ਪੰਨਾ:ਕਿੱਸਾ ਹੀਰ ਲਾਹੌਰੀ.djvu/114

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

,00₹੯੨੨=੨੦-`_-.੨

(੧੧੦) . ਲਾਹੋਰੀ ਖੇੜਿਆਂ ਚਿੱਤ ਸ਼ਕਿਸਤ ਹੋਏ ਭੇਜ ਗਏ ਬਲੋਚ ਦਿਲ ਸ਼ਾਦ ਮੀਆਂ ਰ੍ ਖੇੜਿਆਂ ਨੇ ਜੋਗੀ ਤੇ ਹੀਰ ਨੂੰ ਫ਼ੜਨਾ ਜਾਖੇੜਿਆਂ ਨੇ ਫ਼ੜੇ ਹੀਰ ਜੋਗੀ ਲੱਕੋਂ ਚਾ ਜ਼ਮੀਂਨ ਤੇ ਸੁਟਿਆ ਜੇ ਹਾਇ ਹਾਇ ਪੁਕਾਰਦਾ ਕੋਣ ਛੱਡੇ ਲੱਤਾਂ ਮਾਰ ਹੂਰੇ ਬੂਰਾ ਕੂਟਿੰਆ ਜੇ ਖੋਈ ਹੀਰ ਫ਼ਕੀਰਥੀ' ਖੇੜਿਆਂ ਨੇ' ਜੋ ਕੁਝ ਪਾਸ ਹੈਸੀ ਸੱਭੋ ਲੁਟਿਆ ਜੇ

-ਲਾਹੋਰੀ ਦੇਖ ਰੰਝੇਟੇ ਦਾ ਹਾਲ ਰੂੰਨਾ ਹੈਦੂ ਢਲਦੇ ਨੀਰ ਨਿਖੁਟਿੱਆ ਜੇ

ਫਾਜੇ ਅਦਲੀ ਨੇ ਸ਼ਿਕਾਰ ਖੇਡਦੇ ਹੋਏ ਸਭ ਨੂੰ ਫੜਨਾ

ਦੂਰ ਹਾਲ ਪੁਕਾਰ ਆਵਾਜ਼ ਪਹੁੰਚੀ ਜੋਗੀ ਆਣ ਛੁਡਾਇਆ ਰਾਹੀਆਂ ਨੇ”

ਖੇਡਣ ਗਿਆ ਮਹਾਰਾਜ ਸ਼ਿਕਾਰ ਅਦਲੀਸੱੌਤੇਪਕੜਲਏ ਦੇਖਸਿਪਾਹੀਆਂਨੇ' ਕਿਹਾ ਖੇੜਿਆਂ ਏਹ ਹੈ ਚੋਰ ਸਾਡਾ ਗੱਲਾਂ ਬੀਤੀਆਂ ਸਭ ਸੁਣਾਈਆਂ ਨੇ

੧: 00 ਮਿਟਨ ਨਾਹੀਂ ਭਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਧੁਰੋਂ ਬੁਰਾਈਆਂ ਨੇਂ

ਮਹਾਰਾਜ ਅਦਲੀ ਦੇ ਹਜ਼ੂਰ ਪੇਸ਼ੀ

ਵੱਲਿਆ ਹੀਰ ਜੋਗੀ ਨਾਲੇ ਖੇੜਿਆਂ ਨੂੰ ਘੇਰਾ ਘੱਤ ਨਫ਼ਰਾਂ ਗੇਲਾਇਆ ਏ

ਰੰ ਰਾਜੇ ਵਿਸਰੀ ਖੇਡ ਸ਼ਕਾਰ ਵਾਲੀ ਘੋੜਾ ਪਰਤਿਆ ਤੇ ਸ਼ਹਿਰ ਆਇਆ ਏ

੩ -੩-੩ ੩

ਐਹਲਕਾਰ ਦੀਵਾਂਨ ਸਭ ਹੋਏ ਕੱਠੇ ਬੈਠਾ ਤਖ਼ਤ ਵਜ਼ੀਰ ਸਦਾਇਆ ਏ ਹੋਏ ਪੇਸ਼ ਖੇੜੇ ਲਾਹੌਰੀ ਹੀਰ ਜੋਗੀ ਰੇ ਪੁਛਿਆ ਹਲ ਸੁਣਾਇਆ ਏ ਜੋਗੀ ਦੀ ਕਚਹਿਗੈਂ ਵਿਚ ਹਾਲ ਦੁਹਾਈ

ਜੋਗੀ ਆਖਿਆ ਉੱਚੜੀ ਬਾੰਹ ਕਰਕੇ ਰਾਜਾ ਧਰੋਗੇ ਏ ਆਪਦੀ ਧਹੋਹੀ ਏਜੀ _

ਸੁਣੀ ਨਾਲ ਖਿਆਲ ਦੇ ਹਲ ਰਾਜਾ ਮੇਰਾ ਆਪਦੇ ਬਝ ਨਾ ਕੋਈ ਏ ਜੀ

ਸੋਹਣੀ ਦੇਖ ਜੋਗਣ ਮੇਰੇ ਮਗਰ ਟੰਗੇ ਹੈੱਨੂੰ ਮਾਰਿਆ ਸਾਧਨੀ ਖੋਹੀਏ ਜੀ _

ਜਾਣੇ ਫ਼ਕਰ ਫ਼ਕੀਰਨੀ ਰਬ ਜਾਨੇ ਲਾਹੌਰੀ ਨਾਲ ਸਾਡੇ ਜੇਹੜੀ ਹੋਈਏਜ ਰਾਜੇ ਅਗੇ ਖੇੜਿਆਂ ਦਾ ਬਿਆਨ ਦੇਨਾ

ਸਾਡੇ ਪਿੰਡ ਆਕੇ ਏਸ ਜੋਗੜੇ ਨੇ ਕਾਲੇ ਬਾਗ ਅੰਦਰ ਧੂਨੀ ਲਾਈਏ ਜੀ_ 1

ਗਉਨਿੱਟਟ9 $॥ ਗਤ 0ਉਮਂਗ! (9030 / 6006080/56ਹੰਹ/6.ਨਹੁ

<