ਯਾਦਾਂ/ਸੁੰਦਰ ਸੋਖ ਅੱਖਾਂ
< ਯਾਦਾਂ
ਸੁੰਦਰ ਸ਼ੋਖ ਅੱਖਾਂ
ਸੁੰਦਰ, ਸ਼ੋਖ, ਅੱਖਾਂ ਮਸਤਾਂਨੀਆਂ ਨੇ,
ਕਰ ਛਡਿਆ ਹੀਰੇ ਫਕੀਰ ਮੈਨੂੰ।
ਅਜੇ ਤਰਸ ਨਾ ਏਹਨਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਦਿਸੇ,
ਰੋਂਦੇ ਵੇਖ ਕੇ ਜੰਡ ਕਰੀਰ ਮੈਨੂੰ।
ਆਕੇ ਰੁਠੜਾ ਯਾਰ ਮਨਾ ਦੇਂਦਾ,
ਕੋਈ ਨਾ ਮਿਲਿਆ ਐਸਾ ਪੀਰ ਮੈਨੂੰ।
ਵਲ ਕਢ ਦਿਤੇ ਸਾਰੇ ‘ਬੀਰ’ ਮੇਰੇ,
ਐਸਾ ਇਸ਼ਕ ਕੀਤਾ ਸਿਧਾ ਤੀਰ ਮੈਨੂੰ।
ਜੇਕਰ ਕਰ ਘਾਇਲ ਨਾ ਸੀ ਵਾਤ ਲੈਨੀ,
ਕਾਹਨੂੰ ਤੀਰ ਨੈਣਾਂ ਵਾਲੇ ਮਾਰਨੇ ਸੀ।
ਜੇਕਰ ਫੜਕਦੇ ਪੰਛੀ ਨਾ ਚੁਕਨੇ ਸੀ,
ਕਾਹਨੂੰ ਜਾਲ ਜ਼ੁਲਫ਼ਾਂ ਦੇ ਖਿਲਾਰਨੇ ਸੀ।
ਜੇਕਰ ਪਤਾ ਹੁੰਦਾ ਉਸਦੀ ਖੇਡ ਬਨਨਾ,
ਕਰਕੇ ਦਿਲ ਸਸਤੇ ਕਾਹਨੂੰ ਵਾਰਨੇ ਸੀ।
'ਬੀਰ' ਅਜੇ ਤਕ ਹੋਇਆ ਨਾ ਇਕ ਪੂਰਾ,
ਕੀਤੇ ਕੌਲ ਕਿਤਨੇ ਸੋਹਣੇ ਯਾਰਨੇ ਸੀ।