ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਸਣੇ ਮਝੀਆਂ ਦੇ ਤੈਨੂੰ ਪਾਲੀਆ ਵੇ,
ਜਾਨਾਂ ਸੋਹਲ ਨੇ ਸਾਹ ਵਰੋਲ ਦੀਆਂ।
ਜਦੋਂ ਸਕਤਾ ਮਾਰਦਾ ਮਾੜਿਆਂ ਨੂੰ,
ਓਦੋਂ ਅੱਖੀਆਂ ਤੈਨੂੰ ਨੇ ਟੋਲਦੀਆਂ।
ਤੇਰਾ ਮਿਸ਼ਨ ਸੀ ਬੈਠ ਕੇ ਵੰਡ ਖਾਣਾ,
ਤੇਰਾ ਧਰਮ ਸੀ ਭੁੱਲੇ ਨੂੰ ਰਾਹ ਪਾਉਣਾ,
ਤੇਰੀ ਦਇਆ ਸੀ ਡਿਗੇ ਨੂੰ ਚੁੱਕ ਲੈਣਾ,
ਤੇਰੀ ਜੁਰਅਤ ਸੀ ਪਾਪ ਨੂੰ ਪਾਪ ਕਹਿਣਾ,
ਰਮਜ਼ਾਂ ਜਾਣ ਜਾਂ ਸਖਣੀ ਝੋਲ ਦੀਆਂ।
ਬੱਦਲ ਚੰਨ ਨੂੰ ਜਦੋਂ ਲੁਕਾ ਲੈਂਦੈ,
ਓਦੋਂ ਅੱਖੀਆਂ ਤੈਨੂੰ ਨੇ ਟੋਲਦੀਆਂ।
ਕੌਡੇ ਅਜ ਵੀ ਤੇਲ ਤਪਾਉਣ ਮਿਲ ਕੇ,
ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਕੇ ਜਗਤ ਦੀ ਤਪਸ਼ ਲਾਹਵੋ,
- ੧੩ -
