________________
ਰਥ ਦੇ ਇਸਤਰੀਆਂ ਭੀ ਸੁਖ ਪਾਵਨ ਤੇ ਨਿਤ ਨਿਤ ਦੇ ਨਿਆਂ ਤੋਂ ਛੁਟਨ॥ ਸੋਨੀ--ਹਥ ਜੋੜਕੇ । ਜੇ ਨੀਂਦਰ ਨਹੀਂ ਆਈ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਮੈਂ ਇਕ ਬੇਨਤੀ ਕਰਾਂ ॥ ਸੇਠ-ਪਿਆ ਕਰੋ, ਅਜੇ ਹੁਨੇ ਕੋਈ ਸੌ ਤੇ ਨਹੀਂ ਰੈਹਨਾ ! ਸੇਠਨੀ-ਤੁਸੀਂ ਅਗੇ ਇਕ ਦਿਨ ਆਖਿਆ ਸੀ ਜੋ ਰੁਕੋ ਦਾ ਵਿਵਾਹ ਹਨ ਇਸ ਵਿਸਾਖ ਕਰ ਦੇਈਏ ਤੇ ਮੁੰਡਾ ਭੀ ਇਕ ਹੈ, ਫੇਰ ਕੁਛ ਖਿਆਲ ਨਹੀਂ ਜੇ ਕੀਤਾ । ਅਜ ਰੁਕੋ ਦੀ ਮਾਂ ਦੀ ਜਬਾਨੀ ਭੀ ਮਾਲੂਮ ਹੋਇਆ ਹੈ ਕੇ ਰੁਕੋ ਨੂੰ ਹੁਨ ਵਿਵਾਹ ਦੇਵਨਾਂ ਹਛਾ ਹੈ, ਮੈਂ ਰੁਕੋ ਤੋਂ ਭੀ ਪੁਛਿਆ ਸੀ ਉਹ ਕੈਹਨ ਲੱਗੀ, ਜੀ ਤਾਂ ਬੇਬੇ ਜੀ ਕਰਦਾਹੈ ਪਰ ਵਿਵਾਹ ਕੋਈ ਵਰਤਕ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਹੀ ਹੱਛਾ ਹੈ, ਕਿਉਂ ਜੋ ਮਨੂੰ ਜੀ ਭੀ ਏਹੀ ਆਰਇਆ ਦੇਂਦੇ ਹਨ ਤੇ ਮੇਰੇ ਪਤੂਨ ਦੇ ਵਿਚ ਭੀ ਕੋਈ ਹਰਜ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ ਸੋ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਤੇ ਸਲਾਹ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ, ਕੇ ਪੇਕੇ ਜਾਕੇ ਤੇ ਫੇਰੇ ਕਰ ਆਵਾਂ ।ਪਰ ਰੁਕੋ ਨੇ ਮੈਂਨੂੰ ਆਖਿਆ ਬੇਬੇ ਜੀ ਤੁਸੀਂ ਮਾਤਾ ਜੀਦੀ ਸਲਾਹ ਮੇਰੇ ਵਿਹਾਹਨ ਦੀ ਬੰਦ ਕਰਾ ਦਿਉ ਕਿਉਂ ਜੋ ਪਿੰਡਾ ਵਿਚ ਵਰ ਪੜੇ ਹੋਏ ਨਹੀਂ ਮਿਲ ਦੇ ਤੇ ਫੇਰ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਦਾ ਰੋਨਾ ਗਲ ਪੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਸੋ ਸੁਆਮਨ ਮੈਂਨੂੰ ਰੁਕੋ ਦੀ ਗਲ ਬੜੀ ਪਿਆਰੀ ਲਗੀ ਹੈ, ਤੇ ਨਾਲੇ ਮੈਂ ਅਪਨੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਵਿਚਾਰ ਕੀਤੀ ਕੇ ਕੋ ਜੋ ਕਿਸੇ
