ਪੰਨਾ:ਕੇਸਰ ਕਿਆਰੀ.pdf/143

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਨੈਵੀਗੇਸ਼ਨ 'ਤੇ ਜਾਓ ਸਰਚ ਤੇ ਜਾਓ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

ਪਾਣੀ ਪ੍ਰੇਮ ਦਿਆਂ ਸਰਾਂ ਦਾ ਸੁੱਕ ਜਾਂਦਾ,
ਕੁਦਰਤ ਨਾਲ ਨਾ ਕੋਈ ਬੋਲਚਾਲ ਹੁੰਦੀ ।

ਤੂੰਹੇਂ ਕਲੀ ਹੈਂ ਮੇਰੀਆਂ ਸੱਧਰਾਂ ਦੀ,
ਦੁਨੀਆਂ ਵੱਸਦੀ ਏ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਮੇਰੀ,
ਮੇਰੀ ਸ਼ਾਨ ਤੂੰਹੇਂ, ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਤੂੰਹੇਂ,
ਨੇਕੀ ਬਦੀ ਦੀ ਤੂੰ ਭਾਈਵਾਲ ਮੇਰੀ ।

-੧੧੨-