ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
ਇਹ ਪੁਸਤਕ, ਧਾਤਮਕ ਰੁਚੀਆਂ ਰਖਣ ਵਾਲੇ ਰੌਸ਼ਨ ਦਿਮਾਗ਼ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਸਦਾ ਚਾਨਣ ਮੁਨਾਰਾ ਸਮਝੀ ਜਾਏਗੀ --ਓਦੋਂ ਵੀ ਜਦ ਮਜ਼੍ਹਬ ਨੂੰ ਉਚੇਚਾ ਧਾਤਮਕ ਅਭਿਆਸ ਮੰਨਣਾ ਵੀ ਬਿਲਕੁਲ ਹਟ ਗਿਆ ਹੋਵੇਗਾ।
ਜਦ ਤਕ ਸ਼ੁਭ ਇਛਾ ਨੂੰ ਅਮਨ ਤੇ ਕਾਮਯਾਬੀ ਦੀ ਕੁੰਜੀ ਮੰਨਿਆਂ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਪੁਸਤਕ ਮਨੁਖ-ਸਨੇਹੀਆਂ ਦੀ "ਗੀਤਾਂਜਲ’’ ਰਹੇਗੀ।
ਪ੍ਰੀਤ ਨਗਰ
੭. ਜੂਨ ੧੯੪੬
ਗੁਰਬਖਸ਼ ਸਿੰਘ
