ਪੰਨਾ:ਮਨੁਖ ਦੀ ਵਾਰ.pdf/87

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

ਇਲਮਾਂ ਨੂੰ ਰੱਬ ਜਾਣਦਾ ਤੇ ਇਲਮ ਪੁਜਾਂਦਾ।

ਮਹਾਂ ਕਵੀ ਗੇਟੇ

ਸ਼ਾਇਰ ਗੇਟੇ ਉੱਠਿਆ, ਜਰਮਨ ਵਿਚ ਆ ਕੇ।
ਦੱਸੀ ਖ਼ੂਬ ਫ਼ਲਾਸਫ਼ੀ ਤੇ ਅਕਲ ਚਲਾ ਕੇ।
ਵਿਦਿਆ ਦੇ ਹੀ ਤੇਜ ਨੇ, ਮੁਖੜਾ ਚਮਕਾ ਕੇ।
ਦੱਸਿਆ ਬੋਨਾਪਾਰਟ ਦਾ, ਚਿਹਰਾ ਮਧਮਾ ਕੇ।
ਨਾਟਕ ਕੀਤਾ ਓਸ ਨੇ, ਵਡ ਹੁਨਰ ਲਿਆ ਕੇ।
ਸਿਰ ਤੇ ਨੇਕੀ ਚੁਕ ਲਈ, ਬਦੀਆਂ ਦਬਕਾ ਕੇ।
ਓਸੇ ਨੇ ਸ਼ੈਤਾਨ ਨੂੰ, ਇਨਸਾਨ ਬਣਾ ਕੇ,
ਦਸਿਆ ਸਾਰੇ ਜਗਤ ਨੂੰ, ਰਮਜ਼ਾਂ ਸਮਝਾ ਕੇ।
ਬੁਧੀ ਪੌਦਾ ਲਾਇਆ, ਨਿਜ ਖ਼ੂਨ ਚਵਾ ਕੇ।
ਜੋਧਾ ਸੀ ਉਹ ਕਲਮ ਦਾ, ਤੇ ਕਲਮ ਵਗਾ ਕੇ,
ਅਨਪੜ੍ਹਤਾ ਨੂੰ ਜਿਤਿਆ, ਧੌਂਸੇ ਵਜਵਾ ਕੇ।

ਆਲਮ ਜਾਂ ਵਿਦਵਾਨ

ਆਲਮ, ਆਲਮ ਦਾ ਬਣੇ, ਜੇ ਸੂਝ ਕਰਾਵੇ।
ਆਲਮ ਦਾ ਆਲਮ ਬਣੇ, ਜੇ ਸ਼ੈ ਪਰਖਾਵੇ।
ਆਲਮ ਨੂੰ ਜੇ ਰੂਪ ਜੀ, ਜਗ ਸਿਰ ਤੇ ਚਾਵੇ।

੮੯.