ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
(੧੨੩ ) ਆਂਧਰ ਕੀ ਪਦਵੀ ਕਹ ਪਾਵੈ ।
ਆਂਖ ਮੀਚ ਮਗੁ ਸੂਝ ਨ ਜਾਈ ॥ ਤਾਹਿ ਅਨੰਤ ਮਿਲੈ ਕਿਮ ਭਾਈ ।
(ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਪਾ: ੧੦) ੧੬. ਪੂਛਤ ਪਥਕਿ ਤਿਹ ਮਾਰਗਿ ਨ ਧਾਰੈ ਪਗਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਕੇ ਦੇਸ ਕੈਸੇ ਬਾਤਨ ਸੇ ਜਾਈਐ । ਪੂਛਤ ਹੈ ਬੈਦੁ ਖਾਤ ਅਉਖਧਿ ਨ ਸੰਜਮ ਸੈ. ਕੈਸੇ ਮਿਟੈ ਰੋਗ ਸੁਖ ਸਹਿਜ ਸਮਾਈਐ ॥ ਪੂਛੜ ਹੈ ਸੁਹਾਗਨ ਕਰਮਿ ਹੈ ਦੁਹਾਗਨਿ ਕੇ ਰਿਦੈ ਬਿਭਚਾਰ ਕਤ ਸੇਜਾ ਬੁਲਾਈਐ ।
ਗਾਏ ਸੁਨੇ ਆਖੇਂ ਮੀਚੇ ਪਾਈਐ ਨ ਪਰਮ ਪਦ ਗੁਰ ਉਪਦੇਸੁ ਗਹਿ ਜਉ ਲਉ ਨ ਕਮਾਈਐ ॥
(ਕਬਿੱਤ ਸਵਯੇ ਭਾ: ਗੁਰਦਾਸ ਜੀ) ੧੭. ਧਯਾਨ ਲਗਾਯੋ ਠਗਯੋ ਸਭ ਲੋਗਨ ਸੀਸ ਜਟਾ ਨਖ ਹਾਥ ਬਢਾਯੋ । ਲਾਯ ਬਿਭੂਤ
ਫਿਰਿਯੋ ਮੁਖ ਊਪਰ ਦੇਵ ਅਦੇਵ ਸਭੈ ਹਿਕਾਯੋ । ਲੋਭ ਕੇ ਲਾਗ ਫਿਰਯੋ ਘਰ ਹੀ ਘਰ ਜੋਗ ਕੇ ਨਯਾਸ਼ ਸਭੈ ਬਿਸਰਾਯੋ । ਲਾਜ ਗਈ
ਕਛੁ ਕਾਜ ਸਰਯੋ ਨਹਿ .
ਪ੍ਰੇਮ ਬਿਨਾ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਨ ਨ ਆਯੋ ॥
(੩੩ ਸਗਯੋ ਪ:੧੦)
