(੧੮) ਮੀਆਂ ਮੀਣਿਆਂ ਧਰਤਿ ਨੂੰ ਛੇਕਪਾਇਓ ਬੜਬੋਲਿਆਂਦੇ ਐਵੇਂ' ਵੇਜਮੀਆਂ _ ਖਾਕੇ ਲੂਣ ਹਰਾਂਮ ਕਰ ਛੱਡਿਓਈ ਬੇਲੇ ਚੋਨ ਲਗੋਂ' ਨੱਢੀ ਮੌਜ ਮੀਆਂ ਜੱਟਾਂ ਅਸਾਂ ਸਯਾਲਾਂ ਦੀ ਜ਼ਾਤ ਉਚੀ ਤੂਧ ਲੀਕ ਲਾਈ ਪਾਈਕੌਂਜ ਮੀਆਂ _“ “ ਲਾਹੋਰੀ ਜੇਹਿਆਂ ਕੁਪੌਤਯਾਂ ਦੋਹੀਂ ਬਾਈ' ਸਿਰਪੈਣ ਸੁਵਾਹ ਦੇ ਛੱਜ ਮੀਆਂ
੦. ਤੇਨੂੰ ਜਾਨ ਅਸ਼ਰਾਫ਼ ਸ਼ਰੀਫ਼ ਜ਼ਾਦਾ ਮਗਰ ਮੌਝੀਆਂ ਲਯਾਸੀ ਰੌਖ ਮੀਆਂ ਜ਼ਾਹਿਰ ਹੋ ਗਈ ਸਭ ਕਰਤੂਤ ਤੇਰੀ ਦੇਖੀ ਬੇਹੋਯਾਈ ਦੀ ਔਖ ਸੀਆਂ . ਤੇਰੇ ਕੈਮ ਦੀ ਲੋੜ ਨ ਕੋਈ ਸਾਨੂੰ ਹੋਸੀ ਲੋੜ ਕਾਂਮੇ ਹੋਰ ਲੱਖ ਮੀਆਂ
ਚਾਲ ਬਾਜ਼ ਕਮਾਲ ਦਿਲ ਖੋਟ ਤੇਰ, ਲਿਆ ਹੀਲ ਪਯਾਜ ਸਬ ਲੱਖ ਮੈਆਂ _
ਲੇਖਾ ਅੰਤ ਨੂੰ ਓਸ ਦਰਗਾ ਹੋਸੀ ਜਿੱਥੇ ਰੋ ਰਿਆਇਤ ਨ ਪੌਖ ਮੀਆਂ _ ਖਾਲੀ ਆਇਆ ਲਾਹੋਰੀਆ ਗਯਾਖਾਲੀ ਰਾਂਝੇਚੁਕਿਆ ਨਾਂ ਘਰੋਂਕੇਖ ਮੀਆਂ ( ਜਵਾਬ ਰਾਂਝਾ ) ਰ ਮਾਲਕ ਓਸ ਕਰਤਾਰਨੇਸਾਜਿਆਏ ਪਾਣੀਧਰਤੀਤੇ ਉਤੇ ਆਕਾਸ਼ ਮੀਆਂ 6 ਮਲਕ ਜਿੰਨ ਪਰਿੰਦੇ ਚਰਿੰਦੇ ਆਦਮਜਗ ਹੁਕਮ ਹਜੂਰ ਥੀ' ਵਾਸ ਮੀਆਂ _ ਹੱਡ ਮਾਸ ਤੇ ਨਾੜਾਂ ਦਾ ਪਿੰਜਰਾ ਏ ਪੈੱਛੀ ਘੌਤਿਆਰੂਹ ਉਦਾਸ ਮੀਆਂ __ ਸਿਰਸਿਰਰਿਜਕਸਾਈਂਦੇਵਨਹਾਰਦੇਵੇਚਿੜੀਆਂਚੇਗਤੇਗਊਆੰਨੂੰ ਘਾਸਮੀਘ . ਦੂਧਾ ਧਾਰੀਆਂ ਦੁਧ ਪਿਲਾਉ'ਦਾਏ ਬਾਜਾਂ ਚੀਤਿਆਂ ਸ਼ੇਰ ਨੂੰ ਮਾਸ ਮੀਆਂ ਲਾਹੌਰੀ ਪ੍ਰਿੰਗ ਹੈ ਓਨਾਂਦੇ ਜੀਵਨੇ ਨੂੰ ਰੌਖਣ ਜੋ ਬਗਾਨੜੀ ਆਸ ਮੀਅਂ__ (ਵਾਕ ਕਵੀਸ਼ਰ) ਜਿਸ ਨੇ ਸਾਜਿਆ ਜਗ ਜਹਾਨ ਸਨੂੰ ਅਸੀਂ ਓਸਦੇ ਵਾਰਨੇ ਜਾਉਨ ਹਾਂ
ਹੌਂਥ ਕਾਰ ਦਿਤੇ ਪੇਰ ਸੈਰ ਕਾਰਨ ਦਿੱਤਾ ਮੁਖਨੇਹਮਤ ਮੇਵੇ ਖਾਉਨੋ ਹਾਂ “ :
ਜੀਭ ਜ਼ਿਕਰ ਕਾਰਨ ਨੱਕ ਵਾਸ਼ਨਾਂਨੂੰਦਿਤੇ ਕੈਨ ਤੇ ਸੁਣਦੇ ਸੁਣਾਉਂ ਨੇ ਹਾਂ ਔਖੀ ਅਸਾਂ ਸੂਰਜਚੈਦ ਅੱਖੀਆਂਨੂੰਦਰਸ਼ਨ ਦੇ'ਵਦੇ ਤੇ ਦਰਸ਼ਨਪਾਉਂਨੇਹਾਂ ਅਕਲਤੇਦਰੁਸਤੀ ਦਿਤੀ ਲਖ ਨੇਹਮਤ ਪਾਣੀਬਖਸ਼ਯਾ ਪੀਵਨੇ ਨਾਉਂਨੇਹਾਂ ਕੀਤੇ ਅਸਾਂ ਤੇ ਏਡ ਅਹਸਾਨਜਿਸਨੇ ਲਾਹੋਰੀ ਧ੍ਰਿੰਗਜੇ ਓਸ ਭੁਲਾਉਂਨੇਹਾਂ
00906 6! ਉਿਮੁੱਰ 061! / "੧੧08 ੁੱਤ69ਊਉ09.0ੂ
