( ੩੫) ਕਾਜ਼ੀਦ। ਸ਼ਰਾ ਮੂਜਬ ਹੀਕਨੂੰ ਸਮਝਾਉਣ ਕਾਜ਼ੀਕਿਹਕਿਉ'ਸ਼ਰਾਨੂੰਨਿੰਦਨੀਏ'ਦੋਜ਼ਖਜਾਣੀਏਂਨੀਂ ਨਾਮਾਕੂਨ ਹੀਰੇ ਅੱਗੇ ਮਾਪਿਆਂ ਧੀਆਂ ਨ ਉਜ਼ਰਕੋਈ ਤੇਰਾ ਬੋਲਣਾ ਹੈ ਫ਼ਜੂਲ ਹੀਰੇ ਆ ਮੰਨਕੈਹਨਾ ਜੇ ਤੂੰ ਸੁੱਖ ਲੈਣਾ ਗੱਲਾਂਫ਼ੋਲ ਨਾਂਹੀ' ਅਰਜ਼ ਤੂਲਹੀਰੈ ਔਖੇ ਹੋਣ ਸਜ਼ਾਈਆਂ ਪੌਨ ਓੱਥੈਜੇਹੜੇਨਹੀ ਪਹਿਚਾਨਦੇ ਮੂਲ ਹੀਰੇ ਗੇਵੇ ਖਾਨ ਬਹਿਸ਼ਤਦੇ ਓਹ ਬੰਦੇ ਮੈਨਣ ਸ਼ਰਾ ਜੋ ੱਬ ਰਸੂਲ ਹੀਰੇ ਛੱਡਚਾਕ ਤੱਕੀ'ਲੱਜ ਮਾਪਿਆਂਦੀ ਸੈਦੇ ਨਾਲ ਨਿਕਾਹ ਕਬੂਲ ਹੀਰੈ ਸੀਨਾ ਸਾਫਕਰ ਹਕ ਨੂੰ ਹਕ ਸਮਝੀ' ਜੋ ਜੋਲੌੜ ਸੋ ਹੋਗ ਵਸੂਲ ਹੀਰੇ ਕਿਨ੍ਹੇ ਪੋਟੀਆਂਇਸ਼ਕਪੜਾਈਆਂਨੇਮਸਜਿੱਦ ਬੈਠੀਓ' ਕਿਸਸਕੂਲਹੀਰੇ ਹੋਨੇ ਨਹੀ' ਹੈ' ਸੇਰੂ ਪਾਵੇ ਵਖ ਹੋਸਨ ਜੇਹੜੀ ਰਾਂਝਣੇਨੇ ਠੌਕੀ ਦੂਲ ਹੀਰੇ ਲਾਹੋਰੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂਏਹੁਗਾਜਰਾਂਖਾਧੀਆਂ ਨੀ ਮਰਨਅੰਤਓਹਪੈਟਦੇਸੂਲਹੀਰੇ ਹੀਰ ਦਾ ਕਾਜ਼ੀਨੂੰ ਇਸ਼ਕ ਵਿਚ ਪਕਿੱਆਂ ਰਹਿਣ ਦਾ ਉਤਰ ਕਾਜ਼ੀ ਸ਼ਰਾ ਦ ਲਫ਼ਜ਼ ਸੁਣਾਕੇਤੇ ਬੁਰਾਂ ਇਸ਼ਕ ਨੂੰ ਪਿਆਬਣਾਓਕਾਂਏ' ਦੇਖੀ'ਸ਼ਰਾ ਤੇਰੇ ਜਿਹੇ ਕਾਫ਼ਰਾਂ ਨੂੰ ਪੁਲਸਰਾਤੜੋ' ਕਿਵੇਂ ਲੰਘਾਓਣਾਏ' ਸੱਚੇਆਸ਼ਕਾਂ ਸਾਦਕਾਂ ਹੋਰ ਰਸਤਾਅਸਾਂ ਹਸਦਿਆਂਨੇ' ਲੰਗਜਾਓਣਾਏ' ਆਖੇਸ਼ਰਾ ਪਾਬੇਦ ਜੋ ਰਹਿਣ ਮੇਰੇ ਮੇਵਾ ਉਹਨਾ ਬਹਿਸ਼ਤਦਾਖਾਓਣਾਏ' ਆਖੇ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਰੇ ਹੱਥ ਹੋਸੀ ਚਾਹੀਏ ਜਿਨ੍ਹਾਂਨੂੰਆਪ ਵਰਤਾਓਣਾਏ' ਆਖੇਸ਼ਰਾਪੰਜਵਕਤਨਮਾਜ਼ਪੜ੍ਰਨੀਆਖੇਇਸ਼ਕਹਰਦਮਸਿਰਤੁਕਾਓਣਾ ਏ ਆਖੇ ਸ਼ਰਾ ਹਕਾਦੀਪਹਿਨਚਾਦਰਇਸ਼ਕ ਆਖਦਾਘੂੰਗਟਹਟਾਉਣਾਏ' ਦੌਂਸਸ਼ਰਾਂਹੈਆਬੇਹਯਾਤ ਓੱਥੇ ਆਖੇ ਇਸ਼ਕ ਭਰਭਰਮੈਂ'ਪਲਾਓਣਾ ਏ' ਅੱਗੇਆਸ਼ਕਾਂਵਿੱਚਦਰਬਾਰ ਬਹਿਣਾ ਸ਼ਰਾਵਾਲਿਆਂਖੜੇ ਘਬਰਾਓਣਾਏ' ਲਾਹੋਗੀਸ਼ਾਹਦਰਬਰਮੁਕਾਬਲੇਵਿੱਚਪਾਸਾਆਸ਼ਕਾਂਦਾਫ਼ਤਹਪਾਓਣਾਏ ਕਾਜ਼ੀਦਾ ਹੀਰਨੂੰ ਸ਼ਰਾ ਵਿਚਨਾ ਰਹਿਣ ਕਰਕੇ ਫਿਟਕਾਰਣਾ ਕਾਜ਼ੀ ਆਖਿਆ ਅਜਤੀਕ ਹੀਰੇ ਪਾਸਾ ਸ਼ਰਾਦਾਕਿੱਨ ਉਥੋਲਿਆ ਏ
