( ੧੫੩ } ਸ਼ਬਦ ੬. ਮਿਠ ਬੋਲੜਾ ਜੀ ਹਰਿ ਸਜਣੁ ਸੁਆਮੀ ਮੋਰਾ । ਹਉ ਸੰਮਲਿ ਥਕੀ ਜੀ ਓਹੁ ਕਦੇ ਨ ਬੋਲੈ ਕਉਰਾ | ਕਉੜਾ ਬੋਲਿ ਨ ਜਾਨੈ ਪੂਰਨ ਭਗਵਾਨੈ ਅਉਗਣੁ ਕੋ ਨ ਚਿਤਾਰੇ। 'ਪਤਿਤ ਉਪਾਵਨੁ ਹਰਿ ਬਿਰਦੁ ਸਦਾਏ ਇਕੁ ਤਿਲੁ ਨਹੀ ਭੰਨੈ ਘਾਲੇ। fਘਟ ਘਟ ਵਾਸੀ ਸਰਬ ਨਿਵਾਸੀ ਨੇਰੇ ਹੀ ਤੇ ਨੇਰਾ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਸਦਾ ਸਰਨਾਗਤਿ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਜਣੁ ਮੇਰਾ ! (ਸੂਹੀ ਛੰਤ ਮ: ੫) ਸ਼ਬਦ ੭. ਉਸਰਬ ਸੁਖਾ ਦਾ ਦਾਤਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਤਾਕੀ ਸਰਨੀਪਾਈਐ ਦਰਸਨੁ ਭੇਟਤ ਹੋਤ ਅਨੰਦਾ ਦੁਖੁ ਗਇਆ ਹਰਿ ਗਾਈਐ ॥ ੧ 11 ਹਰਿ ਰਸ ਪੀਵਹੁ ਭਾਈ ! ਨਾਮ ਜਪਹੁ ਨਾਮੋ ਆਰਾਧਹੁ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਸਰਣਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਤਿਸਹਿ ਪਰਾਪਤਿ ਜਿਸੁ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਸੋਈ ਪੂਰਨੁ ਭਾਈ ਨਾਨਕ ਕੀ ਬੇਨੰਤੀ ਪ੍ਰਭ ਜੀ ਨਾਮਿ ਰਹਾ ਲਿਵਲਾਈ। (ਸੋਰਠ ਮ: ੫) ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਰਾ ਬੇਮੁਹਤਾਜ। ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਇਸ ਪੁਸਤਕ ਦੇ ੪੩ ਸਫੇ ਤੇ ਲਿਖਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ । (੬) ਇਸ ਤੇ ੩੩ ਤੋਂ ੩੭ ਤਕ ਪ੍ਰਮਾਣ ਦਿਓ ।ਇਸ ਤੇ ੨੮ * ੩੩ ਦੇ ਪਰਮਾਣ ਦਿਓ ਇਸ ਤੇ੧੨ ਤੋਂ ੧੬ ਵਿਚੋਂ ਪਰਮਾਣ ਦਿਓ । (੭) gਇਸ ਤੁਕ ਤੇ ੩੮ ਤੋਂ ੪੦ ਦੇ ਪਰਮਾਣ ਦਿਓ । ਇਸ ਤੁਕ ਤੇ ੯੧ ਤੋਂ+੯੪ ਵਿਚੋਂ ਪਰਮਾਣ ਦਿਓ। ਇਸ ਤੇ ੭੮ ਤੋਂ ੮੧. ਦੇ ਪਰਮਾਣ ਦਿਓ।
