੪੯੪
ਧ੍ਯਾਇ ੯੦
ਪੁਨਿ ਸਮੁੰਦ੍ਰ ਸੇ ਕਹਿਨੇ ਲਗੀ ਕਿ ਹੇ ਸਮੁੰਦ੍ਰ ਤੂੰ ਜੋਲੰਬ ਸ੍ਵਾਸ ਲੇਤਾ ਹੈ ਔਰ ਰਾਤ ਦਿਨ ਜਾਗਤਾ ਹੈ ਸੋ ਕਿਆ ਹੈ ਕਿਸੀ ਕਾ ਬ੍ਯੋਗ ਹੈ ਕਿ ਚੌਦਹ ਰਤਨ ਗਏ ਕਾ ਸ਼ੋਕ ਹੈ ਇਤਨਾ ਕਹਿ ਫਿਰ ਚੰਦ੍ਰਮਾਂ ਕੋ ਦੇਖਿ ਬੋਲੀ ਹੇ ਚੰਦ੍ਰਮਾਂ ਤੂੰ ਜੋਂ ਤਨਖੀਰ ਮਨ ਮਲੀਣ ਹੋ ਰਹਾ ਹੈ ਕ੍ਯਾਾ ਤੁਝੇ ਰਾਜ ਰੋਗ ਹੁਆ ਜੋ ਦਿਨ ਦਿਨ ਘਟਤਾ ਬੜ੍ਹਤਾ ਹੈ ਕੈ ਸੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਚੰਦ੍ਰ ਕੋ ਦੇਖ ਜੈਸੇ ਹਮਾਰੀ ਗਤਿ ਮਤਿ ਭੂਲਤੀ ਹੈ ਤੈਸੇ ਤੇਰੀ ਭੂਲੀ ਹੈ।
ਇਤਨੀ ਕਥਾ ਕਹਿ ਸ੍ਰੀੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਨੇ ਰਾਜਾ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ਼ ਇਸੀ ਭਾਂਤਿ ਸਬ ਯੁਵਤੀਯਾਂ ਨੇ ਪਵਨ ਮੇਘਕੋਕਿਲਾ ਪਰਬਤ ਨਦੀ ਹੰਸ ਸੇ ਅਨੇਕ ਅਨੇਕ ਬਾਤੇਂ ਕਹੀਂ ਸੋ ਜਾਨ ਲੀਜੇ ਆਗੇ ਸਬ ਇਸਤ੍ਰੀ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਚੰਦ੍ਰ ਕੇ ਸਾਥ ਬਿਹਾਰ ਕਰੇਂ ਔ ਸਦਾ ਸੇਵਾ ਮੇਂ ਰਹੇਂ ਪ੍ਰਭ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਵੇਂ ਔਰ ਮਨ ਬਾਂਛਤ ਫਲ ਪਾਵੈ ਪ੍ਰਭ ਗ੍ਰਹਿਸਤ ਧਰਮ ਸੇ ਗ੍ਰਿਹਸਥਾਸ਼੍ਰ੍ਮਾ ਚਲਾਵੈਂ ਮਹਾਰਾਜ ਸੋਲਹ ਸਹੱਸ੍ਰ ਏਕ ਸੋ ਆਠ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਕੀ ਰਾਨੀ ਸੋ ਪ੍ਰਥਮ ਬਖਾਨੀਤਿਨ ਮੇਂ ਏਕ ਏਕ ਰਾਨੀਕੇ ਦਸ ਦਸ ਪੁੱਤ੍ਰ ਔਰ ਏਕ ਏਕ ਕੰਨ੍ਯਾ ਔਰ ਉਨ ਕੀ ਸਨਤਾਨ ਅਗਣਿਤ ਹੁਈ ਸੋ ਮੇਰੀ ਸਾਮਰਥ ਨਹੀਂ ਜੋ ਉਨਕਾ ਬਖਾਨ ਕਹੂੰ ਪਰ ਮੈਂ ਇਤਨਾ ਜਾਨਤਾ ਹੈ ਕਿ ਤੀਨ ਕਰੋੜ ਅਠਾਸੀ ਸਹੱਸ੍ਰ ਏਕ ਸੈ ਪਾਠ ਸ਼ਾਲਾ ਥੀਂ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਚੰਦ੍ਰ ਕੀ ਸੰਤਾਨ ਕੇ ਪੜਾਨੇ ਕੋ ਔਰ ਇਤਨੇ ਹੀ ਪਾਂਡੇ ਥੇ ਆਗੇ ਸ੍ਰੀੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਚੰਦ੍ਰ ਜੀ ਕੇ ਜਿਤਨੇ ਬੇਟੇ ਤੇ ਨਾਤੀੀ ਹੁਏ ਰੂਪ ਬਲ ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਮ ਧਨ ਧਰਮ ਮੇਂ ਕੋਈ ਕਾ ਕੇ
