ਇਹ ਪੰਨਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ
ਅੱਜ ਫੇਰ
ਅਜ ਫੇਰ ਜੇ ਓਹਦਾ ਖਿਆਲ ਆਇਆ,
ਮੇਰੇ ਨੈਨ ਨਾਂ ਮੰਨਦੇ ਰੋਈ ਜਾਂਦੇ।
ਰਾਜ਼ ਮੁੱਦਤਾਂ ਦੇ ਲੁਕੇ ਵਿਚ ਸੀਨੇਂ,
ਬਦੋ ਬਦੀ ਜ਼ਾਹਰ ਫੇਰ ਹੋਈ ਜਾਂਦੇ।
ਓਹੀ ਸ਼ਕਲ ਸੋਹਨੀ ਓਹੀ ਚਾਲ ਮੋਹਨੀ,
ਉਹੀ ਤੀਰ ਅਦਾਵਾਂ ਦੇ ਕੋਹੀ ਜਾਂਦੇ।
ਓਹੀ ਜਾਲ ਜ਼ੁਲਫਾਂ ਦੇ ਤੇ ਮਸਤ ਅਖਾਂ।
ਓਹੀ ਪਰਮ ਇਸ਼ਾਰੜੇ ਮੋਹੀ ਜਾਂਦੇ।
ਫੇਰ ਜ਼ਖਮ ਜੁਦਾਈ ਦੇ ਹਰੇ ਹੋ ਗਏ,
ਤੌਰ ਵਹਿਸ਼ੀਆਂ ਦੇ ਫੇਰ ਹੋਈ ਜਾਂਦੇ।
ਫੇਰ ਦਿਲ ਜੇ ਆਨ ਬੇ-ਦਿਲ ਹੋਇਆ,
ਦੌਰੇ ਖੂਨ ਦੇ ਫੇਰ ਖਲੋਈ ਜਾਂਦੇ।
੨੫