ਧਯਾਇ ੨੫
੮੫
ਛੋੜਦੀਜੇ ਔ ਬਨ ਪਰਬਤ ਕੀ ਪੂਜਾ ਕੀਜੈ ਕਿਉਂਕਿ ਹਮ ਬਨ ਬਾਸ਼ੀ ਹੈਂ ਹਮਾਰੇ ਰਾਜਾ ਵੇ ਹੀ ਹੈ ਜਿਨ ਕੇ ਰਾਜਯ ਮੇਂ ਹਮ ਸੁਖ ਸੇ ਰਹਿਤੇ ਹੈਂ ਕਿਨੇਂ ਛੋੜ ਔਰ ਕੋ ਪੂਜਨਾ ਹਮੇਂ ਉਚਿਤ ਨਹੀਂ ਇਸ ਸੇ ਅਬ ਸਬ ਪਕਵਾਨ ਮਿਠਾਈ ਅੰਨ ਲੇ ਚਲੋ ਔਰ ਗੋਵਰਧਨ ਕੀ ਪੂਜਾ ਕਰੋ ॥
ਇਤਨੀ ਬਾਤ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਨੰਦ ਉਪਨੰਦ ਉਠ ਕਰ ਵਹਾਂ ਗਏ ਜਹਾਂ ਬੜੇ ਬੜੇ ਗੋਪ ਅਥਾਈ ਪਰ ਬੈਠੇ ਬੇ ਇਨੋਂ ਨੇ ਜਾਤੇ ਹੀ ਸਬ ਸ਼੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਕੀ ਕਹੀ ਬਾਤੈਂ ਉਨੇਂ ਸੁਨਾਈਂ ਵੇ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਬੋਲੇ ਕਿ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਸੱਚ ਕਹਿਤਾ ਹੈ ਤੁਮ ਬਾਲਕ ਜਾਨ ਉਸਕੀ ਬਾਤ ਮਤ ਟਾਲੋ ਭਲਾ ਤੁਮ ਹੀ ਬਿਚਾਰੋ ਕਿ ਇੰਦ੍ਰ ਕੌਨ ਹੈ ਔਰ ਹਮ ਕਿਸ ਲੀਏ ਉਸੇ ਮਾਨਤੇ ਹੈਂ ਜੋ ਪਾਲਤਾ ਹੈ ਉਸਕੀ ਤੋ ਪੂਜਾ ਹੀ ਭੁਲਾਈ ॥
ਚ: ਹਮੇਂ ਕਹਾਸੁਰਪਤਿ ਸੋਂ ਕਾਜ।।ਪੂਜੇ ਬਨ ਸਰਤਾ ਗਿਰ ਰਾਜ
ਐਸੇ ਕਹਿ ਫਿਰ ਸਬ ਗੋਪੋਂ ਨੇ ਕਹਾ ॥
ਦੋ: ਭਲੋ ਮਤੋ ਕਾਨ੍ਹਰ ਦੀਯੋ,ਤਜੀਯੇ ਸਗਰੇ ਦੇਵ
ਗੋਵਰਧਨ ਪਰਬਤ ਬੜੋ,ਤਾਕੀ ਕੀਜੈ ਸੇਵ
ਯਿਹ ਬਚਨ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਨੰਦ ਜੀ ਨੇ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋ ਗਾਉਂ ਮੇਂ ਢੰਡੋਰਾ ਫਿਰਵਾਇ ਦੀਆ ਕਿ ਕਲ ਹਮ ਬਾਰੇ ਬ੍ਰਿਜਬਾਸ਼ੀ ਚਲ ਕਰ ਗੋਵਰਧਨ ਕੀ ਪੂਜਾ ਕਰੇਂਗੇ ਜਿਸ ਜਿਸ ਕੇ ਘਰ ਮੇਂ ਇੰਦ੍ਰ ਕੀ ਪੂਜਾ ਕੇ ਲੀਏ ਪਕਵਾਨ ਮਿਠਾਈ ਬਨੀ ਹੈ ਸੋ ਸਬ ਲੇ ਲੇ ਭੋਰ ਹੀ ਗੋਰਵਧਨ ਪੈ ਜਾਈਓ ਯਿਹ ਬਾਤ ਸੁਨ ਸਕਲ
