ਪੰਨਾ:ਕਿੱਸਾ ਹੀਰ ਲਾਹੌਰੀ.djvu/61

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

`ਟੂਰਣਾ ਕਨਨਟੈਜੋਗਦੀਵਾਟ ਉੱਤੜਕਟਿੱਰਦੇਗੀਕਨ ਲਾਵਣੀਓਏ ਮਾਤਾ ਆਖਣਾ ਜੋਤੈਬੀ'ਵੇਂਡੀ ਹੋਵੇਆਪੋਂ ਫ ਟੜੀ ਭੈਣ ਬੁਲਾਵਣ)ਓਏੇ ਦੇਵੇ ਆਪਸੋਦੁਧ ਸਮਾਨ ਜਾਣੀਅੜੀ ਬੇਨ੍੍‌ਨ ਭੀਖ ਲਿਆਵਣੀ ਓਏ ਐਸੇਤਰਹਗੁਜ਼ਾਰਣੇਬਰਸਬਾਰਾਂਲੰਗਰਤਾਬਿਆਟਹਿਲਕਮਾਵਣੀਓਏ ਵਿਨ ਦਫਿਆਂਆ ਅਸਬਥਾਂਨ ਅਪਣੇਨਾਲਫ਼ਿਕਰਦੇਜੋਤ ਜਗਾਵਣੀਓਏ ਸਰਦੀਦਿਨੇ ਜੇ ਧੁੱਪਦੋ ਘੜੀ ਸੇਕੋ ਧੂਣੀ ਬਾਲਕੇ ਰਾਤਨਿਭਾਵਣੀਓਏ ਮਾਰ ਦੌਕੜੀ ਤੇਕੈਨਬੈਦ ਕਟਣੈਬ੍੍‌ਿਤੀ ਲਾਵਣੀ ਨਜ਼ਰਟਿਕਾਵਣੀਓਏ

। _ਤੂੰਰੀਤੂਹੀ'ਪੁਕਾਰਣਾਢਿਨੇ ਰਾਤੀ' ਦਿਲੋਂ ੂੰ ਮੈਂ ਮਾਰਮੁਕਾਵਣੀ ਓਏ

ਉੱਚੇ ਭਾਗਜਾਣੀਜੇਹਰ ਹੋਗ ਦਰਸ਼ਨਨੇਤੀ ਜੋਤਮੇ' ਜੋਤਰਲਾਵਣੀਓਏ _` ਔਲੋਪਹਿਰਖ਼ੁਦਾਦੀਯਾਦਕਰਣੀਲਾਹੋਰੀਉਮਰ ਨ ਐੱਵੇਂਗਵਾਣੀਓਏ ਏਸ ਜੋਗਦੇ ਭੇਤ ਨੂੰ ਪਾਓਣਔਖਾ ਸੌਖਾ ਨਾਮਹੈ ਜੋਗਦਾ ਲੈਣ ਬੱਚਾ ਘਰਘਰਐਰਤਾਂਬਿਜਲੀਆਂਲਿਸ਼ਕਰਹੀਆਂਏਹਸੇਤਾਲਕੇਹੱਖਦੇਨੈਫਬੋਵਾ ਵੱਡੀ ਉਮਰਜੋਮਾਤਸਮਾਨ ਜਾਂਣੀ' ਅਤੇ ਛੋਟੜੀ ਜਾਨਣੀ ਭੈਣ ਬੱਚਾਂ ਝੋੜਾ ਖਾਂਵਣਾ ਰੌਂਬਦੀ ਯਾਦਕਰਣੀ ਗਫਲ ਹੋਣ ਲੰਮੜੇ ਪੈਣ ਬੱਚਾ ਡੇ ਉਨ੍ਹਾਂਦੇ ਦੋਜਹਂਨ ਬੂਲੱਣ ਏਥੇ ਜਾਂਨ ਤੇ ਦੁੱਖ ਜੋ ਸਹਿਣ ਬਚਾ ਭੇਖ ਜੋਗਦਾ ਲਿਓਸਮਹਾਲਟੁਰਫਾਦੂਨੀਆਂਨਜ਼ਰਡਾਢੀਬੂਰੀਫੈਣਬੌਂਚਾ ਬੀਨ ਕਿੰਗ ਤੇਨਾਦਵਜਾਉਣਾਈ' । ਸਦਾ ਰ)ਉਨੈ ਰੱਬਦੇ ਗੈਣ ਝੋਚਾ ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਮੋਹ ਲੌਭ ਹੈਕਾਰ ਪੰਜੇ ਬੂਰਜਮਨ ਮਹਿਲ ਦੇ ਢੈਣ ਬੱਚ ਜੋਗੀ ਹੈ ਜੋ ਨਾਰੀਆਂ ਵੱਲ ਵੇਖਨ ਅੰਤ ਜਓਹਨਰਕ ਵਿਚਪੈਣ ਬੱਢਾਂ ਲਾਹੋਰੈਨਾਲਖ਼ਿਆਲਦੇ ਅਮਲਕਰਣਾ ਗੂਰੂਵਾਕਮੁਖੋਜੋ ਜੋਕਹਿਣੁਬੱਚਾ ੍ ਜਵਾਬ ਰਾਂਝਾ ਗ੍ਰਨੂੰ ਕਾਇਦੇ ਏਡ ਕਵਾਇਦ ਦੱਸੇ' ਮੈਧੋਂ' ਹੋ ਨਹੀ'ਸੱਕਨਾ ਜੋਗ ਗੁਰ ਜੀ _ਕਿਸਥੀ' ਏਡਮੂਸੀਬਤਾਂਹੋਣੀਆਂਨੇ ਮੈਂਤੇ ਅੰਤ ਜ ਵਾਹੋਣੀਜੋਗਗੂਰਜੀ ਜੇਰੇ ਨੈਣ ਨ ਦੇਖਨੌਂਰਹਿਣਦੋਵੇਂ ਲੱਗਾਊਮਰਦਾਜਿਨ੍[ ਵਿਜੋਗਗੂਰਜੀ

ਉਉਟਰਹ $ ਗਗਨ ਨੈਹੂਮਂਰ! (ਮਗ / ਮਆਮਗੁੰਕ£6ਊਉਪਨਾਰੂ