ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
( ੧੦ )
ਨਾ ਕੁਲ ਢੰਗੁ ਨ ਮੀਠੇ ਬੈਣਾ । (ਸੂਹੀ ਮ: ੧) ਜਿਉ ਜਾਨਉ ਤਿਉ ਰਾਖੁ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਤੇਰਿਆ । ਕੇਤੇ ਗਨਉ ਅਸੰਖ ਅਵਗਣ ਮੇਰਿਆ। ਅਸੰਖ ਅਵਗਣ ਖਤੇ ਫੇਰੇ ਨਿਤਪ੍ਰਤਿ ਸਦ ਭੂਲੀਐ॥ ਮੋਹ ਮਗਨੁ ਬਿਕਾਲ ਮਇਆ ਤਉ ਪੁਸ਼ਾਦੀ ਘੁਲੀਐ॥ ਲੂਕ ਕਰਤ ਬਿਕਾਰ ਬਿਖੜੇ ਪ੍ਰਭ ਨੇਰਿ ਹੂ ਤੇ ਨੇਰਿਆ॥
ਬਿਨਵੰਤ ਨਾਨਕ ਦਇਆ ਧਾਰਹੁ ਕਾਢ ਭਵਜਲ ਫੇਰਿਆ ।
(ਜੈਤਸਰੀ ਮਃ ੫)
੬. . ਆ ਅਸੀ ਖਤੇ ਬਹੁਤ ਕਮਾਵਦੇ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥
ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਬਖਸਿ ਲੈਹੁ ਹਉ ਪਾਪੀ ਵ; ਗੁਰੂ | (ਸਲੋਕ ਵਾਰਾਂ ਤੋਂ ਵਧੀਕ ਮਃ ੩) ਕਿਰਪਾ ਕਰਹੁ ਦੀਨ ਕੇ ਦਾਤੇ ਮੇਰਾ ਗੁਣੁ ਅਵਗਣੁ ਨ ਬੀਚਾਰਹੁ ਕੋਈ ॥ ਮਾਟੀ ਕਾ ਕਿਆ ਧੋਪੈਸੁਆਮੀ ਮਾਣਸ ਕੀ ਗਤਿ ਏਹ R (ਰਾਮਕਲੀ ਮਃ ੫). ੮, ਲੂਣ ਹਰਾਮੀ ਗੁਨਹਗਾਰ ਬੇਗਾਨਾ ਅਲਪ ਮਤਿ ॥ ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਜਿਨਿ ਸੁਖ ਦੀਏ ਤਾਹਿ ਨ ਜਾਨਤ ਤੇ ਲਾਹਾ ਮਾਇਆ ਕਾਰਨੇ ਦਹਦਿਸ ਢੂਢਨ ਜਾਇ ॥ ਦੋਵਹਾਰ ਦਾਤਾਰ ਪ੍ਰਭ ਨਿਮਖ ਨ ਮਨਹਿ ਬਸਾ
