ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
ਭਿਊਂ ਭਿਊਂ ਨਚੋੜਾਂ,
ਸਰਪੱਲੂ ਦੀਆਂ ਕੰਨੀਆਂ,
ਭਰ ਭਰ ਕੇ ਡੁਲ੍ਹਦਿਆਂ-
ਨੈਣਾਂ ਦੀ ਧਾਰ ।
ਆਸਾਂ ਉਮੈਦਾਂ ਦੀਆਂ
ਕਲੀਆਂ ਕੁਮਲਾ ਗਈਆਂ,
ਟੁਟ ਟੁਟ ਪੈਂਦੀ ਏ
ਸਾਸਾਂ ਦੀ ਤਾਰ ।
੩.
ਆਖੀਂ-
ਪਰਦੇਸਾਂ ਦੀ ਖੱਟੀ ਕੀ ਕਰਨੀ ਏ ?
ਜਿੰਦੜੀ ਜੇ ਨਿਕਲ ਗਈ
ਹੌਕਿਆਂ ਨਾਲ ।
ਗਰਮੀ ਵੀ ਗੁਜ਼ਰੀ
ਬਰਸਾਤਾਂ ਵੀ ਬੀਤੀਆਂ,
ਸੁੱਖਣਾਂ ਸੁਖਦਿਆਂ
ਆਇਆ ਸਿਆਲ ।
ਠੰਢੀਆਂ, ਸੁੰਞੀਆਂ
ਲੰਮੀਆਂ ਰਾਤਾਂ ਨੇਂ,
ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਕੱਟਣੀਆਂ
ਹੋਈਆਂ ਮੁਹਾਲ ।
ਕੌਲਾਂ ਦਿਆ ਕੱਚਿਆ !
ਕਾਹਨੂੰ ਤੜਫਾਨਾ ਏਂ ?
ਕੁਸਦੇ ਕਲੇਜੇ ਨੂੰ-
ਆ ਕੇ ਸੰਭਾਲ ।
-੧੦੯-
