ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
ਉਹ ਪਿਆਰ, ਜਿਦ੍ਹੇ ਵਿਚ,
ਸਦਾ ਵਸੇ ਇਕ-ਰਸੀ ਜਵਾਨੀ,
ਫ਼ਾਨੀ ਜਹਾਨ ਜਿਸ ਨਾਲ,
ਬਣ ਰਿਹਾ ਹੈ ਲਾਫ਼ਾਨੀ ।
ਉਹ ਪਿਆਰ, ਜਿਦ੍ਹਾ ਪਰਸੇਉ
ਟਪਾਵੇ ਨਾੜ ਨਾੜ ਨੂੰ,
ਛੁਹ ਜਿਦ੍ਹੀ ਕਰੇ ਸਰਸਬਜ਼,
ਸੀਨਿਆਂ ਦੀ ਉਜਾੜ ਨੂੰ ।
ਉਹ ਪਿਆਰ, ਜਿਹਨੂੰ ਨਹੀਂ ਲੋੜ
ਕਿਸੇ ਉਤਲੇ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਦੀ,
ਜ਼ਾਹਰਦਾਰੀ ਵਲ
ਜਿਦ੍ਹੀ ਨਿਗਹ ਨਹੀਂ ਝਾਤੀ ਮਾਰਦੀ ।
ਉਹ ਪਿਆਰ,
ਜਿਦ੍ਹੇ ਮਸਤਕ ਤੇ ਕੋਈ ਕਲੰਕ ਨਹੀਂ ਹੈ,
ਡਰ ਮੇਹਣਿਓਂ, ਗ਼ਾਲ ਉਲ੍ਹਾਮਿਓਂ
ਵਖਰੀ ਜਿਦ੍ਹੀ ਜ਼ਿਮੀਂ ਹੈ ।
ਉਹ ਪਿਆਰ,
ਜਿਹਨੂੰ ਹੈ ਤਾਂਘ ਨਿਰੇ ਅਪਣਾਏ ਜਾਣ ਦੀ,
ਫਿਰ ਰਖਦਾ ਹੈ ਤੌਫ਼ੀਕ,
ਸਿਦਕ ਲਮਕਾਏ ਜਾਣ ਦੀ ।
-੧੩੩-
