(੧੮੮)
ਬਾਝ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਮੌਤ ਸ਼ਹੀਦ ਨਾਹੀਂ ਪੈਸੇ ਬਾਝ ਬਣਦੀ ਰੰਨ ਯਾਰ ਨਾਹੀਂ
ਰਜ਼ਾ ਰੱਬ ਦੀ ਬਾਝ ਨਾ ਮਿਲੇ ਦਰਜਾ ਨਫ਼ਸ ਮਾਰਿਆਂ ਬਾਝ ਵਿਕਾਰ ਨਾਹੀਂ
ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸਰਦਾਰ ਸ਼ਾਹਦਾਤ ਬਾਝੋਂ ਸ਼ਾਹ ਅਲੀ ਦੇ ਬਾਝ ਦਰਬਾਰ ਨਾਹੀਂ
ਅੱਖੀਂ ਵੇਖਿਆਂ ਬਾਝ ਪਰਤੀਤ ਨਾਹੀਂ ਅਤੇ ਬਿਨਾਂ ਯਕੀਨ ਇਤਬਾਰ ਨਾਹੀਂ
ਜਿਕਰ ਰੱਬ ਦੇ ਬਾਝ ਜ਼ਬਾਨ ਨਾਹੀਂ ਸੁਖ਼ਨ ਹੱਥ ਬਾਝੋਂ ਜਿਮੀਂਦਾਰ ਨਾਹੀਂ
ਖ਼ੁਦੀ ਬਿਨਾਂ ਹਜ਼ੂਰ ਦਾ ਬਿਰਦ ਨਾਹੀਂ ਨਾ ਫਰਮਾਨ ਬਾਝੋਂ ਗੁਨ੍ਹਾਗਾਰ ਨਾਹੀਂ
ਫਕਰ ਹੋਇਕੇ ਸਬਰ ਨਾ ਕਰੇ ਜਿਹੜਾ ਜਬ੍ਹਾ ਫ਼ਕਰ ਦਾ ਓਹ ਰਵਾਦਾਰ ਨਾਹੀਂ
ਜੁਸਾ ਰੂਹ ਦੇ ਬਾਝ ਡਰਾਉਣਾ ਏਂ ਸੰਦ ਬਾਝ ਜਿਵੇਂ ਸੁਨਿਆਰ ਨਾਹੀਂ
ਬਾਝੋਂ ਹਿਜਰ ਦੇ ਜ਼ੌਕ ਤੇ ਸ਼ੌਕ ਨਾਹੀਂ ਬਿਨਾਂ ਵਸਲ ਦੇ ਮੌਜ ਬਹਾਰ ਨਾਹੀਂ
ਬਿਨਾਂ ਦੁੱਖ ਦੇ ਸੁੱਖ ਨਸੀਬ ਨਾਹੀਂ ਲਗਨ ਬਾਝ ਖੁਆਰ ਸੈਂਸਾਰ ਨਾਹੀਂ
ਹਿੰਮਤ ਬਾਝ ਜੀਵਨ ਬਿਨਾਂ ਹੁਸਨ ਦਿਲਬਰ ਲੂਣ ਬਾਝ ਤੁਆਮ ਸੁਆਰ ਨਾਹੀਂ
ਸ਼ਰਮ ਬਾਝ ਮੁੱਛਾਂ ਬਿਨਾਂ ਅਮਲ ਦਾੜ੍ਹੀ ਤਲਬ ਬਾਝ ਫੌਜਾਂ ਭਰਮਾਰ ਨਾਹੀਂ
ਅਕਲ ਬਾਝ ਵਜ਼ੀਰ ਸਲਵਾਤ ਮੋਮਨ ਤੇ ਦੀਵਾਨ ਹਿਸਾਬ ਸ਼ੁਮਾਰ ਨਾਹੀਂ
ਰੱਬ ਬਿਨਾਂ ਨਹੀਂ ਓਟ ਪ੍ਰਦੇਸੀਆਂ ਨੂੰ ਕਾਮਲ ਪੀਰ ਬਾਝੋਂ ਮਦਦਗਾਰ ਨਾਹੀਂ
ਬੇ ਪਰਵਾਹੀਆਂ ਬਿਨਾਂ ਮਾਸ਼ੂਕ ਨਾਹੀਂ ਸਿਰ ਦਿੱਤਿਆਂ ਬਾਝ ਦੀਦਾਰ ਨਾਹੀਂ
ਵਾਰਸ ਰੰਨ ਫਕੀਰ ਤਲਵਾਰ ਘੋੜਾ ਚਾਰੇ ਥੋਕ ਇਹ ਕਿਸੇ ਦੇ ਯਾਰ ਨਾਹੀਂ
ਕਲਾਮ ਸਹਿਤੀ
ਸਹਿਤੀ ਆਖਦੀ ਰੰਨਾਂ ਨੂੰ ਨਿੰਦ ਨਾਹੀਂ ਜੋਗੀ ਹੋਯਾ ਏਂ ਕੰਨ ਪੜਾਇ ਕੇ ਵੇ
ਹੋਰ ਜੱਟੀਆਂ ਵਾਂਗ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਕੱਚੀ ਕੀ ਲੈਨਾ ਏਂ ਮੰਨ ਭਰਮਾਇਕੇ ਵੇ
ਮੈਥੋਂ ਕੁਝ ਵਸੂਲ ਨਾ ਹੋਸੀਆ ਵੇ ਐਵੇਂ ਜਾਏਂਗਾ ਮੁਹਲੀਆਂ ਖਾਇਕੇ ਵੇ
ਗੇਰੀ ਨਾਲ ਤੂੰ ਕੱਪੜੇ ਰੰਗ ਲੀਤੇ ਗੀਤਾ ਬਾਝ ਗਿਆਨ ਤੂੰ ਲਾਇਕੇ ਵੇ
ਦਾਵਾ ਔਲੀਆਂ ਕੰਮ ਸ਼ੈਤਾਨੀਆਂ ਦੇ ਗਲਾਂ ਕਰੇਂ ਤੂੰ ਬਹੁਤ ਸਮਝਾਇਕੇ ਵੇ
ਗਲਾਂ ਨਾਲ ਤੂੰ ਠੱਗਦਾ ਫਿਰੇਂ ਲੋਕਾਂ ਐਵੇਂ ਆਇਓਂ ਫਰੇਬ ਬਣਾਇਕੇ ਵੇ
ਪਿਆ ਰਾਹ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੇ ਵਾਂਗ ਮਾਰੇਂ ਸਿੱਕ ਸਿਜਦਿਓਂ ਆਯੋਂ ਅਕਾਇਕੇ ਵੇ
ਵਾਰਸਸ਼ਾਹ ਫ਼ਕੀਰ ਨਾ ਮੂਲ ਹੋਯੋਂ ਕੀ ਖੱਟਿਆ ਭੇਸ ਵਟਾਇਕੇ ਵੇ
ਕਲਾਮ ਜੋਗੀ
ਮਰਦ ਕਰਮ ਦੇ ਨੇਕ ਨੇ ਸਹਿਤੀਏ ਨੀ ਰੰਨਾਂ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੇਕ ਕਮਾਈਆਂ ਦੀਆਂ
ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਜਹਾਨ ਵਿੱਚ ਹੋ ਰਹੀਆਂ ਪੰਜ ਸੇਰੀਆਂ ਧੜ ਧੜਵਾਈਆਂ ਦੀਆਂ
