ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਸ਼ੂਮ ਦੀ ਪੁਤ ਨੂੰ ਨਸੀਅਤ
ਸ਼ੂਮ, ਪੁਤਰ ਨੂੰ ਇਕ ਦਿਨ ਕਹਿੰਦਾ,
ਸੁਣ ਕਾਕਾ ਮਤ ਮੇਰੀ।
ਮੈਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ਮੇਰੇ ਜੀਂਦੇ,
ਜਾਏ ਗੁਡੀ ਚੜ੍ਹ ਤੇਰੀ।
ਰੋ ਰੋ ਕੇ ਰੁਪਈਆ ਜੁੜਦਾ,
ਭੁਖ ਗਵਾਏ ਪੈਸਾ।
ਜਾਨ ਜਾਏ ਤਾਂ ਬੇਸ਼ਕ ਜਾਏ,
ਹਥੋਂ ਨਾ ਜਾਏ ਪੈਸਾ।
ਟਾਂਗੇ, ਮੋਟਰ, ਗਡੀ ਉਤੇ,
ਭੁਲ ਕਦੇ ਨਾ ਚੜ੍ਹਨਾ।
ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਤੋਂ ਲੈਣ ਉਹ ਪੈਸੇ,
ਜਿਸ ਨੂੰ ਹੋਵੇ ਖੜਨਾ।
ਕਹੀਂ ਵਹੁਟੀ ਨੂੰ ਚਣੇ ਭੁੰਨਣ ਲਈ,
ਘਰ ਹੀ ਭੱਠੀ ਗੱਡੇ।
ਕਿਉਂਕਿ ਜੇ ਭਠੀ ਤੇ ਜਾਈਏ,
ਮੈਹਰੀ ਭਾੜਾ ਕੱਢੇ।
-੧੪੮-
