________________
੨੩੬.: ਪੰਚ ਭੰਬੂ | ਦੋਹਰਾ ਵਿਦਯਾ ਯੁਤ ਅਰ ਸੂਰ ਹੋ ਦੇਖਨ ਯੋਗ ਸੁਤਾਤ | : ਉਪਜੇ ਤੁਮ ਜਿਸ ਕੁਲ ਬਿਖ ਤਹ ਗਜ ਹਨਿਯੋ ਨਜਾਇl ਕੁੰਭਿਆਰ ਨੇ ਕਿਹਾ ਏਹ ਬਾਤ ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਹੈ ਰਾਜਾ ਖੋਲਿਆ ਸਨ... ੫ ਕਥਾ {1. ਕਿਸੇ ਬਨ ਵਿਖੇ ਸ਼ੇਰ ਅਤੇ ਸੀਹਨੀ , ਜੋੜਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਹਨਾਂ ਦੇ ਦੋ ਬੱਚੇ ਪੈਦਾ ਹੋਏ । ਸ਼ੇਰ ਹਰ ਰੋਜ ਸ਼ਕਾਰ ਮਾਰਕੇ . ਹਨੀ ਨੂੰ ਦੇਂਦਾ ਸੀ ਇੱਕ ਦਿਨ ਸ਼ੇਰ ਨੂੰ ਕੋਈ ਜੀਵ ਨਾ ਮਿਲਿਆ ਅਤੇ ਬਨ ਵਿਖੇ ਫਿਰਦੇ ਨੂੰ ਸੂਰਜ ਬੀ ਡੁੱਬ ਗਿਆ ਘਰ ਮੁੜਦੇ ਨੂੰ ਇੱਕ ਗੱਦੜ ਦਾ ਬੱਚਾ ਮਿਲ ਪਿਆ । ਸ਼ੇਰ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬੱਚਾ ਜਾਨਕੇ ਪੋਲੇ ਜੇਹੇ ਮੂੰਹ ਨਾਲ ਫੜ ਕੇ ਜੀਉਂਦਾ ਹੀ ਆਨਕੇ ਸੀਹਨੀ ਨੂੰ ਦੇ ਦਿੱਤਾ। ਸੀਂਹਨੀ ਨੇ ਪੁਛਿਆ ਕੁਛ ਭੋਜਨ ਬੀ ਆਂਦਾ ਹੈ ਸ਼ੇਰ ਨੇ ਕਿਹਾ ਇਸ ਗਿਦੜ ਦੇ ਬੱਚੇ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਅੱਜ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ ਸੋ ਇਸ ਨੂੰ ਬੱਚਾ ਜਾਨਕੇ ਮਾਰਿਆ ਨਹੀਂ ਦੂਜਾ ਏਹ ਆਪਨੇ ਜਾਤ ਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂ ਜੋ ਕਿ ਹੈ:- . ਦੋਹਰਾ ॥ ਬਾਲਕ ਬਾਹਮਨ ਬਾਲ ਭਿਯ ਵਿਸਾਸੀ ਪੁਨ ਸਾਧ ॥ " ਪਾਨਜਾਂਹਿ ਭੋ ਹਨੇ ਹਤੇ ਹੋਰ ਅਪਰਾਧ ॥੪੧॥ . ਸੋ ਹੁਨ ਤੂੰ ਇਸ ਨੂੰ ਖਾ ਕੇ ਆਪਣਾ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਕਰ ਕੱਲ ਸਵੇਰੇ ਹੋਰ ਕੁਝ ਲੈ ਆਵਾਂਗਾ || ਓਹ ਬੋਲ ਹੇ ਭਰਤਾ ਜੇਕਰ ਆਪਨੇ ਬਾਲਕ ਜਾਨ ਕੇ ਇਸ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਮਾਰਿਆ ਤਾਂ ਕਿ ਮੈਂ ਇਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੇਟ ਭਰਨ ਲਈ ਮਾਰਾਂਗੀ । ਕਿਹਾ ਹੈਦੋਹਰਾ ॥ ਪ੍ਰਾਨ ਜਾਤ ਲਖ ਆਪਨੇ ਕਰੋ ਅਕਾਜ ਨ ਆਜੇ । ਧਰਮ ਸਨਾਤਨ ਹੈ ਯਹੀ ਮਤ ਤੜਾਗੇ ਸਭ ਕਾਜੋ ॥੪੨॥ .. ਸੋ ਏਹ ਮੇਰਾ ਤੀਸਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਹੋਯਾ ਏਹ ਕਹਿ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਭੀ ਆਪਨੇ ਥਨਾਂ ਦਾ ਦੁਧ ਪਿਲਾ ਕੇ ਪਾਲਿਆ। ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਉਹ ਤਿੰਨੇ ਬੱਚੇ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਜਾਤ ਨੂੰ ਨਾ ਜਾਨਦੇ ਹੋਏ ਇੱਕੋ ਚਾਲ ਚਲਨ ਨਾਲ ਬਾਲਕ ਅਵਸਥਾ ਬਤਾਉਨ ਲੱਗੇ ॥ ਇਕ ਦਿਨ ਉਸ ਬਨ ਵਿਖੇ ਫਿਰਦੇ ਹੋ ਹਾਥ ਆ ਗਿਆ। ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਜਿਉਂ ਸ਼ੇਰ ਦੇ ਬੱਚੇ ਦੋਵੇਂ ਭੇਧ ਹੈ ਕੇ ਉਸ ਉੱਤੇ ਦੌੜਨ ਲੱਗੇ ਸੇ ਜੋ ਗਿੱਦੜ ਦੇ ਬੱਚੇ ਨੇ ਕਿਹਾ ਭਈ ਏਹ ਸਾਡਾ ਦੁਸ਼ਮਲ ਹੈ। Original : Punjabi Sahit Academy Daganized by: Panjab Digital Library
