ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਪਾਣੀ ਤੇਰਿਆਂ ਹੱਥਾਂ ਦਾ ਪੀਣਾ
ਮੇਰੀ ਭਾਵੇਂ ਲੱਤ ਟੁੱਟ ਜੇ
ਨਿੱਤ ਦਾ ਕਲੇਸ਼ ਮੁੱਕ ਜੂ
ਕਹਿਦੇ ਬੁੜ੍ਹੇ ਨੂੰ ਬਾਬਾ
ਬਾਬੇ ਤੇ ਕੰਧ ਨਾ ਡਿਗੇ
ਤੂੰ ਕਿੱਥੇ ਡਿਗੇਂ ਮੁਟਿਆਰੇ
ਚਟਕ ਚੋਬਰਾਂ ਵਾਲ਼ੀ
ਪੈ ਗੀ ਬੁਢੜੇ ਨੂੰ
ਝੋਟਾ ਚੋ ਲਿਆ
ਚਰ੍ਹੀ ਦੀ ਪੂਲੀ ਪਾ ਕੇ
ਡੁੱਬੀ ਸਣੇ ਕਪੜੇ
ਨਹੀਂ ਬੇੜਾ ਹੋ ਗਿਆ ਪਾਰ
ਚੰਨ ਗੋਰੀਆਂ ਰੰਨਾਂ ਦੇ ਪੱਟ ਵੇਖੇ
ਸੂਰਜ ਤਪ ਕਰਦਾ
ਨਿਆਣੀ ਉਮਰੇ ਮਰਗੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਾਪੇ
ਪੱਤਣਾਂ ਤੇ ਰੋਣ ਖੜੀਆਂ
ਭਾਈ ਜੀ ਦੇ ਗੜਵੇ ਦਾ
ਮਿਸ਼ਰੀ ਵਰਗਾ ਪਾਣੀ
ਤੀਆਂ ਤੀਜ ਦੀਆਂ
ਭਾਦੋਂ ਦੇ ਮੁਕਲਾਵੇ
ਭਾਦੋਂ ਕਟਕ ਚੜ੍ਹੀ
ਕੁੜੀਆਂ ਦੇ ਪੈਣ ਵਿਛੋੜੇ
331 - ਬੋਲੀਆਂ ਦਾ ਪਾਵਾਂ ਬੰਗਲਾ