________________
ਜੌਹਰ ਖਾਲਸਾ (੧੭੧) ਦਰਜਾ ਸਿੱਖੀ ਦਾ ਲਿਖਯਾ ਬਹੁਤ ਉਚਾ ਔਖਾ ਏਸਦਾ ਪੂਰਾ ਨਭਾਨ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਹੈ ਦਾਰੂ ਏਸ ਦੇ ਵਿਚ ਹੈ ਦੁਖ ਸਦਾ ਸੁਖ ਰੋਗ ਦਾ ਘਰ ਸੁਜਾਨ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਨੂੰ ਸੁਖਾਂ ਵਿਚ ਏ ਸਿੱਖੀ ਨਿਭਾ ਹੋਵੇ ਉਚਾ ਹੋਏ ਦਰਜਾ ਲਿਹੁ ਜਾਨ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਦੌਲਤ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਰੰਗ ਹੈ ਗਾੜ੍ਹਾ ਫਸ ਜਾਂਵਦੇ ਸਭ ਇਨਸਾਨ ਸਿੰਘ ਨੇ ਮਾਯਾ ਨਾਗਣੀ ਮਾਰਦੀ ਡੰਗ ਸਭ ਨੂੰ ਹੋ ਜਾਂਵਦੀ ਅਕਲ ਹੈਰਾਨ ਸਿੰਘ ਤੋਂ ਖਾਲੀ ਰਹਿ ਜਾਂਦੇ ਰੱਬੀ ਬਰਕਤਾਂ ਤੋਂ ਮਗਰੂਰ ਹੋ ਕੇ ਧਨਵਾਨ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਤੰਗ ਤੁਰਸੀ ਘਰ ਬੀ ਦਾ ਏ ਰਹਿੰਦੀ ਦੁਖਾਂ ਦੀ ਸਦਾ ਸਯਾਨ ਸਿੰਘ ਦੀ ਨੂੰ ਰੱਬੀ ਬਰਕਤਾਂ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਥਾਂ ਨੀਵੀਂ ਵੇਖੋ ਕਰਕੇ ਜ਼ਰਾ ਧਯਾਨ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਹਿਦਾ ਸਿੱਖ ਦਾ ਸਦਾ ਹੀ ਰਹੇ ਨੀਵਾਂ ਮਿਹਰ ਕਰਦਾ ਰਹੇ ਭਗਵਾਨ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਨੂੰ ਟਿੱਬੇ ਮੀਂਹ ਪਿਆਂ ਖਾਲੀ ਰਹਿ ਜਾਂਦੇ ਪਾਣੀ ਜਮਾਂ ਹੁੰਦਾ ਨੀਵੇਂ ਥਾਨ ਸਿੰਘ ਦੇ ਨੂੰ ਖੰਡੇਧਾਰ ਸਿਖੀ ਗਲੀ ਅਭ ਭੈੜੀ ਔਖਾ ਏਸਦਾ ਹੈ ਇਮਤਿਹਾਨ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਅੰਗਦ ਤੇ ਅਮਰਦਾਸ ਵੱਲੇ ਨਿਗਾਹ ਕਰ ਕੇ ਦੇਖੋ ਨਿਸ਼ਾਨ ਸਿੰਘ ਦੇ ਜੋ ਘਾਲਾਂ ਘਾਲੀਆਂ ਕਿਤਨੀਆਂ ਮਹਾਂਪੁਰਖਾਂ ਛਡ ਮਾਨ ਗੁਮਾਨ ਤਨ ਸਿੰਘੋ ਨੂੰ ਬਹਿਲੋ ਮੰਝ ਪੈੜਾ ਬੁਢਾ ਭਾਈ ਭਗਤੁ ਪੰਜਾਂ ਪਿਆਰਿਆਂ ਦੀ ਚੋਣਠਾਨ ਸਿੰਘ ਕੇ ਲੰਘੇ ਸਾਰੇ ਇਸ ਤੇਗ ਦੀ ਧਾਰ ਉਤੋਂ ਪਾਏ ਜੱਗ ਅੰਦਰ ਵਡੇ ਸ਼ਾਨ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਘਰ ਦੇ ਹੋਰ ਬੇਅੰਤ ਸਿੱਖਾਂ ਘਾਲ ਘਾਲੀਆਂ ਬਾਹਰ ਬਿਆਨ ਸਿੰਘ ਨੇ ਦੇ ਮਨੀਸਿੰਘ ਤਾਰੂਸਿੰਘ ਤਾਰਾ ਸਿੰਘ ਨੇ ਤੇ ਸੁਬੇਗ ਸਿੰਘ ਆਦਿ ਮਹਾਨ ਸਿੰਘ ਨੂੰ $ ਨਾਮ ਰੋਸ਼ਨ ਵਿਚ ਜਹਾਨ ਰਹੇ ਦੇਹਾਂ ਛੱਪ ਹੋਈਆਂ ਬੇਨਿਸ਼ਾਨ ਸਿੰਘ ਬੈਂ ਦੁਖਾਂ ਪਿਛੋਂ ਨੇ ਸੁਖ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਗੱਲ ਕਹਿਣ ਸਦਾ ਬੁਧੀਵਾਨ ਸਿੰਘ ਨੂੰ 8 ਤਥਾ ਘਾਲਾਂਘਾਲੀਆਂ ਪੰਥ ਨੇ ਸਖਤੀਆਂ ਜੋ ਸਿੱਟਾ ਓਸੇਦਾ ਹੀ ਇਹ ਵਿਚਾਰ ਦੇਖੋ ਝ ਝਲੇ ਦੁਖ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਬਹਾਦਰਾਂ ਨੇ ਵਡੇ ਹੌਸਲੇ ਤੇ ਹਠ ਧਾਰ ਦੇਖੋ : ਨੂੰ ਦੇਂਦੇ ਰਹੇ ਬੇਅੰਤ ਕੁਰਬਾਨੀਆਂ ਜੋ ਤਨ ਮਨ ਸਭ ਗੁਰਾਂ ਤੋਂ ਵਾਰ ਦੇਖੋ : ਵੈਰੀ ਮਾਰਦੇ ਮਾਰਦੇ ਆਪ ਮਰ ਗਏ ਪੰਥ ਵਧਿਆਂ ਵਿਚ ਸੰਸਾਰ ਦੇਖੋ ਹੈ ਨੂੰ ਦਿੱਲੀ ਤਖਤ ਲਾਹੌਰ ਤੇ ਨਾਲ ਕਾਬਲ ਅੰਤ ਬੈਠ ਗਏ ਹੋ ਖਵਾਰ ਦੇਖੋ : ਖੇ ਸਿੰਘ ਬਣੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਜੀ ਧੰਨੇ ਹੁੰਨੇ ਹੋਏ ਸਰਦਾਰ ਦੋਖੋ ਨੂੰ ਵੈਰੀ ਨਿਸ਼ਾਨ ਹੋ ਮਿਟ ਗਏ ਸਿੰਘ ਬਚ ਗਏ ਜ਼ੋਰ ਤਲਵਾਰ ਦੇਖੋ : ਉਹ ਦੁਖ ਹੋਇਆ ਦਾਰੂ ਖਾਲਸੇ ਦਾ ਰੋਗ ਕੱਟ ਕੱਢੇ ਸਾਰੇ ਬਾਹਰ ਦੇਖੋ : R BA% %%%%%%%% % %
