________________
( ੧੬੧ ) * ਨੇ ਲਵੋ ਅਤੇ ਹੁਨੇ ਦੋਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਸ਼ੂਦਰਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾ ਮਿਲੋ ਮੈਂ ਨੂੰ ਅੱਜਹੈ ਛਤੀmi ਦੀ ਲੋਝ ਨਹੀਂ ਸਨ ਨੂੰ ਅਪਨੇ ਨਾਂ,, ਲਾਜ ਨਾ ਹੋਵੇ ਬੀਰੋ ! ਦਿਨਾਂ ਨੂੰ ਤੁਸੀ ਇਸ ਵਲੇ ਭੂਮੀ · ਵਿੱਚ ਖਲੋ ਛੁਆਂ ਵੇਖ ਰਹੇ ਹੋ ਅੱਜਹੀ ਦੁਸੀ ਵੇਖੋਗੇ ਕਿ ਸਭੁ ਨੂੰ ਪੈਰਾਂ ਹੇਠ ਮਲਕੋ (ਹਰਾਕ) ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਜਸੁ ਪਾਨਗੇ ਅ ਤੋਂ . ਦੁਹਡੇ ਜ ਕਾਇਰ ਦਾਦੀ ਮੰਦਗੀ ਨੂੰ ਨਾ ਪਛਤਾਨਗ ਜਾਓ ਤੁਹਾਡੇ ਜਿਤੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕੋਈ ਲੋੜ ਨਹੀਂ' ਜਾਓ ! ਕੇ ਗੁਣ ! ਪੰਕ ਵਚਨ ਬਹਾਦਰ ਦੇ ਖੂਨ ਚ ਬਿਜਨ ਹਾਰ ਅਤੇ ਕਦ ਗਏ ਓਹੋ ਗਮਗੀਨ ਚਿਹਰੇ ਲਾਲ ਹੋ ਰਏ ਅਤੇ ਛਲ ਵਾ ਮਿਆਨ ਵਿੱਚੋਂ 33ਕੇ cਣਭੂਮੀ ਵਿੱਚ ਗਜਦੇ ਨਜ਼ਰ ਆਏ । ਪੁੰਡਰੀ ੨ , ਸੈਨਾਂ ਵਿੱਚ ਏਡਾ ਜੋਸ਼ ਵੇਖਕੇ ਬੜਾ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋਯਾ ਅਤੇ ਅਪਨੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਦੇ ਪਾਸ ਜਾਕੇ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਕਹਨ ਲੱਗਾ॥ ਪੁੱਛਰੀਕ-ਮਹਾਰਾਜ ! ਸੁਗਰੀਵ ਨਾਲ ਯੁੱਧ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪ (ਦਰਦ) ਜ਼ਿਆਰ ਰਹੋ ਮੈਂ ਅਤੇ ਰਾਜੀਵ ਰਵਾਦ ਦਾ ਸਾਹਮਨਾਂ ਕਰਾਂਗੇ । ਇਸੀ ਕਰ ਹੋਰ ਯੋਧਿਆਂ ਨੂੰ ਭੀ ਥਾਂ ਬਥਾਂ ਲੜਾਈ ਲਈ ਵੰਡ ਦਿੱਤਾ ਏਨੇ ਵਿੱਚ ਸੰਖ ਵੱਜ ਪਿਆ, ਜਿਸ ਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਨਦੀ ਸਾਰ ਵਸੰਦੀਆਂ ਨੇ ਯੁਧ ਦੇ ਰਾਗ ਅਲਾਪਨੇ ਅਰੰਭ ਤੇ । ਸੂਰਮੇ ਕਲ ਦੇ ਅਰ ਮਨਾਂ ਨੂੰ ਦਿਲ ਖੋਲਕੇ ਕੱਢਨ ਲਗੇ ਤੇ ਤਬ ਤਲਵਾਰਾਂ ਭੂਮੀ ਵਿੱਚ ਚਮਕ ਕੇ ਅਪਨੇ ਗੁਣ ਦਿਖਾਉਨ ਲਗਿਆਂ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਸੂਰਮੇ ਛਿਨ ਵਿੱਚ ਘਾਇਲ ਹੋਕੇ ਸਿਰ ਸੱਟਕੇ ਖੇਤ ਹੋਗਏ, ਅਤ ਨਖਾਰ : ਸੁ ਦੂਰ'ਈ ਮਤਦਿਆਂ ਨੂੰ ਵੇਖਕੇ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋਨ ਲਗੇ ਗਿੱਧਾਂ ਤ ਇੱਲਾਂ ਆਕਾਸ਼ ਵਿੱਚ ਉਡਕੇ ਮੁਰਦਿਆਂ ਤੇ ਘੁੱਮਨ ਘੋਰ ਪਾਨ ਲਟੀਆਂ 11 ਕਹੋ ! ਓਹ ਸਿਪਾਹੀ ਜੇਹੜੇ ਅਜੇ ਹੁਨੇ ਅਪਨੀ ੨ ਤਲਵਾਰਾਂ Original with: Language Department Punjab Digitized by: Panjab Digital Library
