ਪੰਨਾ:ਕਿੱਸਾ ਹੀਰ ਲਾਹੌਰੀ.djvu/40

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

੩੬) ਬਸਸ਼ਰ ਅੰਦਰਲੀ ਪਰੇ ਕੋਈਏਸਬੀ' ਬਾਹਰ ਨ ਹੌਲਿਆਏ ਪਿੱਛੇਕਈ ਹੋਈਆਂਅੱਗੇ ਹੋਣਗੀਆਂ ਤ੍ਰੇਕੀ ਇਸ਼ਕਅਨੌਖੜਾਮਲਿੱਆਝੇ ਲਾਹੋਗੇਵਾਂਗ ਬੇਦਰਦਾਂਦੇਕੁਟਕੀਤੀ ਹੀਰਰੋਂ ਦਿਆਂਨੀਰ ਨ ਠਲਿੰਆਏ ਹੀਰਦਾ ਅਪਣੇ ਆਮਨੂੰ ਸ਼ਰਾ ਵਿੱਚ ਪਕਿੱਆ ਸਾਝਤ ਕਰਨਾਂ ਕਾਜ਼ੀਬੜਾਮਗਰੂਰਹੈਸਮਝਿਆਮੈਂ ਮੂੜ ਮੁੜਸ਼ਰਾਦੇਲਫ਼ਜ਼ਸੁਠਾਓਨਾਏ' ਕਦੋਂ ਆਖਿਆ ਬੂਰਮੈਂ' ਸ਼ਰਾਤਾਈ' ਪਿਆਕਾਸਨੂੰ ਸਰ ਮਚਾਉਨਾ ਏ' ਵਾਕਵਨਹੀਂ ੍ੱਇਸ਼ਕਦੇ ਮਸਲਿਆਂਚਾਤੇਰੇਜਿਹਾਂਕੀਇਸ਼ਕਕ ਮਾਓਂਨਾਬੇ' ਆਸ਼ਕ ਹੋਵਣਾ ਜੀ . “ਦੀਜਾਨ ਮਰਣਾਤਦੋ' ਭੇਦਮਹਿਬੂਬਦਾਪਾਓਨਾਂਏ' ਥੋਈ ਅਮਲ ਨਸ਼ਰਾਤੇ ਕਦੀਕੀਤੋ ਜੁੱਥੇਪਹਿਨਕੇ ਪਯ ਵਖਾਓਨਾਂ ਏ' ਦਰਜੇਆਸ਼ਕਾਂਦੇ ਵੇਖੀ ਹਸ਼ਰਅੰਦਰ ਜੇਹੜਾ ਏਹਨਾ ਮਰਾਤੁਬਾਪਾਓਨਾਏ' ਜੇਤੂ ਸ਼ਰ ਸ਼ਰੀਫ ਨੂੰ ਸੋਂਚਜਾਣੇ' ਸਾਡਾ ਕਾਸਨੂੰ ਜੀ ਦੁਖਾਓਨਾਏ' ਲਾਹੌਰ ਨਿੱਤਲਾਵੇਂ ਲੋਕਾਂਐਬ ਕਾਜ਼ੀ ਹੁਕਮਸ਼ਰਾਦਾ ਐਬਛੁਪਾਓਨਾਏ' ਕਾਜ਼ੀ ਨੇ ਹੀਰਦਾ ਬਦੋਬਦੀ ਨਿਕਾਹ ਪੜ੍ਹਨਾ ਹਾਏ ਹਾਏਕਰਦੀਖਾਰੇਚਾੜ੍ਹ ਦਿਤੀ ਪੁਛਿਆ ਖੇੜਿਆੰਨੇ ਕਿਹਾਮਾਂਦੜੀਏ ਕਾਜ਼ੀ ਆਖਿਆ ਆਖਕਬੂਲ ਸੈਢਾਂ ਹੀਰ ਨਾਮ ਰੈਝੇਟੇਦਾ ਗਾਂਦੜੀਏ ਪੂਛਿਆ 'ੇੜਿਆਂਏਹਵੀਆਖਿਆਏਮਲਕੀਕੇਹਾਜ਼ੂਬਾਨਥਬਲਾਂਦੜੀਏ ਲਾਹੋਗੈਸੈਦੇ ਦੇ ਨਾਲ ਨਿਕਾਹਪ' ੍ਰਆ ਹੀਰ ਰੋਂ ਢੜੀ 0£ ਨ ਜਾਂਢੜੀਏ ਹੋਰ ਢਾ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਅਫ਼ਸੋਸ ਕਰਨਾ ਹੈਸਾਂ ਲਾਡਲੀਪਲੀ ਘਰਮਾਪਿਆਂਦੇ ਪੈਜਰੋਜ਼ ਲਈਆਮੌਜਾਂਮਾਣਮੈ'ਭੀ ਬੂਹੇਜੈਵ ਬੈਠ ਲ।ਗੀ ਲੈਣ ਆਗਏਛੱਡ ਚੱਨੀਆਂਸਾਜ਼ਸਾਮ/ਨ ਮੈਂ ਭੁ ਸਈਆਂਹਾਣਦੀਆਂਸਾਹੂਰੇਵੈਵਗਈਆਂ ਕੋਈਘੜੀ ਦੀਹਾਂਮੇਹਿਮਾਨ ?ੈੱਭੀ ਲਾਂਹੋਰੀ ਬਹੁਤਹੀਮੰਜ਼ਲਾਂ ਤਾਰੀਆਂਨੇ'ਜਿਨ੍ਹੀਰਾਹੀ'ਹੋਣਾਹੈ ਰਵਾਨਮੈ'ਭੀ ਹੀਰ ਦਾ ਸਹੇਲੀਆਂ ਨਾਲ ਮੇਲਜੋਲ ਰਾਂਝੇਨ੍ਹੰ ਮਿਲਣ ਲਈ ਲੂਕਵੀਗਲ ਬਾਤਕਰਨਦੀ ਸਲਾਹਕਰਨੀਤੇ ਬੇਨਤੀ ਕਰਨੀ