ਲਹਿੰਦੀ ਪੰਜਾਬੀ 'ਸ਼ਬਦ-ਕੋਸ਼'
ਧਮੀ ਵੇਲਾ: ਸਵੇਰਾ ਧਾਮੀ ਵੇਲਾ: ਸ਼ਾਮ
ਧਮੀ ਵੇਲੇ ਤੂੰ ਲਗ ਕੇ ਧਾਮੀ ਵੇਲੇ ਤਕ ਕੰਮ ਹੀ ਕੰਮ।
(ਸਵੇਰੇ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਕੇ ਸ਼ਾਮ ਤੱਕ ਕੰਮ ਹੀ ਕੰਮ ਹਨ)
ਧ੍ਰਗੜੀ: ਇਕ ਪਾਸੜ/ਅੱਧ ਪੱਕੀ ਰੋਟੀ
ਧ੍ਰਗੜੀ ਬਣਾ ਕੇ ਗਾਂ ਕੂੰ ਖਵਾ, ਵਹਿਮ ਹਟ ਵੈਸੀ।
(ਇਕ ਪੁੜੀ ਕਚੀ ਪਕੀ ਰੋਟੀ ਗਾਂ ਨੂੰ ਚਾਰ, ਵਹਿਮ ਦੂਰ ਹੋ ਜੂ)
ਧ੍ਰੰਵ ਜਾਣਾ: ਲਿਫ਼ ਜਾਣਾ
ਕਮਰੇ ਦੀ ਛੱਤ ਧ੍ਰੰਵੀ ਖੜੀ ਹੈ, ਢਾਹਿ ਨਾ ਹੋਵੇ।
(ਕਮਰੇ ਦੀ ਛੱਤ ਲਿਫ਼ੀ ਹੋਈ ਹੈ, ਡਿਗ ਨਾ ਪਵੇ)
ਧੜਾ: ਕਚੇ ਵੱਟਿਆਂ ਦਾ ਤੋਲ
ਉਬਾਹਲਾ ਹੇਂ ਤਾਂ ਵਡਾ ਧੜਾ ਕਰਕੇ ਤੋਲ ਛੱਡ।
(ਜੇ ਕਾਹਲਾ ਹੈਂ ਤਾਂ ਕੱਚੇ ਵੱਟਿਆਂ ਦਾ ਵਡਾ ਤੋਲ ਕਰਕੇ ਤੋਲ ਦੇ)
ਧੜੰਗ: ਨਗਨ
ਝੁੱਗੀਆਂ ਆਲੇ ਨੰਗ ਧੜੰਗ ਬਾਲ ਘੱਟੇ ਰੁਲ ਵੰਞਦੇਨ।
(ਝੁਗੀਆਂ ਵਾਲੇ ਨਗਨ ਬਾਲ ਘੱਟੇ ਰੁਲ ਜਾਂਦੇ ਨੇ)
ਧਾਂਕ ਬੋਰੀਆਂ ਦੀ ਚਿਣਾਈ
ਧਾਂਕਾਂ ਦੀਆਂ ਗੂਹਣੀਆਂ ਕੈਂ ਗਿਣੀਆਂ ਹਿਨ।
(ਬੋਰੀਆਂ ਦੀਆਂ ਚਿਣਾਈ ਦੀਆਂ ਬੋਰੀਆਂ ਕਿਸ ਗਿਣੀਆਂ ਨੇ)
ਧੱਕ/ਧ੍ਰੀਕ: ਖਿਚ;; ਧਿੱਕ: ਧੱਕ
ਮੰਜੇ ਕੂੰ ਤੂੰ ਧ੍ਰਿੱਕ ਤੇ ਮੈਂ ਧਿੱਕਾਂ।
(ਮੰਜੇ ਨੂੰ ਤੂੰ ਖਿੱਚ ਤੇ ਮੈਂ ਧੱਕਾਂ)
ਧ੍ਰਿੱਗ: ਲਾਹਨਤ
ਪੇਟੂ ਬਣ ਹਰ ਵੇਲੇ ਖਾਂਦੇ ਰਾਹਵਣ ਦਾ ਚਲਨ ਧ੍ਰਿੱਗ ਹੇ।
(ਪੇਟੂ ਬਣਕੇ ਹਰ ਸਮੇਂ ਖਾਂਦੇ ਰਹਿਣ ਦੇ ਵਤੀਰੇ ਨੂੰ ਲਾਹਨਤ ਹੈ)
ਧਿੰਙਾਣੇ: ਐਂਵੇ
ਸ਼ਾਦੀ ਹੈ, ਬਿਨਾਂ ਸੱਡੇ ਕਿੰਙਾਣੇ ਵੰਞੂ।
(ਵਿਆਹ ਹੈ, ਬਿਨ ਬੁਲਾਏ ਐਂਵੇਂ ਜਾ ਵੜੀਏ)
ਧਿਰਕਾਰ: ਧਿਕਾਰ
ਧਿਰਕਾਰ ਹੇਈ ਜੰਮਣ ਤੇ ਤੇ ਜੰਮਣ ਵਾਲੀ ਤੇ।
(ਧਿਕਾਰ ਹਈ ਜੰਮਣ ਤੇ ਅਤੇ ਜੰਮਣ ਵਾਲੀ ਤੇ)
ਧ੍ਰੀਕ: ਧੂ ਕੇ (ਧਰੂਕੇ)
ਚੋਰ ਕੂੰ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਧ੍ਰੀਕ ਕੇ ਜੀਪ 'ਚ ਸਿੱਟ ਲਿਆ।
(ਚੋਰ ਨੂੰ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਧੂ ਕੇ ਜੀਪ 'ਚ ਸਿੱਟ ਲਿਆ)
ਧੁਣ: ਪਿੰਜ
ਲੰਮੇ ਤੇ ਲਮਕਦੇ ਡੁੱਖਾਂ ਦੇਹੀ ਧੁਣ ਡਿਤੀ ਦੇ।
(ਲੰਮੇ ਤੇ ਲਮਕਦੇ ਦੁਖਾਂ ਦੇਹੀ ਪਿੰਜ ਸੁਟੀ ਹੈ)
(129)