________________
ਜੌਹਰ ਖਾਲਸਾ (੨੫੫ ) E ਨੂੰ ਬਚਾ ਕਈ ਹਜ਼ਾਰ ਚਲਾ ਅੱਗੇ ਢੋਲ ਫਤੇ ਦਾ ਖਾਂ ਵਜਵਾ ਮੁਯਾ , ਮੁਰਦਾ ਦੇਸ ਪੰਜਾਬ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਹੈ ਦਿਲ ਠਹਿਰਾ ਮੁੜਯਾ ਹੈ ਸਿੰਘ ਡਿੱਠਾ ਸਿੰਘਾਂ ਨੇ ਭੀ ਹਾਲ ਦੇਸ ਦਾ ਇਹ ਲੁੱਟਾ ਜ਼ਾਲਮਾਂ ਰੱਜ ਮਚਾਈਆਂ ਨੇ ਤੇ ਦੇ ਕਿਸੇ ਮੋੜਯਾ ਮੁੰਹ ਨ ਗਿਲਜਯਾ ਦਾ ਓਹਨਾਂ ਰੱਈਯਤਾਂ ਮਾਰ ਖਪਾਈਆਂ ਨੇ ਨੂੰ ਆਣ ਮਾਰਯਾ ਖੂਨ ਨੇ ਜੋਸ਼ ਭਾਰਾ ਤੇਗਾਂ ਖਾਲਸੇ ਸਾਈਂ ਚੜਾਈਆਂ ਨੇ । ਨੂੰ ਸੁਧਾਸਰ ਅੰਦਰ ਜ਼ਮਾਂ ਆਣ ਹੋਏ ਮਰਨਾ ਮਾਰਨਾ ਪੱਕ ਪਕਾਈਆਂ ਨੇ ਨੂੰ ਹਿੰਦੂ ਦੇਸ ਦੇ ਭੀ ਕੱਠੇ ਆਣ ਹੋਏ ਸਾਰੇ ਰੋਂਵਦੇ ਦੇਇ ਦੁਹਾਈਆਂ ਨੇ * ਕੁਝ ਖਾਲਸਾ ਜੀ ਇਮਦਾਦ ਕਰੋ ਤੱਗਾਂ ਵਿਚ ਮਯਾਨ ਕਿਉਂ ਪਾਈਆਂ ਨੇ । ਧੀਆਂ ਭੈਣਾਂ ਗਿਲਜੇ ਬੰਨੀ ਲਈ ਜਾਂਦੇ ਕਿਸੇ ਹੋ ਨ ਅੱਗੇ ਛੁਡਾਈਆਂ ਨੇ ਕਰੋ ਪਰ ਉਪਕਾਰ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਕਾਹਨੂੰ ਗੀਆਂ ਖਾਲਸੇ ਢਾਹੀਆਂ ਨੇ ਸਿੰਘਾਂ ਨੇ ਬੰਦਾਂ ਛੁਡਾਣੀਆਂ ਨੂੰ ਸਿੰਘ ਸੋਧ ਅਰਦਾਸ ਕਰ ਗਏ ਧਾਵਾ ਲੰਘ ਰਾਵੀ ਚਨਾਬ ਤੋਂ ਪਾਰ ਹੋਏ ਜਾ ਟੱਕਰੇ ਪਾਸ ਰੁਤਾਸ ਦੇ ਜੀ ਓਥੇ ਖਹਿ ਚੰਗੇ ਹੱਥਯਾਰ ਹੋਏ * ਫੌਜ ਗਿਲਜਯਾਂ ਦੀ ਖਿੰਡੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਵੇਖ ਹਾਕਮ ਸਾਰੇ ਲਾਚਾਰ ਹੋਏ ਠਹਿਰ ਸ਼ੱਕੋ ਨ ਸਿੰਘ ਦੀ ਤੇਗ ਅੱਗੇ ਅੱਗੇ ਪਿਛੇ ਸਾਰੇ ਵੇਲਾ ਟਾਰ ਹੋਏ । ਸਿੰਘਾਂ ਖੋਹ ਲਈਆਬੰਦਾਂ ਗਿਲਜਧਾਂਤੋਂ ਵਾਗਾਂ ਮੋੜਕੇ ਪਿਛਾਂ ਉਡਾਰ ਹੋਏ ਨੱਠ ਸਾਹੰਚੀ ਗਿਆ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਸਿੰਘ ਥਾਓਂ ਥਾਂ ਫੇਰ ਹੁਸ਼ਯਾਰ ਹੋਏ ਵਾਕ ਕਵੀ ਏਸੇਸਾਲ ਜ਼ਮਾਨਸ਼ਾਹ ਫੇਰਚ ਦੇਸ ਵਿਚ ਪਾਈਆਂ ਧੁੰਮਾਂ ਭਾਰੀਆਂ ਸਨ ਲੁੱਟ ਪੁੱਟਕੇ ਦੇਸ ਬਰਬਾਦ ਕਰ ਕਰ ਓਸ ਘੱਤੀਆਂ ਬਹੁਤ ਖਵਾਰੀਆਂ ਸ਼ਨ ਵੇ ਪਰ ਸਿੰਘਾਂ ਨੇ ਪੈਰ ਨ ਟਿਕਣ ਦਿੱਤੇ ਪਾਈ ਰੱਖੀਆਂ ਸਗੋਂ ਲਾਚਾਰੀਆਂ ਸਨ ਕੁਝ ਘਰ ਦੇ ਪਏ ਫਸਾਦ ਰਹੇ ਸ਼ੋਰ ਪਾਇ ਹੋਏ ਕੁਝ ਕੰਧਾਰੀਆਂ ਸਨ ਕਾਮਯਾਬ ਨ ਸ਼ਾਹਜ਼ਮਾਨ ਹੋਯਾ ਗਈਆਂ ਐਵੇਂ ਹੀ ਮਿਹਨਤਾਂ ਸਾਰੀਆਂ ਸਨ । ਐੱਦਾ ਮੁੜ ਜਾਂਦਾ ਐੱਦਾ ਮੁੜ ਜਾਂਦਾ ਕਿੰਨਾ ਚਿਰਰਹੀਆਂ ਇਹੋਕਾਰੀਆਂ ਸਨ । ਨੂੰ ਸਿੰਘਾਂ ਨੇ ਸਭ ਔਰਤਾਂ ਘਰੋ ਘਰੀ ਦਿੱਤੀਆਂਜਿਨਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇਕ ਹਰਨਪੁਰ ਦੇ ਬ੍ਰਹਮਣੀ ਵੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਨਾਲਾਇਕ ਬ੍ਰਹਮਣਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਨ ਰਲਾਯਾ ਅਤੇ ਓਹ ਹੋ ਕਿ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਵਿਰੱਕਤ ਰਹਿਕੇ ਜਪ ਤਪ ਕਰਕੇ ਮਰ ਗਈ, ਹਰਨ ਪੁਰ ਵਿਚ ਹੁਣ ਉਸ ਨੂੰ ਦੀ ਮਣੀ ਦੀ ਮੜੀ ਨੂੰ ਲੋਕ ਰੁਜਦੇ ਹਨ। ਭਾ ਸੰਗ ਜੀ) ਅਠਾਰਾਂ ਸੌ ਬਵੰਜਾ ਵਿਚ । 求於KKKKKKK379
