________________
੧੬੮ ਪੰਚ ਖੰਭ ਨਿਜ ਜਾਤੀ ਸੇ ਪੁਰਖ ਕਾ ਅਹੇ ਮੇਲ ਸੁਖ ਕਾਰ ॥ ਨਹਿ ਉਪਜੇ ਤੰਦੁਲ ਕਬੀ ਭੁਖ ਸੇ ਰਹਿਤ ਵਿਚਾਰ॥੫॥ ਇਸ ਲਈ ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ!ਆਪ ਇੱਸੇ ਮਕਾਨ ਪਰ ਬੈਠੇ ਹੋਏ ਕਿਸੇ ਬਲਵਾਨ ਦਾ ਆਸਰਾ ਅੰਗੀਕਾਰਕਰੋ ਜੋ ਆਪਦੀ ਵਿਪਦਾ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰੇ ਅਰ ਜੇਕਰ ਆਪ ਆਪਨੇ ਮਕਾਨ ਨੂੰ ਛਡਕੇ ਚਲੇ ਜਾਵੋਗੇ ਤਾਂ ਕੋਈ ਭੀ ਆਪ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਬਚਨ ਮ ਡੀ ਨਾ ਕਰੇਗਾ । ਇਸ ਉਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿ ਦਾ ਬਚਨ ਹੈ ਯਥਾਦੋਹਰਾ ॥ ਬਨ ਕੋ ਸਾਰੇ ਆਗ ਜਬ ਹੋਇ ਸਹਾਇਕ ਪੈਨ ॥ ਸੋਈ ਬੁਝਾਵੇ ਦੀਪ ਕੋ ਦੁਰਬਲ ਕਾ ਕਹੁ ਕੌਨ ॥੫੮॥ | ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ ! ਇਸ ਬਾਤ ਦੇ ਕਹਿਨ ਕਰਕੇ ਮੇਰਾ ਇਹ ਸਿਧਾਂਤ ਨਹੀਂ ਜੋ ਕਿਸੇ ਇਕੋ ਬਲਵਾਨ ਦਾ ਆਸਰਾ ਕਰੋ ਬਲਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਛੋਟਿਆਂ ੨ ਦਾ ਆਸਰਾ ਭੀ ਰੱਢਿਆਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ । ਇਸ ਉਤੇ ਪਮਾਨ ਭੀ ਹੈ॥ ਯਥਾਦੋਹਰਾ॥ ਯਥਾ ਸ ਸੰਤ ਯੁਤ ਘੇਰਿਓ ਬਾਂਸਨ ਸੰਗ ( : ਨਾਂਹ ਉਖਾੜਿਓ ਜਾਤ ਹੈ ਤਥਾ ਨਿਪਤ ਪ੍ਰਸੰਗ ॥੮੯॥ ਹੋਰ ਜੇਕਰ ਕਿਸੇ ਉਤਮ ਪੁਰਖ ਦਾ ਆਸਰਾ ਮਿਲ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਕੀ ਕਹਿਣਾ ਹੈ । ਇਸ ਪਰ ਕਿਹਾ ਹੈਦੋਹਰਾ ॥ ਬਡੇ ਪੁਰਖ ਕੇ ਸੰਗ ਕਰ ਕੋ ਨ ਬਡਾਈ ਪਾਇ ॥ . ਪਦਮ ਪਭ ਮੇਂ ਕੰਕਲੀ ਮੁਕਤਾਂ ਫਲ ਦਰਸਾਇ ॥ ੬ ॥ ਇਸ ਲਈ ਬਿਨਾਂ ਆਸਰੇ ਤੋਂ ਹੋਰ ਕੋਈ ਉਪਾਇ ਨਹੀਂ ਇਸ ਲਈ ਕਿਸੇ ਦਾ ਆਸਰਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ । ਇਹ ਮੇਰਾਂ ਸਿਧਾਂਤ ਹੈ ਇਹ ਮੰਝ ਚਿਰੰਜੀਵੀ ਨੇ ਦਸਿਆ ॥ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਜ਼ੀਰਾਂ ਦੀ ਸਲਾਹ ਨੂੰ ਸੁਣਕੇ ਮੇਘਵਰਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦਾ ਪੁਰਾਨਾ ਵਜ਼ੀਰ ਜੋ ਬੜੀ ਉਮਰ ਵਾਲਾ ਅਰ ਸਾਰੇ ਨੀਤਿ ਸ਼ਾਸਤ ਨੂੰ ਜਾਨਣ ਵਾਲਾ ਜਿਸਦਾ ਨਾਮ ਥਿਰਜੀਵੀ ਸਾਂ ਉਸਨੂੰ ਪੁਛਿਆ ਹੈ ਪਿਤਾ ! ਆਪ ਦੇ ਏਠਿਆਂ ਮੈਂ ਇਨਾਂ ਸਬਨਾਂ ਵਜੀਰਾਂ ਨੂੰ ਪਰੀਖਿਆ ਲਈ ਜੋ ਪੁਛਿਆ ਸੀ ਸੋ ਆਪਨੇ ਬੀ ਸੁਨਿਆ ਹੈ ਹੁਣ ਜੇ ਕੁਝ ਮੁਨਾਸਬ ਹੋਵੇ ਸੋ ਆਪ ਆਗੜਾ ਕਰੋ । ਓਹ ਬੋਲਿਆ ਹੈ ਪੁਭ ! ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਭਨਾਂ ਨੇ ਨਤਿ ਸ਼ਾਸਤ੍ਰ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਸਭ Original was Punjabi Sahit Academy Digitized by: Panjab Digital Library
