ਇਹ ਪੰਨਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ
ਕਛੂਕੁੰਮਾ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਇਸ ਵਾਰ ਖਰਗੋਸ਼ ਨੇ ਸੌਣਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਤੇ ਉਹ ਦੌੜਦਾ ਹੋਇਆ ਖਰਗੋਸ਼ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵੀ ਹਰਾ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ। ਫਿਰ ਵੀ ਕਛੂਕੁੰਮੇ ਨੇ ਦੌੜਨ ਲਈ ਹਾਂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ।
"ਜਿਤ-ਹਾਰ ਤਾਂ ਹੁੰਦੀ ਹੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਜਿਤਣਾ ਇਕ ਨੇ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।" ਕਛੂਕੁੰਮੇ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਸੀ। ਫਿਰ ਖਰਗੋਸ਼ ਅਤੇ ਕਛੂਕੁੰਮਾ ਦੌੜਨ ਲਈ ਖੇਡ ਮੈਦਾਨ ਵਿਚ ਪਹੁੰਚ ਗਏ।
ਖਰਗੋਸ਼ ਅਤੇ ਕਛੂਕੁੰਮੇ ਨੂੰ ਆਉਂਦੇ ਵੇਖਕੇ ਮੈਦਾਨ ਵਿਚ ਜੁੜੇ ਜਾਨਵਰਾਂ ਨੇ ਫਟਾਫਟ ਟਰੈਕ ਖਾਲੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਖਰਗੋਸ਼ ਅਤੇ ਕਛੂਕੁੰਮੇ ਦੀ ਦੌੜ ਵੇਖਣ ਲਈ ਸਾਰੇ ਜਾਨਵਰ ਘੇਰਾ ਬਣਾ ਕੇ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋ ਗਏ ਸਨ। ਸਾਰੇ ਜਾਨਵਰ, ਖਰਗੋਸ਼ ਅਤੇ ਕਛੂਕੁੰਮੇ ਦੀ ਦੌੜ ਵੇਖਣ ਲਈ ਉਤਾਵਲੇ ਸਨ। ਖਰਗੋਸ਼ ਅਤੇ ਕਛੂਕੁੰਮੇ ਦੀ ਦੌੜ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵਧੇਰੇ ਮਨੋਰੰਜਨ ਹੋਣਾ ਸੀ। ਜਾਨਵਰ, ਬਹੁਤ ਹੌਲ਼ੀ ਤੁਰਨ ਵਾਲੇ ਕਛੂਕੁੰਮੇ ਦੀ ਆਸ਼ਾਵਾਦੀ ਸੋਚ ਨੂੰ ਵੇਖਕੇ ਰੋਮਾਂਚਿਤ ਹੋ ਰਹੇ ਸਨ।
ਰਿੱਛ ਰੈਫਰੀ ਦੇ ਸੀਟੀ ਮਾਰਨ ਨਾਲ ਖਰਗੋਸ਼ ਤੇ ਕਛੂਕੁੰਮੇ ਦੀ ਦੌੜ ਸੁਰੂ ਹੋ ਗਈ।
16/ਅੱਖਰਾਂ ਦੀ ਸੱਥ
