(੧੦)
ਅੰਨ ਪਾਣੀ ਹਜਾਰੇ ਦਾ ਕਸਮ ਕਰਕੇ ਕਿੱਸਾ ਝੰਗ ਸਿਆਲਾਂ ਦਾ ਚਾਇਆ ਈ
ਹੱਥ ਪਕੜਕੇ ਵੰਝਲੀ ਰਾਤ ਅੱਧੀ ਰਾਂਝੇ ਮਜ਼ਾ ਭੀ ਖ਼ੂਬ ਬਣਾਇਆ ਈ
ਇਕ ਹੋ ਬੇਸੁਰਤ ਬੇਹੋਸ਼ ਗਏ ਇਕਨਾਂ ਰਾਗ ਉਤੇ ਚਿੱਤ ਲਾਇਆ ਈ
ਰੰਨ ਮਰਦ ਨਾ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਰਿਹਾ ਕੋਈ ਘੇਰਾ ਗਿਰਦ ਮਸੀਤ ਦੇ ਪਾਇਆ ਈ
ਕੋਈ ਰਿਹਾ ਨਾ ਹਿਲ ਕੇ ਜਾਣ ਜੋਗਾ ਰਾਂਝੇ ਆਪਣਾ ਰੰਗ ਜਮਾਇਆ ਈ
ਵਾਰਸਸ਼ਾਹ ਮੀਆਂ ਪੰਡ ਝਗੜਿਆਂ ਦੀ ਪਿੱਛੋਂ ਮੁੱਲਾਂ ਮਸੀਤ ਦਾ ਆਇਆ ਈ
ਤਾਰੀਫ਼ ਮਸਜਦ ਤੇ ਨਾਮ ਅਰਬੀ ਫ਼ਾਰਸੀ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦੇ
ਮਸਜਦ ਬੈਤਉਲ ਅਤੀਕ ਮਿਸਾਲ ਆਹੀ ਖ਼ਾਨੇ ਕਾਬਿਓ ਡੌਲ ਉਤਾਰੀਆ ਨੇ
ਗੋਯਾ ਅਕਸਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਦੀ ਭੈਣ ਦੂਈ ਸ਼ਾਇਦ ਸੰਦਲੀ ਨੂਰ ਉਸਾਰੀਆ ਨੇ
ਮਾਮਾਰ ਅਸੂਲ ਤੇ ਫਿਕਾ ਵਾਲੇ ਥੰਮ੍ਹ ਦੀਨ ਦੇ ਨਾਲ ਖਲ੍ਹਾਰੀਆ ਨੇ
ਸਾਬਤ ਨੱਸ ਹਦੀਸ ਦੇ ਨਾਲ ਕਰਕੇ ਛੱਤ ਕਾਬਾ ਦੀ ਖੂਬ ਵਿਚਾਰੀਆਂ ਨੇ
ਪੜ੍ਹਨ ਫਾਜ਼ਲ ਦਰਸ ਦਰਵੇਸ਼ ਮੁਫ਼ਤੀ ਖੂਬ ਕਢ ਅਲਹਾਨ ਪ੍ਰਕਾਰੀਆ ਨੇ
ਮੁਹਰੇਦਾਰ ਦਸਤਾਰਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਆਸੇ ਕਦੀ ਝੂਠ ਦੀ ਲਾਫ ਨ ਮਾਰੀਆ ਨੇ
ਵਿੱਚ ਫ਼ਿਕਾ ਅਸੂਲ ਦੇ ਖ਼ੂਬ ਕਾਮਲ ਨਾਲ ਇਲਮ ਦੇ ਉਮਰ ਗੁਜ਼ਾਰੀਆ ਨੇ
ਜਾਪਣ ਜਾਤ ਅਸੀਲ ਉਸਤਾਦ ਲੜਕੇ ਖੋ ਇਲਮ ਦੀ ਕਦੀ ਨਾ ਹਾਰੀਆ ਨੇ
ਤਾਲੀਮ ਮੀਜ਼ਾਨ ਤੇ ਸ਼ਰਫ ਬਿਹਾਈ ਉਰਫ ਮੀਰ ਭੀ ਯਾਦ ਪੁਕਾਰੀਆਂ ਨੇ
ਕਾਜ਼ੀ ਕੁਤਬ ਤੇ ਕਨਜ਼ ਅਨੂਜ ਬਾਰਾਂ ਮਸਊਦ ਦੀ ਜ਼ਿਲਦ ਸਵਾਰੀਆ ਨੇ
ਖ਼ਾਨੀ ਨਾਲਮਜ਼ਮੁਆ ਸੁਲਤਾਨੀਆ ਦੇ ਉਤੇ ਹੈਰਤਉਲ ਫਿਕਾ ਨਰਵਾਰੀਆ ਨੇ
ਮੁਨਾਰਜ ਅਲਨਬੂ ਖੁਲਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਰੋਜ਼ਾ ਨਾਲ ਇਖ਼ਲਾਕ ਪਸਾਰੀਆ ਨੇ
ਜ਼ੱਰਾਦੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸ਼ਰਹ ਮੁੱਲਾਂ ਜੰਨਜਾਨੀਆਂ ਮਹਵ ਨਤਾਰੀਆ ਨੇ
ਖਰਬੁਲ ਬਹਿਰ ਤੇ ਹਿਰਜੀ ਮਾਨਿਆਂ ਦੇ ਵਿਰਦਾਂ ਵਿੱਚ ਦਿਨਰਾਤ ਗੁਜਾਰੀਆਂ ਨੇ
ਅਠੇ ਪਹਿਰ ਗਰਦਾਨ ਦਾ ਦੌਰ ਕਰਦੇ ਇਲਮ ਅਰਈ ਦੀ ਉਮਰ ਸਵਾਰੀਆ ਨੇ
ਵਾਰਸ ਪੜ੍ਹਨ ਕੁਰਾਨ ਤਫ਼ਸੀਰ ਦੌਰਾਂ ਗੈਰ ਸ਼ਰਹਿ ਨੂੰ ਦੁਰ੍ਰਿਆਂ ਮਾਰੀਆ ਨੇ
ਇਕ ਨਜ਼ਮ ਦੇ ਦਰਸ ਹਰਕਰਨ ਪੜ੍ਹਦੇ ਨਾਮ ਹੱਕ ਤੇ ਖ਼ਾਲਕ ਬਾਰੀਆ ਨੇ
ਗੁਲਿੱਸਤਾਂ ਦੋਸਤਾਂ ਨਾਲ ਬਹਾਰ ਦਾਨਸ ਤੂਤੀ ਨਾਮਾ ਤੇ ਰਾਜ਼ਕ ਬਾਰੀਆਂ ਨੇ
ਮੁਨਸ਼ੀਆਤ ਨਸਾਬ ਤੇ ਅਬੁਲ ਫ਼ਜ਼ਲਾਂ ਸ਼ਾਹਨਾਮਿਓਂ ਵਾਹਿਦ ਬਾਰੀਆ ਨੇ
ਕਿਰਾਨੁਲਸ਼ਾਅਦੀਨ ਦੀਵਾਨ ਹਾਫਜ ਸ਼ੀਰੀਂ ਖੁਸ਼ਰਵਾਂ ਲਿੱਖ ਸਵਾਰੀਆ ਨੇ
ਬਹਾਰ ਦਾਨਸਾਂ ਅਤੇ ਮਹਮੂਦ ਨਾਮਾ ਕਸ਼ਫ਼ ਲੁਗਾਤ ਭੀ ਖੋਲ੍ਹ ਉਘਾਰੀਆਂ ਨੇ
