ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ
ਫਰਸ਼ਾਂ ਤੇ ਰੁਲ ਰਹੀ ਹੈ ਕਿ ਅਰਸ਼ਾਂ ਤੇ ਕੁਰਸੀ ਨਸ਼ੀਨ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ।ਮੇਰੇ ਲਹੂ ਦਾ ਲਹੂ, ਮੇਰੇ ਜਿਗਰ ਦਾ ਜਿਗਰ, ਹਾਂ ! ਮੈਥੋਂ ਕਿਕੁਰ ਧੱਕਿਆ ਗਿਆ। ਕੇਹੀਆਂ ਵਿਲੱਖਾਂ ਪੈ ਗਈਆਂ :- ਵਿੱਛੁੜ ਕੇ ਤੇ ਸੁਹਣੀਏਂ ! ਮੱਲਿਆ ਕਿਹੜਾ ਮੁੱਖ* ਨੀ ? ਨਿੱਜ ਜੰਮਦੀਓਂ ਤੂੰ ਬਚੜੀਏ ! ਅੰਤ ਚੰਗੋਰੀ ਕੁੱਖ ਨੀ ! ਕਿਹਾ ਭੁਲਾਵਾ ਛਲ ਗਿਆ, 咖 ਹੋ ਗਈ ਕੇਹੀ ਰੁੱਖ ਨੀ ! ਹਾਵੇ ਖਾ ਗਏ ਜਿੰਦੜੀ, ਦਿਲ ਨੂੰ ਖਾ ਗਈ ਧੁੱਖ ਨੀ ਡੋਲੇ ਬੇੜੀ ' ਸਿਦਕ ਦੀ, ' ਲੱਦ ਗਏ 'ਦਿਲ ਸੁੱਖ' ਨੀਂ। ਸੁਪਨੇ ਵਿਚ ਹੀ ਆਮਿਲੋਂ, ਦੇਖਾਂ ਤੇਰਾ ਮੁੱਖ . ਮੁੱਖ ਨੀ । ਨੀ। ਸੋ ਕਨਸੋਂ ਕਈ ਘੱਲ ਦੇਇ, ਠਰੋ ਦਿਲੇ ਦੀ ਭੁੱਖ ਨੀ ਕਿਵੇਂ ਕਦੇ ਤੂੰ ਆ ਮਿਲੇ, ਮਿਟੇ ਤੜਫਵੀਂ ਭੁੱਖ ਨੀ । ‘ਮੁਲਕ' ਦਾ ਸੰਖੇਪ ਪੰਜਾਬੀ ਸਰੂਪ ਗੀਤਾਂ ਵਿਚ ‘ਮੁੱਖ' ਹੈ । ਯਥਾ:-‘ਇਕ ਮੋਇਕ ਵਿਛੁੜੇ ਇਕਨਾ ਮੱਲ ਲਏ ‘ਮੁੱਖ'। -੯੫-
Digitized by Panjab Digital Library! www.panjabdigilib.org
-95-
