ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਮੈਂ ਕਮਲੀ ਸੌਦਾਇਣ ਹੋ ਗਈ,
ਰੁਲਕੇ ਵਾਂਗ ਫਕੀਰਾਂ।
ਡਾਇਣ-ਰੂਪ ਮੈਂ ਹੋਕੇ ਅੜੀਓ!
ਫੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਜਾ ਚੰਬੜੀ।
ਜੋ ਫੁੱਲ ਮੈਨੂੰ ਸੋਹਣਾ ਲੱਗਾ,
ਕੀਤਾ ਖੰਭੜੀ ਖੰਭੜੀ।
ਮਤ ਮਾਹੀ ਦੀ ਸੰਦਰਤਾ ਨੀ,
ਹੋਵੇ ਓਸ ਛੁਪਾਈ।
ਬੈਠਾ ਹੋਵੇ ਮਤ ਡੋਡੀ ਵਿਚ,
ਆਪਣਾ ਆਪ ਲੁਕਾਈ।
ਰੋ ਰੋਕੇ ਮੱਛੀਆਂ ਨੂੰ ਆਖਾਂ,
ਸੱਟੋ ਫੋਲ ਡੂੰਘਾਈਆਂ।
ਚੁੰਮ ਚੁੰਮ ਕੇ ਨੀ ਚਰਨ ਮਾਹੀ ਦੇ,
ਨਦੀਆਂ ਹੋਸਨ ਆਈਆਂ।
ਮਸਤ ਜਿਹੀਆਂ ਉਹ ਹੋਸਨ ਅੜੀਓ!
ਸਦਾ-ਸ਼ਰਾਬੀ ਵਾਂਗੂ।
ਰੰਗ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਚੜ੍ਹਿਆ ਹੋਸੀ,
ਫੁੱਲ ਗੁਲਾਬੀ ਵਾਂਗੂੰ।
ਦਸ ਚਕੋਰੇ ਭਾਗਾਂ ਭਰੀਏ!
ਕੀਕੂੰ ਮਾਹੀ ਪਾਇਆ।?
ਨੀ ਮਸਿਆ ਦਾ ਰੁਠਾ ਹੋਇਆ,
ਕੀਕੂੰ ਚੰਨ ਮਨਾਇਆ?
.
-੧੧੪-
