ਰ੍ (੭੫) ਸੰਦਾ ਰਿਜ਼ਕ ਨੂੰ ਪਿਆ ਬਨਾਉੱਨਾਏ' ਮਸਤੀ ਰੌਜਨੇ ਦੀ ਹੋਧੋ' ਅੰਧਹੈ ਵੇ ਫ਼ਕਰ ਸੋਈ ਜੇਹੜਾ ਰਸ ਕੱਸਤਜਾਗੇ ਢਾਵੇ ਖੁਦੀ ਗੁਮਾਨ ਦੀਕੰਧ ਹੈ ਵੇ ` ਸੂਣ ਜਾ ਸਮਾਧ ਲਗਾ ਬੈਠੇ ਦਿਨ ਰਾਤ ਸੂਰਜ ਨਾਹੀਂ ਓਦ ਹੈ ਵੇ _ ਲਲਚੇ ਜੀਉ ਨਾ ਵਾਸ਼ਨਾ ਫੁਰੇ ਤਾਹੀਏ' ਸੌਂ ਚਿਤ ਸਰੂਪ ਅਨੰਦ ਹੈ ਵੇ ਨੇਕੀ ਖੋਂਟਨਾ ਬਦੀ ਨਕ ਓਇ
( ਜਵਾਬ ਜੋਗੀ)
` ਬੋੜੀ ਗਲ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਵਧਾਇਆ ਈ ਆਵੇਂ' ਬਾਜ਼ ਤੂੰ ਕਲਾ ਦੀ ਕਿਲੀਏ ਨੀ ` ਆਏਫ਼ਕਰਨੂੰ ਚੂਹੇ ਦੇ ਵਾਂਗਵੇਖੇ' ਪਲੀ ਹੋਈ ਕਸਾਈਆਂ ਦੀ ਬਿੱਲੀਏ ਨੀ `` ਕਾਲੀ ਅੰਦਰ ਖੂਦੀ ਦੀ ਮੈਲ ਸੀਨੇ ਪੰਡ ਧੋਬੀਆਂ ਬਧੀਏ ਚਿੱਲੀਏ ਨੀ `_ ਆਣਾ ਹੋਈ ਤੇ ਦੇ ਲਿਆ ਮੈਂਨੂੰ ਪਾ ਲੱਪ ਮਕਈ ਦੀ ਗਿੱਲੀਏ ਨੀ `` ਚੌਬੇ ਰੌਜਕੇ ਫਕਰ ਦਿਨ ਰਾਤ ਕਟੇ ਭਾਗ ਭਰੀ ਭਠਿਆਰੀ ਨੂੰ ਮਿਲੀਏ ਨ। ` ਵਰਤੇ ਸੂਖਨ ਪਰਵਾਰ ਬਲਾ ਜਾਵੇ ੪3 ਪਾਂਦਿਆਂ ਹੋ ਨਾ ਢਿੱਲੀਏ ਨੀ ਮੁੱਢੋਂ ਅਸਾਂ ਦੇ ਪੰਥ ਦੀ ਰੀਤ ਏਹੋ ਖੈਰ ਲੈ ਬਗੈਰ ਨਾ ਹਿਲੀਏ ਨ ਇਹਨੰਹੀ' ਕੌ ਗਲਾ ਸ਼ਾਹ ਫਕੀਰ ਹੋਯਾ ਲਾਹੋਰੀ ਦਿਲ ਦੀ ਲੂਟੀਏ ਦਿਲੀਏ ਨ) ( ਜਵਾਬ ਸਹਿਤੀ ) `ਦੇ ਚਾਰ ਫਾਕ ਉਤੋਂ ਬੋਲੀ ਆਵਨ ਹੱਥ ਜੋੜ ਚੀਣਾਂ ਮੰਗ ਖਾਏਂਗਾ ਵੇ ` ਲੇਖਾਂਵਿੱਚ ਜੇ ਰੋਟੀਆਂ ਮਿੱਸੀਆਂ ਦੋ ਕਿੱਥੋਂ ਦੁਧ ਮਲਾਈਆਂ ਲਿਆਏਂਗਾ ਵੇ _ ਮਨਾ ਜਾਣ ਕਲੀ ਵੇਹੜਾ ਜੱਟੀਆਂ ਦਾ ਪਾਸੇ ਮੋਹਲੀਆਂ ਨਾਲ ਕੁਟਾਏਂ ਗਾਵੇ ਜਦੋਂ ਖੇੜਿਆਂ ਨੇ ਆਕੇ ਮਾਤ ਕੀਤੀ ਹੰਝੂ ਸੀਂਹ ਦੇ ਵਾਂਗ ਬਰਸਾਏਂਗਾਵੇ
ਹਾਲ ਕਾਲ ਸੰਭਾਲਣਾ ਹੋਗ ਮੁਸ਼ਕਲ ਝੋਲੀ ਛੱਡ ਠੂਠਾ ਨੱਸ ਜਾਏ'ਗਾਵੇ
`. ਐਸੀ ਕਰਾਂਗੀ ਜੋਗੀਆਂ ਨਾਲ ਤੇਰੇ ਆਢਾ ਕਿਸੇਦੇਨਾਲ ਨਾ ਲਾਏਂਗਾਵੇ `` ਆਯਾ ਫਕਰ ਪਾਯਾ ਖੈਰ ਗਿਆ ਤਨਾਂ ਬਧੀ ਅੜੀ ਤੇ ਫਲ ਕੀ ਪਾਏੱਗਾਵੇ ਏਸ ਜੋਗ ਨੂੰ ਲੀਕ ਲਵਾਏਂਗਾ ਵੇ ਜੇ ਨਾਂ ਆਪ ਨੂੰ ਮਾਰ ਮੁਕਾਏਂਗਾ ਵੇ
_ਏਥੇਓਬੇਹੀ ਪਿਆ ਕੁਟੀਜੇ'ਗਾ ਜੇ ਨਾ ਅਮਲ ਤੂੰ ਨੇਕ ਕਮਾਏਂਗਾ ਵੇ
ਲਾਹੌਰੀ ਸ਼ੁਕਰ ਕਰ ਖੈਰਜੋ ਮਿਲੇ ਲੈ ਲੈ ਵਿਹੜੇ ਏਸ ਤੂੰ ਵੇਰ ਨਾਆਏਂਗਾ ਵੇ
0ਉ0ਟ€/ £0 #ਜਗੁੰੜ£ 0ੈਉ/0ਰ! (06430) / ੧੪%7ਗੁੱਰ60008.ਨਹੁ
