਾਜ ਇਤਨਾ ਪ੍ਰਸੰਗ ਸੁਨਾਇ ਨਰਨਾਰਾਇਣ ਜੀ ਨੇ ਨਾਰਦਜੀ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਹੇ ਨਾਰਦ ਜਬ ਸਨੰਦਨ ਮੁਨਿ ਨੇ ਪੁਰਾਤਨ ਕਥਾ ਕਹਿ ਸਬ ਕੇ ਮਨ ਕਾ ਸੰਦੇਹ ਦੁਰ ਕੀਯਾ ਤਬ ਸੌਨਕਾਦਿਕ ਮੁਨੀਯੋਂ ਨੇ ਵੇਦ ਕੀ ਬਿਧਿ ਸੇ ਸਨੰਦਨ ਮੁਨਿ ਕੀ ਪੂਜਾ ਕੀ, ਇਤਨੀ ਕਥਾ ਕਹਿ ਸੀਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਬੋਲੇ ਕਿ ਹੇ ਰਾਜਾ ਯਿਹ ਨਾਰਾਇਣਨਾਰਦ ਕਾ ਸੰਬਾਦ ਜੋ ਕੋਈ ਸੁਨੇਗਾ ਸੋਨਿਰਸੰਦੇਹ ਮੁਕਤਿ ਪਦਾਰਥ ਪਾਇ ਕਰ ਮੁਕਤਿ ਹੋਗਾ ਜੋ ਕਥਾ ਪੂਰਣ ਬ੍ਰਹਮ ਕੀ ਵੇਦ ਨੇ ਗਾਈ ਸੋਈ ਕਥਾ ਸੁਨੰਦਨ ਮੁਨਿ ਜੀ ਨੇ
