<.- “੩. ਵ.ਛ੨. ੧ੱ%: --੧ ਫਟ "੩" #”ਤ?”:
(੨੧)
(ਚੂਚਕ ਨੇ ਮਲਕੀ ਦੀ ਸਲਾਹ ਨੂੰ ਮੰਨਣਾ) ` ਚੁਚਕਕਿਹਾਮਲਕੀਸੋਂਚਆਖਿਓ ਈ ਜਾਹ ਲਿਆ ਜੇ ਚਾਕ ਨੂੰ ਲਿਆਵਨਾਂ ਏੱ ਤੇਰੇ ਗਿਆਂ ਗੱਝਾ ਝਟ ਪਟ ਆਸੀ ਮੇਰੇ ਗਿਆਂ ਨ ਓਸਨੇ ਆਵਾਂ ਏ' ਦਾਣੇ ਪਾਣੀ ਤਕਦੀਰ ਦੇ ਵੌਸਹੈ ਏ ਵਿਛੜ ਗਏ ਨੂੰ ਆਣ ਰਲਾਵਨਾਂ ਏੱ ਸਾਨੂੰ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਮੇਹਣਿਆਂ ਨਾਲ ਕੀਏ ਅਸਾਂ ਆਪਣਾ ਝੱਟ ਲੰਘਾਵਨਾਂ ਏ' ਨੌੜੇ ਹੀਰ ਦਾ ਕਾਜ ਰਚਾਵਨਾ ਏ' ਅਸਾਂ ਵਯਾਹ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਾਵਣਾਂ ਏੱ ਲਾਹੌਰੀ ਜਾ ਰੈਬੇਟੇ ਦੀ ਕਰੀ' ਮਿੰਨਤ ਮਤਲਬ ਵਾਸਤੇ ਜਾ ਬੁਲਾਵਨਾਂ ਏ'
(ਮਲਕੀ ਦਾ ਰਾਂਝੇ ਨੂੰ ਲੈਣ ਜਾਣਾਂ) ਮੋਲਕੀ ਭਲ ਕੇ ਆਖਿਆ ਰਾਂਝਣੇਨੂੰ ਆ ਹੁਣ ਮਲੀਓ ਈ ਕੇਹੜੀ ਥਾਂ ਵਾਰੀ
_ਚੋਂਲ ਘਰਾਂ ਨੂੰ ਉਠਕੇ ਛੱਡ ਗੁੱਸਾ ਜੀਵੇਂ ਘੋਲ ਘੱਤੀ ਸਦਕੇ ਜਾਂ ਵਾਰੀ
ਕੇਹ/ ਚੂਚਕੇ ਦਾ ਚਿਤ ਰੌਖ ਨਾਹੀਂ ਉਹ ਹੈ ਬਾ੫ ਮੈਂ ਤੂਧ ਦੀ ਮਾਂ ਵਾਰੀ
ਗਿਆਔਜ ਵੇਲਾ ਸ ਨੂੰ ਯਾਦ ਆਇਆ ਜਦੋਂ ਫੜੀ ਸੀ ਤੁਧ ਦੀ ਬਾਂਹ ਵਾਰੀ
ਹੌਸ ਖੇਡ ਗੁਜਾਰ ਲੈ ਦੰਮ ਕੋਈ ਦੁਨੀਆਂ ਜਾਣ ਏ ਵਾਂਗ ਸਰਾਂ ਵਾਰੀ
ਲਾਹੋਰੀ ਹੀਰਤੈਨੂੰ ਰੋਜ਼ਯਾਦ ਕਰਦੀ ਹਰਹਰਸਾਹ ਲੈਂਦੀ ਤੇਰਾ ਨਾਂ ਵਾਰੀ (ਵਾਂਝੇ ਦਾ ਮਲਕੀ ਦੇ ਨਾਲ ਘਰ ਆਉਣਾ)
- ਗੁਸਾਂ ਗਿਲਾ ਤੁਲ ਕੇ ਉਠ ਰਾਂਝਾ ਮੋਲਕੀ ਨਾਲ ਘਰਨੂੰ ਚਲਾ ਆਇਆ ਏ
ਚੂਚਕ ਦੇਖਕੇ ਬੋਲਿਆ ਆ ਮੀਆਂ ਰਾਂਝਾ ਹੋਂਸਆ ਤੇ ਮੁਸਕਰਾਇਆ ਏ
- ਅੰਦਰ ਹੀਰ ਬੀਮਾਰ ਪਈ ਪਲੰਘ ਉਤੇ ਗਾਂਝੇ ਹੱਸ ਜਾ ਮੁਖ ਵਖਾਇਆ ਏ
£
ਗਾਂਝੇ ਆਖਿਆ ਏ ਥੋੜੇ ਦਿਨਾਂ ਅੰਦਰ ਹੀਰੇ ਏਹਕੀ ਹਾਲ ਬਣਾਇਆ ਏ
ਬੋਲੀ ਹੀਰ ਸੱਜਨ ਪੁਛ ਜੀ ਕੋਲੋ ਤੇਹੇ ਹਿਜਰ ਨੇ ਮਾਰ ਮੁਕਾਇਆ ਏ
ਲਾਹੋਰੀ ਹੀਰ ਦੇ ਦੁਖੜੇ ਦੂਰ ਹੋਏ ਗਿਆ ਚਾਕ ਸੀ ਰਬ ਮਲਾਇਆ ਏ (ਚੂਰਕ ਦੇ ਹੁਕਮ ਨਾਲ ਰਾਂਤੇ ਦਾ ਮਹੀਆਂ ਛੇੜਨਾ)
ਮੀਆਂ ਮੌਝੀਆਂ ਸੌਂਭ ਲੈ ਜਾਹ ਬੇਲੇ ਚੂਚਕ ਮੁਖ ਬੀ ਹੁਕਮ ਫ਼ੁਰਮਾਇਆ ਏ
ਰੱਝੇ ਬਿਸਮਿੱਲਾ ਕਹਿਕੇ ਪਕੜਪੂੰਡੀ ੂਰਾ ਪਕੜ ਮੋਢੇ ਉਤੇ ਪਾਇਆ ਏ
ਆਸ਼ਕ ਹੂੰਗਰਾਂ ਮਾਰਦਾ ਜਾਏ ਪਿੱਛੇ ਅੱਗੇ ਮੈਂਝੀਆਂ ਦਾ ਕਟਕ ਲਾਇਆ ਏ
00ਟਫ6 $£ ਗੰ ਰਤ! (10) / %#ਮਹਗੁੰਕਹਪਸਂਡ,ਨਰੂ
