ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਬਾਂਦਰ ਸੁਣਦੇ ਸਾਰ ਹੀ, ਬਣ ਬੈਠਾ ਮਾਨੀ।
ਧੁਰ ਤੋਂ ਸੀ ਇਹ ਰਿੜ੍ਹ ਰਹੀ, ਹੁਣ ਚੜ੍ਹੀ ਜਵਾਨੀ।
ਜਾਪੇ ਜਿਤਿਆ ਬ੍ਰਹਮ ਵੀ, ਇਸ ਸੁਘੜ ਜ਼ਨਾਨੀ।
ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਵਿਗਿਆਨ ਨੇ, ਅਪਮਾਨ ਕਰਾਇਆ।
ਜੋ ਵਿਗਿਆਨੀ ਉਠਿਆ, ਪੋਪਾਂ ਦਬਕਾਇਆ।
ਇਲਮ ਖਜ਼ਾਨਾ ਭੈੜਿਆਂ, ਚਿਰ ਤੀਕ ਦਬਾਇਆ।
ਭਰਿਆ ਅਪਣੇ ਪੇਟ ਨੂੰ, ਨਾ ਇਲਮ ਰਜਾਇਆ।
ਆਪੇ ਮੌਜਾਂ ਮਾਣੀਆਂ, ਨਾ ਹੁਨਰ ਰਿਝਾਇਆ।
ਪੋਪਾਂ ਕੀਤਾ ਪਾਪ ਜੋ, ਉਹ ਪੁੰਨ ਜਤਾਇਆ।
ਉਹਨਾਂ ਭਾਣੇ ਪਾਪ ਸੀ, ਸਭ ਪੁੰਨ ਪਰਾਇਆ।
ਬੁਲ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਸ਼ਰਾਬ ਸੀ ਤੇ ਕੁਛੜ ਮਾਇਆ।
ਐਸ਼ਾਂ ਦੇ ਹੀ ਰਾਗ ਨੇ, ਡਾਢਾ ਮਸਤਾਇਆ।
ਬੀਨ ਸੁਣੀ ਨ ਸੈਂਸ ਦੀ, ਜਗ ਦੂਰ ਬਹਾਇਆ।
ਅਨਪੜ੍ਹਤਾ ਦੇ ਰਾਜ ਨੇ, ਔਗੁਣ ਚਲਵਾਇਆ।
ਵਾਂਗ ਭਿਖਾਰੀ ਇਲਮ ਨੂੰ, ਦਰ ਦਰ ਰੁਲਵਾਇਆ।
ਵਿਗਿਆਨੀ ਦੀ ਖੋਜ ਨੂੰ, ਨਾ ਸਿਰੇ ਚੜ੍ਹਾਇਆ।
ਆਖਰ ਸੱਚ ਨੂੰ ਰੂਪ ਜੀ, ਕਦ ਕੂੜ ਲੁਕਾਇਆ।
ਨਾਰੀ
ਆਈ ਏਸ ਜਹਾਨ ਵਿਚ, ਹਵਾ ਬਣ ਨਾਰੀ।
੯੧.
