ਭਾਰਤ ਕਾ ਗੀਤ/ਨੇਹਰੂ
ਨਹਿਰੂ
ਗੀਤ ੧੬
ਵਰਤਮਾਨ ਇਤਿਹਾਸ ਕਾ ਹੀਰੋ, ਜੇਹਲੋਂ ਕੇ ਅਭਿਆਸ ਕਾ ਹੀਰੋ। ਜਨਨੀ ਜਨਾ ਸਪੂਤ ਇਕੇਲਾ, ਭਾਰਤ ਮਾਤਾ ਕਾ ਅਲਬੇਲਾ। ਮੋਤੀ ਕਾ ਬੇਟਾ ਇਕਲੋਤਾ, ਗੌਮੇਧਕ ਪੁਖਰਾਜ ਅਛੂਤਾ। ਗਾਂਧੀ ਕਾ ਨੈਤਿਕ ਮੁਤਬੰਨਾ, ਲਾਲ ਜਵਾਹਰ ਹੀਰਾ ਪੰਨਾ। ਨਿਰਭੈ ਸ਼ੁੱਧ ਨੀਰੋਗ ਨਿਰੰਤਰ, ਨਿਸ਼ਕਲੇਕ ਨਿਸ਼ਪਕਸ਼ ਸ੍ਵਤੰਤਰ। ਸੁੰਦਰ ਉਜਲਾ ਸੁੱਚਾ ਸੱਚਾ, ਸੀਨਾ ਤਨਾ ਸ਼ੇਰ ਕਾ ਬੱਚਾ। ਦਾਨੀ ਤੇਜਸ੍ਵੀ ਬੜਭਾਗੀ, ਮਾਨੀ ਗ੍ਰਿਹਸਥੀ ਯੋਗੀ ਤਿਆਗੀ। ਲੇਖਕ ਵਕਤਾ ਪੰਡਿਤ ਗਿਆਨੀ, ਸ਼ੂਰਵੀਰ ਯੋਧਾ ਮਹਾਂ ਦਾਨੀ। ਪਾਲਿਟੀਸ਼ਨ, ਐਡਮਿਨਿਸਟ੍ਰੇਟਰ, ਸਟੇਟਸਮੈਨ ਸੁਪ੍ਰੀਮ ਕਮਾਂਡਰ[1]। ਅਮਨ ਕਾ ਹਾਮੀ ਸਲਹੁ ਕਾ ਪ੍ਰੀਚਰ, ਨਿਆਇ ਆਧੀਸ਼ ਮਧਿਅਸਥ ਪ੍ਰਭਾਕਰ[2]। ਪੀਸ ਅਪਾਸਲ ਆਰਬਿਟ੍ਰੇਟਰ, ਫ਼ੀ ਥਿੰਕਰ ਬੈਰਿਸਟਰ ਆਥਰ, ਤੀਕਸ਼ਣ ਬੁੱਧੀ ਨਿਰਮਲ ਬਾਣੀ, ਨਿਤ ਸ਼ੁਭ ਸੋਚੀ ਨਿਤ ਸ਼ੁਭ ਠਾਨੀ। ਬਾਤ ਬਾਤ ਮੇਂ ਰਮਜ਼ ਸੁਹਾਨੀ, ਨੀਤੀ ਯੁਕਤੀ ਮੇਂ ਲਾਸਾਨੀ[3]। ਯਹਿ ਭਾਰਤ ਕੀ ਅਮਰ ਕਹਾਨੀ, ਚਾਰ ਖੂੰਟ ਮੇਂ ਧਾਕ ਸੁਹਾਨੀ। ਦੇਸ਼ ਕੀ ਖ਼ਾਤਰ ਛਾਨੀ ਮਾਟੀ, ਕਾਰਾਗਾਰ ਮੇਂ ਆਯੂ ਕਾਟੀ। ਮਜ਼ਦੂਰ ਔਰ ਕਿਸਾਨ ਕਾ ਨਹਿਰੂ, ਨਿਰਧਨ ਔਰ ਧਨਵਾਨ ਕਾ ਨਹਿਰੂ। ਸ਼ਹਿਜ਼ਾਦੋਂ ਕਾ ਇਕ ਸ਼ਹਿਜ਼ਾਦਾ, ਦਿਲਦਾਰੋਂ ਕਾ ਇਕ ਦਿਲਦਾਦਾ। ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਕਾ ਉੱਧਾਰੀ ਨਹਿਰੂ, ਜਨਤਾ ਕਾ ਉਪਕਾਰੀ ਨਹਿਰੂ। ਇਸ ਨੇਤਾ ਕੀ ਕੌਨ ਬਖਾਨੇ, ਸੱਜਨ ਜਾਨੇ ਸ਼ਤਰੂ ਮਾਨੇ। ਪ੍ਰੇਮ ਦੇਸ਼ ਕਾ ਦਿਲ ਮੇਂ ਭਰਾ ਹੈ, ਸੀਨਾ ਪ੍ਰੇਮ ਸੇ ਛਲਕ ਰਹਾ ਹੈ। ਇਸ ਕੇ ਸ਼ੈਦਾਈ ਹੈਂ ਲਾਖੋਂ, ਇਸ ਪਰ ਸੌਦਾਈ ਹੈਂ ਲਾਖੋਂ। ਇਸ ਕੇ ਨਾਮ ਪੇ ਮਰਨੇ ਵਾਲੇ, ਜਾਨ ਨਿਛਾਵਰ ਕਰਨੇ ਵਾਲੇ। ਮੇਰੀ ਆਯੂ ਇਸ ਕੋ ਦੇ ਦੇ, ਸੁਭਾ ਸ਼ਾਮ ਮਾਂਗੇਂ ਹੈਂ ਦੁਆ ਯੇ। ਰਾਮ ਕਰੇ ਸੌ ਸਾਲ ਜੀਏ ਵੋ, ਰੈਨ ਦਿਵਸ ਖ਼ੁਸ਼ਹਾਲ ਜੀਏ ਵੋ।
