(੭੬)
( ਜਵਾਬ ਜੋਗੀ )
ਜਾਵੇ ਕਦੇ ਖ਼ਤਾ ਨਾ ਸਰ ਸਮਝੀ ਜੋ ਕੁਛ ਲਿਖਿਆ ਵਿੱਚ ਤਕਦੀਰ ਹੈਨੀ _ ਫਾਕੇ ਮਿੱਸੀਆਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਸੀਬ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਖੀਰ ਵਾਲਿਆਂਨੂੰ ਮਿਲੇ ਖੀਰ ਹੈਨੀ
ਖਣ ਪਹਲਣ ਨ ਰਥ ਨ ਦਵਾ ਜਦੋਂ ਤੀਕ ਇਹ ਜਨ ਸਰੀਰ ਹੈਠੀ ਪਾ ਖੈਰ ਫ਼ਕੀਰ ਨੂੰ ਜਾਏ ਦਵਾਰਿਓਂ ਜੀਵੀ ਹੀਰ ਨਾਲੇ ਤੇਰਾ ਵੀਰਹੈ ਨੀ ਤੈਥੋਂ ਮਾਰ ਨਾ ਖਾਇਗਾ ਇਹ ਜੋਗੀ ਕਾਮਲ ਏਸਦਾ ਗੁਰੂ ਤੇ ਪੀਰ ਹੈਨੀ ਨਾਕਰ ਹੁਸਨ ਦਾ ਮਾਨ ਪਲ ਵਿੱਚ ਮਿੱਟੀ ਮੁਕੇ ਚੋਗ ਜੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾਨੀਰ ਹੈਨੀ ਦੁਨੀਆਂਦਾਰ ਦੁਖੀਏ ਕੈਦੀ ਹਿਰਸਦੇਨੇ ਸੁਖੀਏ ਜਾਨ ਅਜ਼ਾਦਫਕੀਰਹੈਨੀ ` ਰ੍ ਕਦੀ ਸ਼ਾਲ ਦੋ ਸ਼ਾਲ ਤੇ ਕਦੀ ਨੰਗੇ ਕਦੀ ਪੈਹਨਦੇ ਗੋਦੜੀ ਲੀਰ ਹੈ ਨੀ
ਝੁੱਕ ਵਾਂਗ ਕਮਾਣ ਦੇ ਲਗ ਚਰਣੀ ਗੁਸੇ ਵੇਖਣਾ ਫਕਰ ਦਾ ਤੀਰ ਹੈ ਨੀ ` ॥
ਜੋ ਕੁਝ ਕਹਾਂਗਾ ਕਰਨਗੇ ਪੀਰ ਮੇਰੇ ਐਸੀ ਵਿੱਚ ਜ਼ੁਬਾਨ ਤਾਸੀਰ ਹੈ ਨੀ ਤੇਰੇ ਦਵਾਰਿਓ' ਖੈਰ ਮੈਂ ਮੰਗਨਾ ਹਾਂ ਨਾ ਗੁਨਾਹ ਤੇ ਨਾ ਤਕਸੀਰ ਹੈਨੀ ! ਲਾਹੌਰੀ ਵਾਂਗ ਭੌਂਨੀ ਫਿਰੇ ਮਗਰ ਮੇਰੇ ਘੌਤਾਂ ਪ੍ਰੇਮ ਦਾ ਜਿਹਾ ਫ਼ੈਜੀਰ ਹੈਨੀ ( ਜਵਾਬ ਸੈਹਤੀ )
ਠੱਗ ਲੁੱਚ ਉਚਕੜਾ ਛਿੱਟ_ਕੰਜਰ ਜਾ ਜਾ ਏਥੋਂ _ਕਰਾਮਾਤੀਆਂ ਵੇ ਆਇਓ' ਫ਼ਕਰ ਹੋ ਖੈਰ ਬਹਾਨੜਾਏ ਕਿਸੇ ਰੰਨ ਵਿਆ ਮੁਲਾਕਾਤੀਆ ਵੇ _! ਦੇਵਾਂ ਖ਼ੈਰ ਤੇ ਲੜਣ ਨੂੰ ਪਵੇਂ ਅੱਗੋਂ ਢਾਲ ਵਾਂਗ ਵਿਖਾਂਵਣਾ ਛਾਤੀਆ ਵੇ _! ਜਾਪੇ' ਚੂਹੜਾ ਤੂੰ ਚਮਾਰ ਬੁਰੱਛਾ ਭੌਂਟ ਨੱਟ ਕੇ_ ਜ਼ਾਤ _ਕੁਜਾਤੀਆ ਵੇ` | ਗੱਲ ਰੱਲ ਅੰਦਰ ਪਿਆ ਵੱਲ ਪਾਵੇਂ ਗੁਫ਼ਤਗੂ ਮੈਂ ਸਭ _ਪਛਾਤੀਆ ਵੇ ਉਰੇ ਹੋ ਜਟਾਂ ਜੁਟਾਂ ਸਾੜਨੀ ਹਾਂ ਬਲਦੀ ਮਾਰ ਕੇ ਸੀਸ_ਚੁਵਾਤੀਆ ਵੇ ਕਰਾਮਾਤ ਮਿੱਟੀ ਕੂੜੇ ਦੇ' ਦਾਬੇ ਪੁਤਲਾ ਝੂਠ ਅਪਰਾਧ ਆਫ਼ਾਤੀਆ ਵੇ ਨਾਰ ਅੰਦਰੋਂ ਕ੍ਰੋਧਭਰਿਆ ਵਾਹਮੈਹਰਾਬਮੌਥੇ ਬਗ਼ਲ ਕਾਤੀਆ ਵੇ
ਨ ਮੌਦਰਸਾਈ' ਧਿਆਨ ਧਰਿਆ ਪਾਈ ਚਿਤ ਮਸੀਤਨ ਝਾਤੀਆ ਵੇ ਚਣਾਖਰ ਲਾਹੋਰੀਆਬੁਰਾ ਆਖੇ' ਤੈਂ ਕੁਝ ਰੌਂਬ ਦੀ ਕਦਰਨ ਜਾਤੀਆ ਵੇ
ਹੋਉਸਟ0 $) /ਜਗੁੰਤ ਹਕ (#ਮਗ) / %੪%7ਗੁੰਕਮਹਾਂ/.ਨਹੂ
