________________
ਤੁਹਾਥੋਸਲਾਹ ਨਹੀਵੀਸਾਨ। ੯ ਅਫਸੋਸ ਆਪ ਲੋਕ ਚਿਰੰਕਾਲ੫ਪਾਕ ਤੈਅਜ਼ਤੀਕ ਆਪਨੂੰ ਆਪਣੇਪੀਦ ਦਾਪਤਾਹੀ ਤਾਂ ਮੇਰੇਪੀਦਾਆਪਨੂੰ ਕਿਸਤਰੀਪਤਾ ਲਗੈਲਰੀ ਹੁਣ ਪੀਤੀ ਅਨੇਦ ਬੀਣ ਲਓ। · 'ਪਹਲੇ ਪਹਲਸ਼ਰਾਬੀਆਂ ਦੀ ਰੀਸੇ ਜਾਂਬਰ - ਥੀਆਂ ਦੀਆਂ ਫੁਲਾਣੀਆਂ ਤੇ ਚੁਕੀਆਫੁਲਿਆ ਜਾਂ ਮੂਰਖਤਾਈਦਾ ਫਾਇਆ ਲੁਕਦਾਛੁਪਦਾ ਕਲਾਲਖ - ਨੇਪਹੁੰਚਦਾ ਹੈ,ਉਸਵੇਲੇ ਕਲੇਜਧੜਕਦਾਹੈ,ਚਿਹਰੇਪੁਚ ਹਵਾਈਉਡਦੀਆਹਨ,ਮਨਚ ਇਹਡਰਭ ਆਉਦਾਹਕੇ ਮਕੋਈ ਦੇਖਲ ਇਸੇਹਾਲ ਵਿਚ ਖਰੀਖੋਚੈਰੀਮੰਦੀਕਲਾਲਨੈਤੀ ਚਾਰ ਵੇਚਨਪੀਐਥੇਖਣ ਦੀਜਕਦੇ ਵੋਟੀਨ, ਪਰਾਤੇ ਕਿਥੇ ਇਕਰੋੜ ਦੋਪਾਜੇਨੂੰ ਉਠਦੌੜੇ। ਰਸਤੇ ਵਿਚ ਹਲਕਾਏ ਕੁਤੇਵਾਚੁ ਤਰਖਪਾਨ ਮੈਦੇਖੀਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਕਿ ਕਿਤੇ ਕੋਈ:ਲਿਹਾਜਵਾਲਾਦੇਖਨਾ ਲਏ,ਜੇ ਕਿਤੇ ਕੋਈਸਨਧੀਰਸਤੇ ਵਿਚ ਮਿਲ ਬੀਜਾਏ ਤਾਪਮਦੁਖੀ,ਲੁਕਨੂੰਥਾ ਨਹੀ ) ਲਾੜੇ ਕਿਤੇ ਸੇਅੰਬੰਅ ਵਿਚ ਪੁਜੜੀ ਪਿਆ। ਨਾਲਖਾਦੜੋ ਮੂੜ ਕਬਾਬ ਦਹੀਅਲਦਿਕ . ਚਾਹੀਏ, ਇਸਲਈ ਕਿੜੇ ਮੁਬਾਜੀਕਰਨੀਪਈ ਇਨੇ ਚਿਰਵਿਚ ਇਕੜੇ ਰੁੜ ਗਿਆ , ਉਸਦੇਮਨਾਉਣ ਵਾਸਤੇ ਪਗਲਾ ੨ ਮਥਛਕ ਰਹੇ ਹਨ। ਹਜ਼ਾਰ ਮਿਨਲਖਤਰਲੇਕਰ ਕਰਕੇ ਮਨਾਇਅਤਾਂ ਹੀ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org
