(੧੬) ਲਾਈ ਦੋਸਤੀ ਹੀਰਨੇ ਨਾਲ ਗੱਝੇ ਹੋਈ ਹੋਰ ਦੀ ਹੋਰ ਨਿਗਾਹ ਮੀਆਂ ਚਾਕ ਨਾਲ ਕੀ ਜਾਨ ਪਹਚਾਨ ਤੇਹੀ ਐਂਵੇਂ ਰਖਿਓ ਖ਼ਾਹ ਮੁਖਾਹ ਸੀਆਂ ਲਾ ਹੌਰੀਰੋਂਬਬੀ'ਮੰਗਇਹਵਿੱਚਦੁਨੀਆਂਇਜ਼ਤਨਾਲਦੇਹਉ'ਮਰਨਬਾਹ ਮੀਆਂ
ਹੀਰ ਦੇ ਮਾਪਿਆਂ ਦਾ ਕੈਦੋ ਨੂੰ ਜਵਾਬ - ਮਲਕੀ ਚੂਚਕ ਨੂੰ ਕੈਦੋ ਦੀ ਗਲ ਦੱਸੀ ਜੇਹੜਾ ਜੀ ਅਸਾਡੜੇ ਸ਼ੌਂਕ ਮੀਆਂ ਘਰ ਗੱਲ ਕਰਦੀ ਜ਼ਰਾ ਮੈਗਦੀ ਨਹੀ' ਜਿਹਾ ਹੀਰ ਦਲੱਥੜਾ ਝੈਂਕ ਮੀਆਂ ਕਦੀ ਪਲ ਨਹੀਂ ਅੰਗਨੇ ਵਿੱਚ ਖੈਠੀ ਹੀਰ ਫਿਰਨ ਨੂੰ ਹੋਈ ਅਨਥਂਕ ਮੀਆਂ
ਭੁਲਾ ਕੀਤੋ ਜੇ ਅਸਾਂ ਨੂੰ ਆਖਿਓ ਈ ਕਰੋ ਹੋਰਥੇ ਨਾ ਬੌਕ ਝੌਕ ਮੀਆਂ . [
ਤੇਰੀ ਅਸਾਂ ਦੀ ਇਕ ਹੈ ਹੈ ਇਜ਼ਤ ਭਾਈ ਭਾਈਆਂ ਦਾ ਪਰਦਾ ਢੱਕ ਮੀਆਂ _! ਮੈਂ ਬ੫ ਚਾਚਾਸਕਾਹੀਰ ਦਾ ਤੂੰ ਇਜ਼ਤ ਇਕ ਜਾਣੀ ਗੱਲ ਪੌਂਕ ਮੀਆਂ .
ਅਜੂ ਚੋਧਰੀ ਦਾ ਪੁਤਰ ਨਾਮ ਸੈਦਾ ਵਿੱਚ ਖੇੜਿਆਂ ਦੇ ਮੇਰੀ ਤੱਕ ਮੀਆਂ ਅਜ ਚਾਕ ਜੇਹੜੇ ਵੇਲੇ ਮਹੀ' ਲਿਆਵੇ ਮੈਂ ਆਖਸਾਂ ਬਿਸਤਗਚੋਂਕ ਮੀਆਂ ਆਈ ਹੀਰ ਤੇ ਮਾਰ ਉਡਾਵਨੀ ਏ' ਮੰਜੀ ੫: ਦੇਸਾਂ ਤੋੜ ਲੱਕ ਸੀਆਂ. ਲਾਹੋਰੀਦੋਜ਼ਖ਼ਹੈ ਨਿਮਕ ਹਰਾਮੀਆੰਨੂੰ ਜੇਹੜੇ ਨਹੀਂ ਪੈਹਚਾਂਨਦੇ ਹੱਕ ਮੀਆਂ
ਕਦੇ ਨੇ ਹੀਰ ਦੀ ਬਦਨ'ਮੀ ਕਰਨੀ
ਗਲਪਚੀ ਨਾ ਕੈਦੋ ਦੇ ਪੇਟ ਅੰਦਰ ਸਾਰੇ ਪਿੰਡ ਫਿਰਯਾ ਡੌਂਡੀ ਮਾਰ ਦਿਤੀ ਇਜ਼ਤ ਅਪ$ੀ ਤੱਕੀ ਨਾ ਚੂਚਕੇ ਦੀ ਫੂਕ ਮਾਰਕੇ ਖਾਕ ਉਡਾਰ ਦਿਤੀ ਗੋਰ ਦੋਸਤੀ ਚਕ ਦੇ ਨਾਲ ਲਾਈ ਲੋਕਾਂ ਘਰੋ ਘਰ ੫ ਵਿਚਾਰ ਦਿਤੀ
ਲਾਹੋਰੀ ਗਲ ਸਮੇਟ ਕੇ ਰਖਨੀ ਸੀ ਸਗੋਂ ਵਿੱਚ ਸੈਸਾਰ ਖਲਾਰ ਦਿਤੀ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਹੀਰ ਦੀ ਵਿਚ/ਰ
ਮੂੰਹ ਜੋੜ ਗਲਾਂ ਕਰਨ ਲੋਗ ਸਾਰੇ ਰਾਂਝੇ ਨਾਲ ਹੋਗਈ ਹੀਰਦੀਲੱਗ ਹੈ ਜੀ
ਹੋਵੇ ਖੋਟ ਜ਼ਾਹਰ ਅੰਤ ਖੋਟਿਆਂ ਦਾ ਛੁਪੇ ਕਿਵੇਂ ਬਨਾਰਸੀ ਠੱਗ ਹੈ ਜੀ
ਅੰਬਰ ਚੈਦ ਚੜ੍ਹਿਆ ਗੁਝ' ਰਹੇ ਕਿਥੋਂ ਦਾਰੂ ਵਿਚ ਨ ਛਪਦੀ ਅਗ ਹੈ ਜੀ
ਲਾਹੌਰ ਓਸ ਜਹ/ਨ ਤ ਮਿਲਨ ਬਦਲੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਪ੫ ਕੀਤੇ ਏਸ ਜੱਗ ਹੈ ਜੀ ਗੋਰ ਵਲ ਪਿੰਤ ਦਆਂ ਔਰਤਾਂ ਦ ਮਠਗੇ ਨੂੰ ਅਫਮੋਸ
ਰੱਨਾਂ ਕੈਂਹਦੀਆਂ ਮਲਕੀਨੂੰ ਆਂਨਕੇਤੇ ਤੋਬਾ ਹਾਏ ਕੀ ਪਿਆ ਅੰਧੇਰ ਹੈ ਨੀ
ਹਉੰਟਟ6 99 ॥ੁਰ£ 0ਹੁਮਰ/ 1003) ! 00067 ਗੁੱਰ89ਉ0.ਯਰ
