ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਖਰਗੋਸ਼ ਚੰਗਾ ਦੌੜਾਕ ਸੀ। ਉਹ ਬਹੁਤ ਤੇਜੀ ਨਾਲ ਭੱਜਾ ਤੇ ਕਛੂਕੁੰਮੇ ਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਛੱਡ ਗਿਆ। ਜਿੰਨੀ ਦੇਰ ਖਰਗੋਸ਼ ਤੇ ਕਛੂਕੁੰਮਾ ਭੱਜਦੇ ਰਹੇ, ਜਾਨਵਰ ਓਨੀ ਦੇਰ ਤਾੜੀਆਂ ਮਾਰਦੇ ਰਹੇ।
ਖਰਗੋਸ਼ ਨੇ ਕਛੂਕੁੰਮੇ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿੱਛੇ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਖਰਗੋਸ਼, ਕਛੂਕੁੰਮੇ ਤੋਂ ਵਾਹਵਾ ਚਿਰ ਪਹਿਲਾਂ ਸਿਰੇ ਲੱਗ ਗਿਆ। ਪਰ ਰਿੱਛ ਰੈਫਰੀ ਨੇ ਫਿਰ ਕਛੂਕੁੰਮੇ ਨੂੰ ਹੀ ਜੇਤੂ ਐਲਾਨਿਆ।
ਖਰਗੋਸ਼ ਚੰਗਾ ਦੌੜਾਕ ਜ਼ਰੂਰ ਸੀ ਪਰ ਉਹ ਨਿਯਮਾਂ ਦਾ ਪਾਬੰਦ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਖੇਡ ਮੈਦਾਨ ਵਿਚਲੇ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਜਾਨਵਰਾਂ ਨੇ ਖਰਗੋਸ਼ ਤੇ ਕਛੂਕੁੰਮੇ ਨੂੰ ਵਾਰ ਵਾਰ ਦੌੜ ਦੇ ਨਿਯਮ ਸਮਝਾਏ ਸਨ। ਪਰ ਖਰਗੋਸ਼ ਨੇ ਨਿਯਮਾਂ ਵੱਲ ਕੋਈ ਧਿਆਨ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਉਹ ਸਰਪਟ ਦੌੜਦਾ ਹੋਇਆ ਟਰੈਕ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਖਰਗੋਸ਼ ਨੂੰ ਦੌੜ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਕਛੂਕੁੰਮਾ ਫਿਰ ਜਿੱਤ ਗਿਆ ਸੀ। ਜਾਨਵਰ ਬੇਹਦ ਖੁਸ਼ ਸਨ। ਜਾਨਵਰਾਂ ਨੇ ਖਰਗੋਸ਼ ਦੇ ਹਾਰਨ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਪਹਿਲਾਂ ਸੁਣੀ ਹੀ ਸੀ, ਹੁਣ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਅੱਖੀ ਵੀ ਵੇਖ ਲਈ ਸੀ।
17/ਅੱਖਰਾਂ ਦੀ ਸੱਥ
