ਪੰਨਾ:ਕੋਇਲ ਕੂ.pdf/59

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਨੈਵੀਗੇਸ਼ਨ 'ਤੇ ਜਾਓ ਸਰਚ ਤੇ ਜਾਓ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

ਬੋਲੀ ਵਿੱਚ ਚਾਹੀਏ। ਇਸ ਲੇਖ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲਰਾਂ ਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿਤਾ ਵਿਚ ਕੇਵਲ ਸੰਗਾਰ ਰਸ ਅਰ, ਸ਼ਾਂਤ ਰਸ ਦਾ · ਹੀ ਜ਼ੋਰ ਹੈ । ਕਵੀਆਂ ਨੂੰ ਹੋਰ ਰਸ ਵਲ ਵੀ ਧਿਆਨ ਦੇਨਾ ਲੋੜੀਏ, ਨਿਰੇ ਸਿੰਗਾਰ ਰਸ ਨਾਲ ਸੁਮੇਟੀ ਉੱਚੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ । ਬੀਰ ਰਸ ਇਕ ਕੌਮ ਦੀ ਹਾਲਤ ਭਾਰਨ ਲਈ ਅਤੀ ਲੋੜੀਦਾ ਹੈ ਇਸ ਵੱਲ ਅਜ ਕਲ ਛੁਰ ਖਿਆਲ ਦੇਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ । ਏਥੇ ਮੈਂ ਏਹ ਗੱਲ ਲਿਖਨੇ ਨਹੀਂ ਰੁਕ ਸਕਦਾ ਕਿ ਇਕ ਕਵਿਤਾ ਅਪਨੀ ੩ । ਕ ਵੀ ਅਪਨੀ ਬੋਲੀ ਵਿਚ ਹੀ ( ਕਵਿਤ' ਲਿਖਕੇ ਸਾਰੇ ਰਸਾਂ ਦਾ ! ਪੂਰਾ ਅਸਰ ਦੂਇਆਂ ਤੇ ਕਰ ਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਅੱਜ ਕੱਲ ਸਾਡੇ ਪੰਜਾਬੀ ਭਰਾ ਅਪਨੀ ਬੋਲੀ ਮੁਖ ਮੋੜ, ਉਰਦੂ ਤੇ ਹਿੰਦੀ · ਦੀ ਪਛ ਪਕੜਦੇ ਹਨ । ਭਲਾ ਕਦੀ ਬੋਲੀਆਂ ਵਿਚ ਕਵਿਤਾ ਲਿਖਕੇ ਸਾਡੇ ਭਰਾ ਉਚੀ ਟੀਸੀ ਤੇ ਪਜ ਹਨ ? ਜੀ ਦੇ ਸੱਚੇ ਵਲਵਲੇ ਸਿਰਫ ਅਪਨੀ ਮਾੜੀ ਬੋਲੀ ਵਿਚ ੧ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ । ਵੇਖੋ ਮਿਲਟਨ Milton ਲਾਤੀਨੀ (Latin) * ਵਿਦਾਨ ਸੀ.“ ਸਭ ਲਿਖਨ 'ਪੜਨ ਲਾਤੀਨੀ · ਵਿਚ ਈ। ' ਸੀ। ਉਸਨੇ ਲਾਤੀਨੀ ਵਿਚ ਕਿੰਨੀਆਂ ਪੁਸਤਕਾਂ ਲਿਖੀਆਂ ਅਗੇਰਜ਼ੀ ਅਪਨੀ ਮਾਤਰੀ :: ਬੋਲੀ ਵਿਚ, ਐਵੇਂ ਭੁਲ ਕੇ £adise Iost’ 3 :: Paradise Regained' ਲਿਖ ਬੈਠਾ । ਆਉਂਦਿਆਂ ਉਸ ਨੂੰ ਮਾਨ ਅਪਨੀ ਲਾਤੀਨੀ ਰਚਨਾ ਤੋਂ ਈ । " ਵਖ ਰੱਬ · · ਦਾ ਭਾਨਾ 'ਅਜ ਕਲ ਮਿਲਟਨ ਦੀਆਂ | ਪੁਸਤਕਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਨਹੀ ਪਛਦਾ। ਉਸਦਾ ਨਾਮ ਅਪਨੀ •ਚ ਇਹੋ ਕਵਿਤੁ ਲਿਖਨ ਕਰਕੇ ਈ ਪ੍ਰਸਿਧ ਹੈ । ਅਪਨੇ 2 ਈ. ਤਕ ਸਰ ਰਾਬੇ ਦਰੇਨਾਥ ਟੈਗੋਰ ਕਦੀ ਮਸ਼ਾਹਰ ਜੋ ਉਹ ਅਪਨੀ ਬੋਲੀ ਬੰਗਲੀ ਵਿਚ ਨਾਂ ਲਿਖਦਾ । ਹੀ ਦੱਸੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ ਦਾ ਕਿੰਨਾਂ ਵਿਦਾਨ ਸੀ, ਸਾਧਦਾ ਸੀ । ਉਸਨੇ ਅਰ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ 'ਆ ਨ ਅਪਨੇ ਜੀਉਂਦਿਆਂ . ਸੀ, ਪਰ ਵੇਖੋ ਰੱਬਾ ਲਾਤੀਨੀ ਪੁਸਤਕਾਂ ਨੂੰ ਬੋਲੀ ਵਿਚ ਇਹ . ਦੇਸ ਵਲ ਈ ਤੇ ਨਾਂ ਹੁੰਦਾ , ' ਜੋ ਉਹੈ