ਪੰਨਾ:ਲਹਿਰ ਹੁਲਾਰੇ.pdf/74

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

ਪੇਮ ਤਰੰਗਾਂ ਪੁੰਨਿਆਂ ਨੂੰ ਸ਼ਹੁ ਸਾਗਰ ਉਛਲੇ । ਤਘ ਅਰਸ਼ ਦੀ ਕਰਦਾ, ਦੂਰ ਵਸੇਂਦੇ ਸੁਹਣੇ ਵੱਲੇ . ਉਮਲ ਉਮਲ ਜੀ ਭਰਦਾ ਜਿਉਂ ਜਿਉਂ ਪਰ ਉਸ ਲਗੇ ਚਾਂਦਨੀ ਤਿਉਂ ਤਿਉਂ ਕੀ ਉਹ ਦੇਖੇ ? ਪ੍ਰੀਤਮ ਦਾ ਦਿਲ ਪ੍ਰੇਮ ਤਰੰਗਾਂ ਦਾਨ ਉਛ ਲੇ ਕਰਦਾ । ਡਲ - ਸੀ ਨਗਰ ਦੀ ਝੀਲ - ਨੀਵੇਂ ਲੁਕਵੇਂ ਥਾਇ ਕੁਦਰਤ ਬਾਗ਼ ਲਗਾਇਆ, ਉਤੇ ਪਾਣੀ ਪਾਇ ਆਪਣੀ ਵੱਲੋਂ ਕੱਜਿਆ, ਪਰਦਾ ਪਾਣੀ , ਪਾੜ -ਸੁੰਦਰਤਾ ਨਾ ਲੁਕ ਸਕੀਰੂਪ, ਸਵਯਾ ਚਾੜ ਨਿਖਰ ਸੰਵਰ ਸਿਰ ਕੱਢਿਆ ਤਖਤਾ ਪਾਣੀ , ਸਾਫ ਵਿਛਿਆ ਹੋਇਆ ਜਾਪਦਾ, ਪਰੀਆਂ ਜਥੋਂ ਕੁਹਕਾਫ ਕਵਲਾਂ ਦਾ ਵਿਚ ਨਾਚ ਹੈ ।

  • ਭਾਵ ਚੰਦੂਮਾਂ ਤੋਂ ਹੈ ।

-੭0