ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
(੧੫੨)
੪.[1]
ਮਹਿਮਾ ਨ ਜਾਨਹਿ ਬੇਦ। ਬ੍ਰਹਮੇ ਨਹੀਂ ਜਾਨਹਿ ਭੇਦ)
ਅਵਤਾਰ ਨ ਜਾਨਹਿਅੰਤੁ।*ਪਰਮੇਸਰੁ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਬੇਅੰਤੁ॥੧॥
ਅਪਨੀ ਗਤਿ ਆਪਿ ਜਾਨੈ। ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਅਵਰੁ ਵਖਾਨੈ
॥੧॥ ਰਹਾਉ॥ ਸੰਕਰਾ ਨਹੀ ਜਾਨਹਿ ਭੇਵ। ਖੋਜਤ ਹਾਰੇ
ਦੇਵ। ਦੇਵੀਆ ਨਹੀ ਜਾਨਹਿ ਮਰਮ। ਸਭ ਊਪਰਿ ਅਲਖ
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ॥੨॥ਅਪਨੇ ਰੰਗਿ ਕਰਤਾ ਕੋਲ।ਆਪਿ ਬਿਛੋਰੈ
ਆਪੇ ਮੇਲ।ਇਕਿ ਭਰਮੈ ਇਕਿ ਭਗਤੀ ਲਾਏ।ਆਪਣਾ ਕੀਆ
ਆਪਿ ਜਣਾਏ॥੩॥†ਸੰਤਨ ਕੀ ਸੁਣਿ ਸਾਚੀ ਸਾਖੀ।ਸੋ ਬੋਲਹਿ
ਜੋ ਪੇਖਹਿ ਆਖੀ। ਨਹੀ ਲੇਪੁ ਤਿਸੁ ਪੁੰਨਿ ਨ ਪਾਪਿ। ਨਾਨਕ
ਕਾ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪੇ ਆਪਿ। (ਰਾਮਕਲੀ ਮ: ੫)
੫.[2]
ਰੈਣਿ ਦਿਨਸੁ ਪਰਭਾਤਿ ਤੂ ਹੈ ਹੀ ਗਾਵਣਾ। ਜੀਅ ਜੰਤ
ਸਰਬਤ ਨਾਉ ਤੇਰਾ ਧਿਆਵਣਾ।*ਅੰਤੂ ਦਾਤਾ ਦਾਤਾਰੁ ਤੇਰਾ
ਦਿਤਾ ਖਾਵਣਾ। ਭਗਤ ਜਨਾ ਕੈ ਸੰਗਿ ਪਾਪ ਗਵਾਵਣਾ। ਜਨ
ਨਾਨਕ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੈ ਬਲਿ ਬਲਿ ਜਾਵਣਾ।
(ਸੋਰਠ ਕੀ ਵਾਰ ਮ: ੪)
