ਪੰਨਾ:ਕਿੱਸਾ ਹੀਰ ਲਾਹੌਰੀ.djvu/95

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

_ ਇਕ ਨਾਮ ਦੇ ਤੁੱਲ ਨ ਹੋਰ ਕੋਈ ਲਿਖਿਆ ਵੇਦ ਗ੍ਰੋਥ ਸਬੂਤ ਹੈ ਜੀ ਇਕ ਪਲਕਵੀ ਹਰੀਨ ਚੇਤਿਓਸੂ ਸਾਰਾ ਜਨਮਹੀ ਗਿਆਕਸੂਤ ਹੈ ਜੀ

_ ਲਾਹੌਰੀ ਕਰਣੀ ਕਰੇ ਤਾਂ ਪੂਤ ਹੋਵੇ ਬਿਨਾ ਕਰਣੀਓ' ਮੂਤ ਦਾ ਮੂਤ ਹੈ ਜੀ ਹੈ 1& ੮੨੬੦ _ ਰੋਰੋਮਾਰ ਆਹੀ' ਕਿਉ' ਨਾ ਹੀਰਰੋਵੇ ਜਿਸਦਾਵੇਹੜਿਓ' ਸੌਖਣਾ ਯਾਰਗਿਆ ਸੂੰਹੋਂ ਕਿਹਾ ਬੇੜਾ ਗ਼ਰਕ ਖੇੜਿਆਂ ਦਾ ਹਾਇਹਾਇ ਕਰਦਾ ਖਾਂਦਾ ਮਾਰਗਿਆ ਦੋਹਾਂ ਨਾਲ ਲੜਿਅ। ਗਤਕੇ ਬਾਜ਼ ਜੋਗੀ ਜਾਨ ਰੱਖ ਕੇ ਤੇ ਕਰਦਾ ਵਾਰ ਗਿਆ ` ਜਾਨ ਤਲੀ ਤੇ ਰੌਖਕੇ ਯਾਰ ਡਿੱਠਾ ਦਰਸ਼ਨੇ ਦੇਕੇ ਲੈ ਦੀਦਾਰ ਗਿਆ ਵੇਲਾ ਟਾਲਿਆ ਤੇ ਦਿਲੋਂ ਰਿਹ ਸਾਬਤ ਮੁਸ਼ਕਲ ਬਣੀ ਜੋ ਸਿਰ ਸਹਾਰਗਿਆ ਥਾਂ ਥਾਂ ਵਿਚਾਰ ਸੀ ਜੋਗੜੇ ਦੀ ਲਾਹੌਰੀ ਘਰੋ ਘਰ ਪਾ ਪੁਕਾਰ ਗਿਆ ਹੋ: _ ਜੋਗੀ ਦਾ ਕਾਲੇ ਬਾਗ਼ ਜਾਕੇ ਆਸਣ ਲਾਉ'ਣਾ `__ ਕੀਤਾ ਕੂਚ ਜੋਗੀ ਭੈਨਾ ਖੂਹ ਉਤੋਂ ਧੂੰਣ। ਕਾਲੜੇ ਬਾਗ਼ ਜਾ ਲਾ ਦਿੱਤੀ `_ ਅਸਣ ਝੜ ਵਿਛਾਇਆ ਰੇਖ ਤੂਬਾ ਝੋਲੀ ਬੋਹੜ ਦੇ ਨਾਲ ਲਟਕਾ ਦਿੱਤੀ ਮੁੰਹੋਂ ਆਖਦਾ ਮਾਰਿਆ ਇਸ਼ਕ ਮੈਂਨੂੰ ਨਵੀਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਔਜ ਖ਼ੁਦਾ ਦਿੱਤੀ ਕੋਈ ਰੋਜ਼ ਲ'ਹੌਰੀਆ ਕੱਟਣੇ ਨੂੰ ਕੁੱਟੀਆ ਬਾਗ਼ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸਜਾ ਦਿੱਤੀ ਰ੍‌ ਹੀਰ ਦੀ ਸਹੇਲੀਆਂ ਦਾ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਜਾਣਾ `_ਜੂਮੇਰਾਤ ਦੇ ਦਿਨ ਸਈਆਂ ਹੀਰਦੀਆਂ ਰਲ ਧਾਈਆਂ ਕਾਲੜੇ ਬਾਗ਼ਗਈਆਂ ਪੰਜਾਂ ਪੀਗਾਂ ਦੀ ਖ਼ਾਨਗਾਹ ਬਾਗ਼ ਅੰਦਰ ਸੇਹਰੇ ਹੱਥ ਜਗਾਣ ਚਗਾਗ਼ ਗਈਆਂ `` ਕੋਈ ਦੁੱਧ ਮੰਗਣ ਕੋਈ ਪੁੱਤ ਮੰਗਣ ਕੋਈ ਮਾਰੀਆਂ ਇਸ਼ਕ ਵੈਰਾਗ ਗਈਆਂ

ੈਉ0ਟਵਰਂ 09 ਐਿਗੂੰਤ£ 093 1ਮੈ0ਗ/ | ॥0060ੁੰਤਨ6680-ਹਉ ੧੬੨੦<--__.__ ..........

ਹੋਈ ਮੂੰਹ ਕਾਲਾ ਔੱਗੇ ਜਾਂਦੜੇ ਦਾ ਜੇਹੜੀ ਚਲਿੱਆ ਘੋਲ ਕਰਤੂਤ ਹੈਜੀ

॥ |