________________
ਜੇਹਰ ਖਾਲਸਾ (੧੪੬) ੭ ਨੂੰ ਮੁੱਲ ਲਿਆ ਪੰਜਾਬ ਮਰਹੱਟਯਾਂ ਨੇ ਪੈਰ ਥਾਓਂ ਥਾਂ ਭਾਰੇ ਜੇਮਾ ਬੈਠੇ ਸਿੰਘ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਆ ਹੋਇ ਕੱਠੇ ਜਥੇ ਆਪਣੇ ਜਮਾਂ ਕਰਾ ਬੈਠੇ । ਨਾ ਮਰਹੱਟੇ ਹੀ ਸਿੰਘਾਂ ਦੇ ਗਲ ਪੈਂਦੇ ਕੁਝ ਸਿੰਘ ਭੀ ਲਿਹਾਜ਼ ਤਕ ਬੈਠੇ ਨੂੰ ਨੇ ਦੋਹਾਂ ਧਿਰਾਂ ਨੇ ਕੀਤੀ ਨਾ ਛੇੜਖਾਨੀ ਕੁਝ ਲੋਕ ਭੀ ਸੁਖ ਮਨਾ ਬੈਠੇ । ਦੂਰ ਹੋਈਆਂ ਹਨੇਰੀਆਂ ਸ਼ਰਾ ਦੀਆਂ ਕਾਜ਼ੀ ਪਾਜ਼ੀ ਸਭ ਮੂੰਹ ਛੁਪਾ ਬੈਠੇ ਨੇ ਦੱਬ ਗਏ ਸਨ ਖਾਨ ਅਮੀਰ ਸਾਰੇ ਨੂੰ ਛਾਂ ਓਹ ਸਾਰੀ ਖੁਹਾ ਬੈਠੇ । : ਅਮਨ ਦੇਸ਼ ਅੰਦਰ ਕੁਝ ਆਣ ਹੋਯਾ ਹਿੰਦੁ ਰਾਜ ਹੋ ਗਿਆ ਤਕਾ ਬੈਠੇ ਆਇ ਸੁਖ ਦੇ ਦਿਨ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਅਹਿਮਦ ਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਲੋਕ ਭੁਲਾ ਬੈਠੇ ਨੂੰ f ਲ ਸਿੰਘਾਂ ਦੀ ਦੁਆਬੇ ਤੇ ਚੜ੍ਹਾਈ ਦੀਨਾ ਬੇਗ ਨਾ ਭੇਜਦਾ ਟਕਾ ਕੋਈ ਦਾਉ ਕੱਢ ਕੇ ਵੇਲਾ ਟਪਾਯਾ ਚੰਗਾ 4 ਨੂੰ ਦੇਣਾ ਪੰਜ ਹਜ਼ਾਰ ਮਾਹਵਾਰ ਕੀਤਾ ਦਿੱਤਾ ਕੁਝ ਨਾ ਠੱਠ ਚੁਮਾਯਾ ਚੰਗਾ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ਚੜੇ ਸਿੰਘ ਹੋ ਗੁਸੇ ਓਹਦੇ ਦੇਸ ਅਧਮੂਲ ਮਚਾਯਾ ਚੰਗਾ ਦੇ ਹੱਥ ਫੇਰਿਆ ਓਸ ਦੇ ਠਾਣਿਆਂ ਤੇ ਰੌਲਾ ਥਾਉਂ ਥਾਂ ਫੇਰ ਉਠਾਯਾ ਚੰਗਾ ਨੂੰ ਨੂੰ ਗਈ ਪੇਸ਼ ਕੋਈ ਦੀਨਾ ਬੇਗ ਦੀ ਨਾ ਕੀਤੀ ਆਪਣੀ ਦਾ ਫਲ ਪਾਇਆ ਚੰਗਾ ਨੂੰ ਸਤਲੁਜ ਦਰਿਆ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਸਿੰਘ ਟੱਪ ਗਏ ਜ਼ੋਰ ਦਿਖਾਯਾ ਚੰਗਾ fਸਿੰਘਾਂ ਦੀ ਸਰਹੱਦ ਤੇ ਚੜ੍ਹਾਈ ਹੈ ਟਕੇ ਪੰਜ ਹਜ਼ਾਰ ਮਾਹਵਾਰ ਦੇ ਜੀ ਦੇਣੇ ਕੀਤੇ ਸਦੀਕ ਪੁਚਾਇ ਨਾਹੀਂ ਨੇ ਸਿੰਘਾਂ ਕਈਵਾਰੀ ਆਖ ਲਿਆ ਸੀ ਕੀਤੇ ਦੋਹਾਂ ਨੇ ਸੁਖਨ ਨਿਬਾਹਿ ਨਾਹੀਂ ਦੇ ਅੰਤ ਖਾਲਸਾ ਲੰਘ ਰਿਆ ਗਿਆ ਕਿਸੇ ਆ ਕੇ ਸਿੰਘ ਅਟਕਾਇ ਨਾਹੀਂ ਦੇ ਲਟ ਦੇਸ ਦੇ ਵਿਚ ਮਚਾ ਦਿਤੀ ਕਿਸੇ ਹਾਕਮ ਪੈਰ ਅੜਾਇ ਨਾਹੀ ਜਾ ਖਬਰ ਸਰਹੰਦ ਦੇ ਵਿਚ ਹੋਈ ਸੂਬੇ ਟਕੇ ਪੁਚਾਵਣੇ ਚਾਹਿ ਨਾਹੀਂ ਨੂੰ ਆਯਾ ਚਕੇ ਲੜਨ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਵਧੇ ਸਿੰਘ ਭੀ ਪੈਰ ਹਟਾਇ ਨਾਹੀਂ ਸੂਬੇ ਸਰਹੰਦ ਦੀ ਸਿੰਘਾਂ ਨਾਲ ਮੁਠ ਭੇੜ ) ਨੂੰ ਅਗੇ ਸੂਬਾ ਸਰਹੰਦ ਕੋਈ ਘਟਨਾ ਸੀ ਫੌਜ ਲੈ ਉਹ ਭੀ ਪੌਸਾ ਮਾਰ ਆਯਾ ਅਰ ਸਿੰਘਾਂ ਦਾ ਦਲ ਭੀ ਹੋਯਾ ਸਿੱਧਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਾਸਤੇ ਚਲ ਸ਼ਿਕਾਰ ਆਯਾ ਭੇੜ ਪਿਆ ਸੰਘੋਲੇ ਦੇ ਪਾਸ ਜਾਕੇ ਪਾਸਾ ਖਾਲਸੇ ਦਾ ਵਿਚ ਹਾਰ ਆਯਾ ਨੂੰ ਸਿੰਘ ਹਟ ਪਹਾੜ ਦੀ ਵਲ ਕੰਢੀ ਸੂਬਾ ਜ਼ੋਰ ਦੇ ਪਿਛੇ ਗੁਵਾਰ ਆਯਾ ਜਦ ਗਏ ਸਿਆਲਬੇ ਪਾਸ ਲੜਦੇ ਸੂਬਾ ਫਸ ਗਿਆ ਦੁਖ ਭਾਰ ਆਯਾ ੬੪ਤੋਂ੩੫੩੬
